Μπορεί μια χώρα που διέρχεται μια βαθιά κοινωνική και πολιτική θεσμική κρίση να επιδιώξει ταυτόχρονα την επανεπιβεβαίωση του ηγετικού της ρόλου στην Δύση;
Με άλλα λόγια μπορεί η κυβέρνηση Μπάιντεν να διασκεδάσει την εικόνα ότι οι ΗΠΑ είναι μια κυρίαρχη Υπερδύναμη σε αποδρομή που δεν μπορεί να προσαρμοσθεί στην σκληρή πραγματικότητα της ανάδυσης ενός πολυκεντρικού Μετααμερικανικού κόσμου;
Τρείς Σύνοδοι Κορυφής τους επόμενους μήνες θα είναι το πεδίο που θα κριθεί η αξιοπιστία των προθέσεων και των δυνατοτήτων του νέου ενοίκου του Λευκού Οίκου.
Πρώτος σταθμός η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες στις 17 Φεβρουαρίου, το πρώτο διεθνές Φόρουμ στο οποίο θα συμμετάσχει ο νέος Πρόεδρος.
Δεύτερος σταθμός η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε τον Μάρτιο, όπου θα καταγραφούν οι αντιδράσεις των ευρωπαίων στην δυναμική ολικής ηγετικής επαναφοράς των ΗΠΑ.
Τρίτος σταθμός η Σύνοδος Κορυφής της Ομάδας των G-7 στα τέλη της Άνοιξης με οικοδεσπότη την Βρετανία και κατά πάσα πιθανότητα με την συμμετοχή δίπλα στους 7 (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς, Ιαπωνία, Γαλλία ,Γερμανία και Ιταλία) της Αυστραλίας, της Νότιας Κορέας και της Ινδίας.
Πρώτη πρόκληση για τις ΗΠΑ και τους εταίρους τους δεν είναι άλλη από την χάραξη κοινής γραμμής πλεύσης ως προς την ανάκαμψη της Παγκόσμιας Οικονομίας την επόμενη μέρα της Πανδημίας. Ζητούμενο παραμένει αν το Βερολίνο θα επιχειρήσει να επανεγκλωβίσει την Ε.Ε-Ευρωζώνη στην κανονικότητα της σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής.
Το προηγούμενο της Γερμανικής Εξαίρεσης στην διάρκεια της Παγκόσμιας Χρηματοπιστωτικής Κρίσης δεν εμπνέει ιδιαίτερη αισιοδοξία.
Δεύτερο κατά προτεραιότητα ζητούμενο είναι κατά πόσον οι ευρωπαίοι εταίροι και, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους κυρίως η Γερμανία, θα προσυπογράψουν την πολιτική Μπάιντεν για ταυτόχρονη ανάσχεση της Ρωσίας και της Κίνας με υψηλό, αν όχι απαγορευτικό κόστος στην Ενέργεια και το Εμπόριο.
Τρίτο ζητούμενο είναι ο συντονισμός της Ε.Ε των 27 με την πολιτική των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, την Ευρύτερη Μέση Ανατολή και την Νοτιοδυτική Ασία με κύρια σημεία αναφοράς την εξομάλυνση με το Ιράν και την κλιμάκωση της πίεσης προς την Τουρκία του Ερντογάν για ολική επιστροφή στην ατλαντική κανονικότητα.
Εξυπακούεται ότι η ανθρωπογεωγραφία των διμερών συναντήσεων του Μπάιντεν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ τον επόμενο μήνα θα επιτρέψει μια πιο στοιχειοθετημένη πρόσληψη των προτεραιοτήτων της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
