Υπάρχουν τρία «Τέμπη». Η αλλιώς, η τραγωδία που αφάνισε 57 ανθρώπους χωρίζεται σε τρία μέρη – στην ουσία τρία σκάνδαλα. Το καθένα έχει διαφορετικά στοιχεία και διαφορετικούς εμπλεκόμενους στον αριθμητή, αλλά ο παρονομαστής είναι κοινός.
Το πρώτο είναι οι αιτίες που οδήγησαν στη σύγκρουση των τρένων – από τις οποίες ο Πρωθυπουργός κράτησε ένα μικρό και ανώδυνο κομμάτι, επιμερίζοντας τον κύριο όγκο τους στο «ανθρώπινο λάθος» του σταθμάρχη και στις κυβερνήσεις από την εποχή του Χαρ. Τρικούπη και εντεύθεν.
Η ανάληψη της «πολιτικής ευθύνης» από τον υπουργό μεταφορών Καραμανλή υπέκρυπτε την αγωνία της κυβέρνησης και για την ποινική ευθύνη. Γι’ αυτό καλούσε στην – «όχι καλύτερη στιγμή» – Εξεταστική επιτροπή, υπουργούς Μεταφορών προηγουμένων κυβερνήσεων και απέκλεισε μάρτυρες με πλήρη γνώση της κακής λειτουργίας των τρένων – που είχαν προειδοποιήσει για το μοιραίο
Τώρα η κυβερνητική πλειοψηφία θα σταυρώσει τον Καραμανλή με Προανακριτική Επιτροπή. Αλλά, όπως λέγεται, ο Πρωθυπουργός του κλείνει το μάτι ότι δεν θα φτάσει ως το Ειδικό Δικαστήριο. Πως; Η κυβέρνηση δεν θα κυρώσει την υλοποίηση της συνταγματικής αλλαγής που αίρει την παραγραφή – την όποια – αλλαγή – συνέντευξή του προέβαλε ως τεκμήριο απαλλαγής του από υπόνοιες συγκάλυψης.
Το δεύτερο μέρος είναι η πρωτοφανής κινητοποίηση του κυβερνητικού μηχανισμού να αλλοιωθούν στοιχεία από τη σύγκρουση, να εξαφανιστούν ευρήματα, να κλείσουν στόματα και βραδύνει η δικαστική έρευνα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξ αρχής έσπευσε να την αποπροσανατολίσει: απέκλεισε το παράνομο φορτίο και ζήτησε από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να λάβει υπόψη του και το πόρισμα Επιτροπής που είχε διορίζει η… κυβέρνηση! Η εισαγγελία πήρε το μήνυμα και διέταξε έρευνα σε… βάθος 5ετιας!
Σ’ αυτό το τμήμα του σκανδάλου εμπλέκονται αρκετοί: ο υφυπουργός Τριαντόπουλος, που φέρεται να επόπτευε το μπάζωμα του χώρου, ο υφυπουργός Τσακίρης που ενέκρινε βεβιασμένη χρηματοδότησή του, υπηρεσιακοί παράγοντες και ενδεχομένως οι προϊστάμενοι υπουργοί τους.
Μένει να κριθεί αν ο μεταβατικός υπουργός Μεταφορών Γεραπετρίτης – που παραπλανούσε με τις επιδείξεις για ύπαρξη τηλεδιοίκησης στη Λάρισα, – απαλλάσσεται, με την πρωτοφανή αποποίηση συναφών αρμοδιοτήτων – όπως έκανε και ως υπουργός Εξωτερικών.
Το τρίτο είναι το παράνομο φορτίο – του οποίου η ανάφλεξη αύξησε τον αριθμό των θυμάτων. Η στοχευμένη πρωθυπουργική παρέμβαση με προσωπική διαβεβαίωση για… εξαφάνιση αυτής της παραμέτρου – που τώρα αποδύσει σε παραπλάνηση του από την εταιρία που διαχειρίζεται τα τρένα – συνδέεται εμφανώς με τη συγκάλυψη και αναδεικνύεται σε βασική πλευρά του σκανδάλου.
Τα κρίσιμα ερωτήματα είναι: σε ποιον ανήκε το φορτίο, ποιος οργάνωσε την παράνομη μεταφορά του και γιατί η κυβέρνηση προσπάθησε να αποκρύψει αυτό το στοιχείο;
Έχουμε λοιπόν τρία σκάνδαλα σε ένα – ή ένα σκάνδαλο που αμοιβαδοποιείται σε τρία. Και απροσδιόριστο αριθμό εμπλεκομένων σε κάθε φάση. Το είδος και το εύρος της εμπλοκής τους σχηματίζει ένα βέλος που δείχνει προς το μέγαρο Μαξίμου και κλονίζει την κυβέρνηση που αναζητά διεξόδους διαχείρισης του κινδύνου.
Μια της υπέδειξε ο Άδωνις Γεωργιάδης, μετά το υπουργικό συμβούλιο με τα σκυμμένα κεφάλια. Όπως και αν μπήκε σκουπιδάκι στο μάτι του και τον έπιασε ο φωτογραφικός φακός σαν να κλαίει – ενώ απλώς «έτριβε τους οφθαλμούς του» και άλλωστε για να κλαίει ένας δελφίνος, όταν ζορίζεται ο Πρωθυπουργός; Είναι η μετεμφυλιακή πατέντα «κινδυνεύει το έθνος».
Πρακτικά εισηγείται να υιοθετήσει ο αποσυντονισμένος Κυριάκος Μητσοτάκης – ως κοινός παρονομαστής και των τριών «Τεμπών» – τον ισχυρισμό ότι αρχίζει «αποσταθεροποίηση της χώρας» – από τους συνήθεις υπόπτους: κομμουνιστές και άλλους εχθρούς της πατρίδος;
Το νου σας…
