Δεν βάζεις τη φωτιά δίπλα στη βενζίνη. Τον λύκο ανάμεσα στα πρόβατα. Δεν βάζεις τη γάτα δίπλα στο καναρίνι κι ανοίγεις το κλουβί του. Εκτός αν λέγεσαι Μητσοτάκης.
Να θυμηθούμε μια παλιά ιστορία Μητσοτακικής πρακτικής. Υπήρχαν στα Μεσόγεια κάποιοι «Σύλλογοι οικιστών». Υπάρχουν ακόμη, αλλά τότε ήταν ιδιαίτερα οργανωμένοι και δραστήριοι.
Πίσω από τον όρο «οικιστές» βρίσκονται όσοι είχαν χτίσει παράνομα, καταστρέφοντας με τα αυθαίρετά τους το τοπίο – με απομείωση της περιβαλλοντικής και αρχαιολογικής αξίας του.
Επικεφαλής τους στην περίοδο της ακμής αυτών των συλλόγων ήταν ο Χρήστος Κατσιγιάννης – με τ’ όνομα. Ως πολιτικός μηχανικός ήταν φυσικός αυτουργός. Αλλά όταν έγινε Πρωθυπουργός ο Κώστας Μητσοτάκης το 1990, τον έκανε… υφυπουργό Περιβάλλοντος!
Τηρουμένων των αναλογιών ο νεότερος Μητσοτάκης κοπιάρει τον πατρικό κυνισμό με την Σοφία Βούλτεψη.
Της Σαμαρικής συνομοταξίας η παλιά δημοσιογράφος ,αυτό-πολιτογραφείται ως σαρξ εκ της νεοδημοκρατικής σαρκός. Σε βαθμό που κάποτε κλώτσησε το όνειρο κάθε βουλευτή: το υφυπουργείο.
Το 2013, όταν Σαμαράς της πρότεινε το υφυπουργείο Υγείας του απάντησε: «Αντώνη δεν έχω πρόβλημα να πάω υπό οποιονδήποτε υπουργό. Εκτός από τον Άδωνι Γεωργιάδη». Τον μουσαφίρη ακόμη στη ΝΔ.
Φανατική Καραμανλική δεν υπήρξε ποτέ ώστε να την απωθούν τα «άκρα». Αποδείχθηκε ότι ήταν υπόθεση των νόμων της Φυσικής: τα ομώνυμα απωθούνται. Η ίδια είναι διαρκές και θορυβώδες «άκρο».
Στον ανασχηματισμό -ο Θεός να τον κάνει- η Σοφία πήρε υφυπουργείο. Για την ακρίβεια το μόνο υφυπουργείο που δεν έπρεπε να της δώσουν: Μεταναστευτικής Πολιτικής. Υπό τον αδύναμο Μηταράκη αυτή θα δίνει πλέον τον τόνο. Είναι σαν να έχουν βάλει τον Μπογδάνο.
Η κυρία έχει διατυπώσει καθαρά τα αισθήματά της για τους πληθυσμούς που ο Σαμαράς και πολλοί ακόμη στη ΝΔ αποκαλούν «λαθρομετανάστες». Πάρτε μια τζούρα Βούλτεψη επί του θέματος, λίγους μήνες πριν.
– «…Καταλαμβάνουν τις πλατείες, αφοδεύουν, τα λύματα να κυκλοφορούν ως ρυάκι, ως ποταμός μέσα στις πόλεις, υπάρχουν τσαντίρια σε όλα τα χωριά. Τα νησιά μας βρίσκονται υπό επίταξη εδώ και χρόνια. Βρίσκονται υπό κατάληψη, καταπατώνται περιουσίες. Είναι έρμαιο στην εγκληματικότητα, αλωνίζουν οι ΜΚΟ, έχουμε μαχαιρώματα…».
Αν πολιτική σημαίνει αντιμετώπιση προβλημάτων με την άσκηση διακυβέρνησης, η νέα υφυπουργός μοιάζει έτοιμη να αντιμετωπίσει ανθρώπους και όχι προβλήματα. Κατά τη λογική της πρόβλημα είναι οι μετανάστες. «Πρόκειται για εισβολείς».
Θα μπορούσε να σκεφθεί κάποιος ότι θα αξιοποιήσει το νέο αξίωμά της για να ξεπλύνει παλιές τοποθετήσεις της. Αλλά όσοι την ξέρουν -ή έστω την έχουν ακούσει στη Βουλή και στα κανάλια να ξιφομαχεί σε έξαλλη κατάσταση, υπέρ βωμών και εστιών- το βλέπουν χλωμό.
Αντιθέτως αντιλαμβάνονται ότι ήταν που ήταν στραβή η μεταναστευτική πολιτική του Μητσοτάκη με ευρωπαϊκούς όρους, με τη Βούλτεψη θα μας κρεμάσουν κουδούνια.
Συνέβη και με την ανάθεση της προστασίας του περιβάλλοντος στον Κατσιγιάννη από τον προηγούμενο Μητσοτάκη.
