«Αν είσαι μάνα και πονείς, πες μας ποιος είναι ο Δουδωνής» για να καταφύγουμε σε ένα παλαιό λογοπαίγνιο της Ελένης Βλάχου.
«Ποια είναι είναι η παντελώς άγνωστη Αγαπηδάκη;» αναρωτήθηκε ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος.
Ο Ανδρουλάκης και ο Μητσοτάκης συνέπραξαν στην κακοποίηση της βούλησης του συντακτικού νομοθέτη.
Όταν έδινε στη Βουλή την ευχέρεια να περιλαμβάνει ως 15 βουλευτές, χωρίς προσωπικη επικύρωση από το εκλογικό σώμα, έδινε στα κόμματα ένα εργαλείο.
Την ευχέρεια να ενισχύσουν την κοινοβουλευτική παρουσία τους με πρόσωπα που δεν είχαν ψηφοθηρική δυνατότητα.
Για τα κόμματα εξουσίας, οι πρώτες θέσεις του ψηφοδελτίου Επικρατείας περιελάμβαναν προσωπικότητες ως μέλλοντες υπουργούς.
Κατά καιρούς, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. χρησιμοποίησαν αυτό το ψηφοδέλτιο για να κατοχυρώσουν πολιτικές διευρύνσεις. Αλλα και το αλλοίωσαν για να ενισχύσουν την απήχηση τους, με «φίρμες» πέραν της πολιτικής .
Με τους επικεφαλης τους, Ανδρουλακης και Μητσοτακης είτε υποβαθμίζουν τον θεσμό – στην περίπτωση του Δωδώνη – είτε τον ευτελίζουν, με την Αγαπηδάκη που από τρολ προβάλλεται ως σύμβολο.
Αμφότεροι επιδεικνύουν στυγνή μετεκλογική λογική, στον πυρήνα της οποίας υπάρχει η προοπτική της ήττας
Διορίζουν στην επόμενη Κοινοβουλευτική Ομαδα πιστούς τους και, ταυτόχρονα, «κλείνουν» τον κύκλο επιρροής των κομμάτων τους με υποψηφιότητες από τον προσωπικό μηχανισμό τους.
Στη Ν.Δ. η μόνη αξιόλογη από υποψηφιότητα, από πολιτικη άποψη, είναι του Χρήστου Στυλιανίδη: Πρώην ευρωβουλευτής, επιτυχημένος επίτροπος, γνωστός στην Ευρώπη, πρόσωπο με ευπρέπεια και συγκρότηση.
Ο δεύτερος συνεχόμενος διορισμός του Σκυλακάκη – παλαιός λογογράφος του παλιού Μητσοτάκη και άνθρωπος της Ντόρας – στη Βουλη μετατρέπει το ψηφοδέλτιο σε οικογενειακή υπόθεση.
Προκύπτει και από την ανάθεση της, θεωρουμένης ως τιμητικής, τελευταίας θέσης σου ψηφοδέλτιου σε ένα πολύ στενό άνθρωπο του πατέρα του και όχι σε κάποιον που συνδέεται με τους ιδρυτικούς συμβολισμούς της Ν.Δ. και τον Καραμανλισμό.
Στο ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρουλακης αντέγραψε προς το χειρότερο τον Γιώργο Παπανδρεου, με ένα ψηφοδέλτιο απηχεί «σέχτα της Θράκης», με την οποία διοικεί το κόμμα.
Η προφανής απόπειρα αξιοποίησης το θορύβου γύρω απο την Ελένη Χρονόπουλου – χωρίς να τη «χρεωθεί» στην επόμενη Βουλή – τον χαρακτηρίζει γενικότερα ως πολιτικό προσωπο.
Σε αυτό το σκηνικό, ο Αλεξης Τσίπρας, απέφυγε – αν και όχι πλήρως – το λάθος του 2019 με το ψηφοδέλτιο ήττας.
Παρουσίασε στους ψηφοφόρους μία λιστα υποψηφίων με κυβερνώσα προοπτικη, στην πλειοψηφία τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως επικεφαλης στο ψηφοδέλτιο Επικράτειας του τον σημαντικότερο υποψήφιο όλων των κομμάτων.
Ο καθηγητής Όθων Ηλιόπουλος, διαπρεπής επιστήμονας με κύρος και διεθνη αναγνώριση, μπαίνει στη Βουλή με το φορτίο που θα χρειαστεί όποιος αναλάβει την αναμόρφωση του σμπαραλιασμένου ΕΣΥ, που αφήνει πίσω του ο Μητσοτάκης με τους Πλεύρηδες.
Από αυτή την άποψη, η επιλογή του είναι υποδειγματική.
