Ποιος από όλους; Ποιος από τους 37 βουλευτές της ΝΔ που έλαβαν τον λόγο στην, ελεγειακή, μετεκλογική συνεδρίαση της ΝΔ, ταπείνωσε περισσότερο τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Ήταν ο Νικήτας Κακλαμάνης, που υπαινίχθηκε συναλλαγές με όσους έρχονται στη ΝΔ με συμφωνίες για υπουργοποίηση – «δεν ανασχηματίσατε ούτε έναν εξωκοινοβουλευτικό και κοροϊδεύετε τους βουλευτές ότι τους υπολογίζετε»; Προσάπτοντας ιδεολογική αλλοίωση, τον υποχρέωσε να πάρει όρκους στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, για τον οποίο ο πατέρας του του άφησε ευχή και κατάρα να εκμηδενίσει;
Ήταν μήπως ο Γιώργος Βλάχος που έκοψε τον βήχα στους λοχίες του μεγάρου Μάξιμου, με την προειδοποίηση «δεν θα ξαναψηφίσω κάτι αν δεν μου του εξηγήσετε»;
Ο Γιάννης Οικονόμου – «της Ντόρας» – και ο Μιλτ. Χρυσομάλλης – «του Σαμαρά» – που με την πρόβλεψη ότι ο Πρωθυπουργός θα έχει την τύχη του Μακρόν, τον έκαναν να αποδοκιμάσει τον ηττημένο Γάλλο, παρά τα νέα Rafale που παζαρεύουν;
Ήταν ο Γιάννης Ανδριανός που όταν του έδειξε τις πρόωρες κάλπες, υπαινισσόμενος ότι δεν έχει πλέον λαϊκή νομιμοποίηση, αφού «υπάρχει χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και βάσης»;
Ή ο Νότης – ένας είναι ο Νότης – που αξίωσε απόσυρση της Σακελλαροπούλου και όχι «λίγο κρασί, λίγη θάλασσα και τ’ αγόρι μου»; – «λίγο ΠΑΣΟΚ και λίγο Ποτάμι» ήταν η ακριβής διατύπωση.
Να διεκδικεί άραγε την πρωτιά, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, προφητεύοντας την κατάληξη της «αλαζονείας» του Μητσοτάκη και της 60μελους κυβερνητικής κομπανίας, με το κρητικό «καλοχαιρέτα τον πεζό όταν καβαλικέψεις, για να σε χαίρεται κι αυτός όταν θα ξεπεζέψεις»;
Καλά τα είπαν όλοι αυτοί και άλλοι ακόμη. Αλλά τη βολή στο Δόξα Πατρί την έριξε ένας γιατρός από την Αιτωλοακαρνανία. Ο Μάριος Σαλμάς έπιασε τον ταύρο της πολιτικής του Μητσοτάκη από τα κέρατα:
-«Το επιτελικό κράτος είστε εσείς με 5 συνεργάτες σας που στέλνετε στους υπουργούς έτοιμα τα νομοσχέδια Είστε με τους λίγους ή με τους πολλούς; Χτυπήσατε τη φοροδιαφυγή στα πετρέλαια; Κάνατε τίποτα για τους πολλούς;».
Ο Μητσοτάκης πετάχτηκε από την καρέκλα του, διαισθανόμενος πως αν η συζήτηση πάρει αυτή την τροπή θα μπλέξει άσχημα: «Δεν δέχομαι υπονοούμενα, δεν θα δεχτώ αιχμές».
Ποια υπονοούμενα και ποιες αιχμές; Καθαρά και στα ίσια του μίλησε ο βουλευτής: ως μονοκράτορας υπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα και κοροϊδεύει τους υπολοίπους.
Οι λέξεις «μας κοροϊδεύετε» και «δεν μας σέβεστε» πολυφορέθηκαν σ’ αυτή τη συνεδρίαση, μαζί με την περιγραφή της αναντιστοιχίας ανάμεσα στη σημερινή διάθεση της κοινωνίας και τους περσινούς κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς.
Ο Πρωθυπουργός, βαλλόμενος για την αλαζονεία άσκησης διακυβέρνησης ως κληρονομικό δικαίωμα, κατέφευγε σε παρεμβάσεις με την πολυθρύλητη πολιτική υποκρισία του πατέρα του – που, με το σαρδόνιο ύφος του, μπορούσε μέρα μεσημέρι να ισχυριστεί ότι είναι μεσάνυχτα.
Στην ανοιχτή καταγγελία για πολιτική υπέρ των μεγάλων συμφερόντων, ο Μητσοτάκης έκανε μεν τον εύθικτο, αλλά, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος, δεν ζήτησε διευκρινίσεις.
Σ’ αυτή την αναμέτρηση επί της ουσίας, τη νίκη πήρε ο Σαλμάς.
