Το ημερολόγιο έγραφε 11 Αυγούστου 1996 όταν ο Τάσος Ισαάκ ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από Τούρκους, Τουρκοκύπριους και οπαδούς των Γκρίζων Λύκων, στην «Πράσινη Γραμμή», στην περιοχή της Δερύνειας, νότια της Αμμοχώστου, έπειτα από διεθνή διαμαρτυρία μοτοσικλετιστών για τη συνεχιζόμενη κατοχή της Βόρειας Κύπρου.
Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ, ο Τάσος Ισαάκ άφησε την τελευταία του πνοή 95 μέτρα από την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 μέτρα από την τουρκοκυπριακή.
Από τη γενικευμένη συμπλοκή στη νεκρή ζώνη τραυματίστηκαν συνολικά 54 Ελληνοκύπριοι, 17 Τουρκοκύπριοι και 12 μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης.
Η κηδεία του Τάσου Ισαάκ έγινε στις 14 Αυγούστου. Η σύζυγός του ήταν έγκυος στο παιδί τους. Μετά την κηδεία, ο οργισμένος εξάδελφός του, Σολωμός Σολωμού, 26 ετών, προσπάθησε να αφαιρέσει τουρκική σημαία από φυλάκιο της «Πράσινης Γραμμής», για να πέσει νεκρός από πυρά που προήλθαν από τα Κατεχόμενα.
Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες του προς την Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να είναι ο ανάδοχος γονέας του αγέννητου ακόμη μωρού. Όταν γεννήθηκε το κοριτσάκι, βαπτίστηκε Αναστασία από τον Έλληνα τότε υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο.
Στις 24 Ιουνίου 2008, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) έκρινε ένοχη την Τουρκία για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ, βάσει του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. Επίσης, επιδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Τάσου Ισαάκ.
