Συγκεκριμένα, εκδικάζονται η προσφυγή 210 πολιτών και φορέων της Σητείας, του Αμαρίου και του Ρεθύμνου εναντίον του έργου, αλλά και η ξεχωριστή προσφυγή του Δήμου Σητείας κατά της Απόφασης Εγκρισης Περιβαλλοντικών Ορων (ΑΕΠΟ) του πρώην υπουργού Περιβάλλοντος Κωστή Χατζηδάκη.
Εκτός από τις αντιδράσεις των τοπικών φορέων, στον φάκελο της υπόθεσης προστέθηκε πλέον και η κατηγορηματικά αρνητική γνωμοδότηση από τον Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Κεντρικής και Ανατολικής Κρήτης (ΦΔΠΠΚΑΚ).
Όπως σημειώνει η Εφημερίδα των Συντακτών, τη γνωμοδότηση αυτή είχε ζητήσει το ίδιο το ΣτΕ με απόφασή του τον Ιούλιο του 2020, τονίζοντας πως το υπουργείο Περιβάλλοντος (που αδειοδοτεί την επένδυση) θα έπρεπε να την είχε εντάξει στα συνοδευτικά έγγραφα πριν από την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων. Η σημερινή αρνητική γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης στην ουσία «ακυρώνει» την έγκριση του τότε υπουργού Κωστή Χατζηδάκη αφήνοντάς τον έκθετο ως προς την ελλιπή τήρηση του νόμου.
Ηδη από την προηγούμενη συνεδρίαση του ΣτΕ (Ιούνιος 2020), πηγές της ΤΕΡΝΑ δήλωναν στην «Εφ.Συν.» πως «η εταιρεία προσαρμόζεται στις υποδείξεις των Ανεξάρτητων Αρχών και σέβεται τους κανόνες», τονίζοντας όμως πως το συγκεκριμένο έργο έχει… 90 αδειοδοτήσεις. «Αναμένουμε την απόφαση του ΣτΕ γνωρίζοντας τις ενστάσεις που εκφράζει μια μερίδα των πολιτών και είμαστε ανοιχτοί σε έναν εποικοδομητικό και γόνιμο διάλογο», ανέφεραν κύκλοι της ΤΕΡΝΑ στην «Εφ.Συν.».
Η εφημερίδα αναφέρει πως: «Το… περίεργο σχέδιο της επένδυσης προβλέπει ότι οι ανεμογεννήτριες στην ανατολική Κρήτη (Σητεία) θα παράγουν ρεύμα που θα δίνεται στο δίκτυο της ΔΕΗ καλύπτοντας το αντίστοιχο ρεύμα που θα καταναλώνεται στη δυτική Κρήτη (Ρέθυμνο) για να ανέβει το νερό από το φράγμα στη δεξαμενή και να ξαναπέσει παράγοντας… ρεύμα. Το μεγάλο ατού της επένδυσης δεν είναι η «υβριδική» τεχνολογία αλλά η εγγύηση του Δημοσίου ότι θα απορροφά κατά προτεραιότητα το ρεύμα που θα παράγεται, γεγονός που σημαίνει εγγυημένα έσοδα περίπου 60 εκατομμυρίων τον χρόνο».
Πρόσφατα μάλιστα οι εταιρείες απαλλάχθηκαν και από την υποχρέωση να κατασκευάσουν οι ίδιες την υποθαλάσσια ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης, όρος που αρχικά ήταν «απαράβατος» για να εγκριθούν τα προτεινόμενα έργα ΑΠΕ.