Συνοπτική ανασκόπηση των επιδόσεων της ελληνικής Δικαιοσύνης στις μεγάλες υποθέσεις που διαχειρίστηκε, επί των ημερών Μητσοτάκη. Ως διακριτή – ο Θεός να την κάνει – εξουσία.
Το σκάνδαλο Novartis. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρήκε σε εξέλιξη νόμιμη έρευνα από την αρμόδια εισαγγελία Διαφθοράς. Κατάργησε και την έρευνα και την Εισαγγελία και έστειλε στο Ειδικό Δικαστήριο την επικεφαλής της Ελένη Τουλουπάκη – εν γνώσει της ότι θα απαλλαγεί, αφού απλώς έκανε τη δουλειά της. Οι φάκελοι για τα πολιτικά πρόσωπα αρχειοθετήθηκαν, αλλά ούτε και οι εμπλεκόμενοι γιατροί δικάστηκαν.
Το σκάνδαλο Siemens. Οι αξιωματούχοι της είχαν ομολογήσει ότι έριξαν πολλά λεφτά σε μίζες για «καλλιέργεια εδάφους». Παρ’ ότι ο διαβόητος Χριστοφοράκος – οικείος της οικογένειας Μητσοτάκη – διέφυγε στη Γερμάνια και δεν απολογήθηκε ως φυσικός αυτουργός, κάποιοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν.
Το 2024 με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η Δικαιοσύνη τους απάλλαξε… αναδρομικά και τους επέστρεψε περιουσιακά στοιχεία τους που είχαν κατασχεθεί.
Μεσολάβησε το σκάνδαλο των σκανδάλων: οι υποκλοπές. Με πολιτικό επικεφαλής τον Πρωθυπουργό, η εθνική αντικατασκοπεία παρακολουθούσε – σε σύμπραξη με παράνομα λογισμικά – υπουργούς, πολιτικούς αντίπαλους και φίλους, δημοσιογράφους, δικαστικούς, στρατιωτικούς. Με ονόματα, διευθύνσεις και… κωδικούς.
Με ενέργειες δυο διαδοχικών – και διορισμένων από την κυβέρνηση – εισαγγελέων του Αρείου Πάγου, οι «επισυνδέσεις» της ΕΥΠ κρίθηκαν νόμιμες. Ένα ακόμη ομολογημένο σκάνδαλο δεν είχε ενόχους. Έτσι κρίθηκε όχι από κάποιο δικαστήριο, αλλά σε εισαγγελικά γραφεία…
Συμπέρασμα από τις υποθέσεις Siemens, Novartis, υποκλοπών; Ποιος θα σεβαστεί τη Δικαιοσύνη ,όταν αυτοτοποθετείται διαρκώς στο κυβερνητικό στρατόπεδο;
Θύμα υποκλοπών της ΕΥΠ ο ευρωβουλευτής, Νίκος Ανδρουλάκης, δήλωσε, ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, «εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη» για τη διαλεύκανση της παρακολούθησής του. Μάλλον αφελώς: το σκάνδαλο κρίθηκε ως νόμιμη δραστηριότητα. Το κοινό αίσθημα περί Δικαιοσύνης κάθε άλλο παρά ικανοποιήθηκε.
Οι κυβερνητικοί χειρισμοί μετά την τραγωδία των Τεμπών ξεχείλισαν το ποτήρι κι αυτό το αίσθημα εκδηλώνεται με μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που απαιτούν δίκαιη δίκη για τους υπεύθυνους. Ωστόσο δυο χρόνια μετά τη φονική σύγκρουση, η Δικαιοσύνη δεν έχει απαγγείλει κατηγορίες.
Η πιο σκανδαλώδης πλευρά της υπόθεσης – η φωτιά που δεν μπορεί παρά να προσκλήθηκε από παράνομη ουσία – συσκοτίζεται. Και στις ενστάσεις που εγείρονται, η επικεφαλής της «ανεξάρτητης» Δικαιοσύνης συντάσσεται με την κυβέρνηση – που οφείλει να ελέγχει…
Σ’ αυτή τη χρονική στιγμή ο – καθ’ όλα θεσμικός παράγων – αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θύμα εγκληματική δράσης του κράτους, που έμεινε ατιμώρητη – έκανε μια δήλωση. Ευπρεπή και απολύτως δικαιολογημένη: «Η εμπιστοσύνη μου στη Δικαιοσύνη έχει κλονιστεί».
Η κυβέρνηση, έντρομη για την αποτυχία της να αποδομήσει τη Μαρία Καρυστιανού και το «κίνημα των Τεμπών» ώστε να εκτονώσει τη λαϊκή κατακραυγή, άρχισε να τον πυροβολεί. Επειδή δεν προσυπογράφει τις θεωρίες της για «ό,τι πει η Δικαιοσύνη» – όπως το… προαναγγέλλουν κυβερνητικοί παράγοντες.
Τα λιμά της κυβερνητικής προπαγάνδας – το γραφείο Τύπου της ΝΔ – και η ισχυρή μιντιακή κομπανία των φίλων της, συντονίστηκαν σε μεγαλοστομίες εναντίον του.
Δίκην μαριονετίστα της επίθεσης, ο Πρωθυπουργός τους πριμοδότησε – από την «Καθημερινή» – μιλώντας για «τυφλή διαμαρτυρία, που κρύβει έλλειψη θέσεων» και «οδηγεί σε ζούγκλα». Ο Παύλος Μαρινάκης είχε ήδη αναδείξει τον Ανδρουλάκη ως κεντρικό κυβερνητικό στόχο: «Δεν περίμενα να μπει στον κατάλογο όσων αμφισβητούν τη Δικαιοσύνη».
Γκάφα: ο Πρωθυπουργός και ο πορτ παρόλ του τοποθέτησαν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ σε έναν πολύ μεγάλο κατάλογο…
