Ο καθαρισμός των δρόμων στις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από τον σεισμό στο Μαρόκο αποκάλυψαν το μέγεθος της καταστροφής. Ολόκληρα χωριά εξαφανίστηκαν στην επαρχία Αλ Χουζ που χτυπήθηκε βίαια από τη σεισμική δόνηση που άφησε πίσω της πάνω από 2.800 νεκρούς.
Ο Guardian επισκέφτηκε μια σειρά από ορεινά χωριά που είχαν καταστραφεί σχεδόν εξ ολοκλήρου, όπου οι κάτοικοι είπαν ότι ένιωθαν ότι είχαν εγκαταλειφθεί.
Στο μικροσκοπικό χωριουδάκι Tarouiste, στους πρόποδες του βουνού Άτλαντας πάνω από την πόλη Amizmiz, ούτε ένα από τα δώδεκα σπίτια δεν έμεινε όρθιο.
Με τις πρώτες διεθνείς ομάδες έρευνας και διάσωσης να αναπτύσσονται στις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο μόλις τη Δευτέρα, ήταν σαφές ότι το παράθυρο για να βρει κανείς ζωντανό κάτω από τα ερείπια έκλεινε γρήγορα.
Στο Tarouiste, οι άνθρωποι περιέγραψαν πώς τους είχαν αφήσει να μεταφέρουν τα πτώματα έξι γειτόνων κάτω από το βουνό με ιδιωτικά αυτοκίνητα καθώς δεν είχαν φτάσει ακόμη ασθενοφόρα ή άλλη κρατική βοήθεια.
«Κανείς δεν ήρθε να μας βοηθήσει», είπε ο Χασάν αλ-Μάτι, του οποίου η μητέρα ήταν ένας από αυτούς που πέθαναν, με απογοήτευση στη φωνή του. «Χρειαζόμαστε φορτηγά να έρθουν για να μας βοηθήσουν να μεταφέρουμε τα νεκρά ζώα που είναι θαμμένα στα ερείπια.
«Χρειαζόμαστε σκηνές και φαγητό. Νιώθουμε σαν να έχουμε εγκαταλειφθεί», λένε.
«Έξι άνθρωποι πέθαναν σε αυτό το χωριό και άλλοι έξι τραυματίστηκαν».
Όπως πολλοί πέρα από αυτά τα βουνά, οι χωρικοί του Tarouiste κοιμούνται τώρα στην ύπαιθρο.
Δύο από τα παιδιά είχαν ακάλυπτες πληγές στο πρόσωπό τους, όπου είχαν χτυπηθεί από συντρίμμια. Δύο από τις γυναίκες ήταν ακόμα εμφανώς σοκαρισμένες, η μία ξέσπασε σε κλάματα.
Δέκα λεπτά με το αυτοκίνητο μακριά, η σκηνή στο Tafeghaghte ήταν ακόμα πιο συγκλονιστική. Οι κάτοικοι είπαν ότι 90 άνθρωποι πέθαναν εδώ, σε ένα χωριό περίπου 400 κατοίκων που υπάρχει εδώ και αιώνες.
Ενώ τα σώματα των νεκρών είχαν ανασυρθεί απο τα συντριμμα, υπολείμματα ζώων εξακολουθούσαν να βρίσκονταν στα ερείπια, αναδύοντας μια δυσωδία στην ατμόσφαιρα.
Σχεδόν κάθε άτομο στο οποίο μίλησε ο Guardian είπε μια ιστορία φρικιαστικής απώλειας, μερικές από τις οποίες αφορούσαν ολόκληρες οικογένειες.
Ο Abdelkebr ait al Ghouinbaz στεκόταν στον κατεστραμμένο τοίχο του σπιτιού του και μετρούσε πού είχε πεθάνει η οικογένειά του. Δύο συγγενείς σκαρφάλωσαν στα ερείπια για να ανακτήσουν ό,τι είχε απομείνει από τα υπάρχοντά του.
Καθώς μάζευαν τα κλινοσκεπάσματα, ένας από τους άνδρες αφαίρεσε έναν φάκελο με μια φωτογραφία μιας νεαρής γυναίκας με λευκή μαντίλα. Η γυναίκα είχε πεθάνει στην κρεβατοκάμαρα που είχε καταρρεύσει.
«Η γυναίκα μου, ο πατέρας μου και η κόρη μου σκοτώθηκαν όλοι», είπε ο Abdelkebr. «Είμαι ζωντανός γιατί όταν άκουσα τον θόρυβο [του σεισμού] προχώρησα πιο γρήγορα».
Την ίδια ιστορία είπαν και άλλοι χωρικοί. «Δεν έχουν απομείνει σπίτια», είπε ο Taib ait Laghoubas, ο οποίος έχασε τους γονείς του σε ένα σπίτι όπου μόνο η πόρτα και το πλαίσιο φαίνονται ακόμα να στέκονται.
«Όλα καταστράφηκαν. Ήμουν μέσα στο σπίτι μου όταν συνέβη. Χρειάστηκαν μόνο λίγα δευτερόλεπτα. Δεν υπήρχε περίπτωση να ξεφύγουν οι άνθρωποι. Οι γείτονές μου με βοήθησαν να βγω έξω».
Και πρόσθεσε: «Έχουμε φαγητό. Αυτό δεν είναι πρόβλημα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι κάνει κρύο τη νύχτα και δεν έχουμε σκηνές, κρεβάτια ή ρούχα».
Ο Ταΐμπ είπε ότι ο μαροκινός στρατός είχε έρθει για να βοηθήσει αμέσως μετά, φέρνοντας σκύλους ερευνητές και βοηθώντας να ανασύρουν ανθρώπους από τα ερείπια.
Ερωτηθείς αν υπάρχει κάτι για να τον κρατάσει εκεί, ο Ταίμπ είπε ότι θα παραμείνει στην περιοχή παρά την καταστροφή. «Οι άνθρωποι θα μείνουν γιατί γεννήθηκαν εδώ. Αμήν, αμήν», πρόσθεσε κάνοντας έκκληση στον Θεό για ειρήνη.
Τα συνεργεία διάσωσης προειδοποιούν ότι οι πιθανότητες να βρεθούν περισσότεροι επιζώντες κάτω από τα ερείπια είναι πολύ μικρές, κυρίως λόγω της φύσης της καταστροφής, με τα πιο σοβαρά κατεστραμμένα κτίρια από πήλινο τούβλο που διαλύθηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου καθώς κατέρρευσαν.
«Είναι δύσκολο να βγάλεις ανθρώπους ζωντανούς γιατί οι περισσότεροι τοίχοι και οι οροφές μετατράπηκαν σε χωμάτινα ερείπια όταν έπεσαν, θάβοντας όποιον βρισκόταν μέσα» είπε ένας στρατιωτικός στο Reuters, ζητώντας να μην κατονομαστεί λόγω των κανόνων του στρατού.
Σε ένα χωράφι λίγο έξω από το Amizmiz, μαροκινά στρατεύματα και πρόσφατα αφιχθέντες διεθνείς ομάδες διάσωσης, συμπεριλαμβανομένης μιας ομάδας που είχε αναπτυχθεί από τη βρετανική κυβέρνηση που είχε φτάσει το προηγούμενο βράδυ, έστησαν ένα καταυλισμό με σκηνές.
