Ακόμη και το ύψιστο τίμημα καταβάλλουν στη μάχη κατά του κορονοϊού οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, καθώς ο αριθμός των γιατρών και νοσηλευτών που έχασαν τη ζωή τους έχοντας προσβληθεί από τον ιό ανέρχονται σε 12. Ακόμη 12 υγειονομικοί νοσηλεύονται διασωληνωμένοι, «παλεύοντας» τη Covid-19 στις ΜΕΘ, όπου πριν οι ίδιοι φρόντιζαν ασθενείς.
Με αφορμή τα παραπάνω ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος, απηύθυνε έκκληση το Σάββατο, όταν οι νεκροί υγειονομικοί ανέρχονταν σε 11, σε όλα τα κόμματα, ζητώντας να αναγνωριστεί ο θάνατος τους ως εργατικό ατύχημα, καθώς το ισχύον πλαίσιο δεν προβλέπει κάποια παροχή ή αποζημίωση στους συγγενείς τους, παρά το γεγονός πως ο κίνδυνος νόσου με κορονοϊό είναι αυξημένη στο επάγγελμα.
Το αίτημα της Ομοσπονδίας, δήλωσε ο ίδιος στο iEidiseis, δεν έτυχε απόκρισης από πλευράς κυβέρνησης, καθώς η επιστολή είχε ως αποδέκτη και τον πρωθυπουργό, «αν και είδαμε πως κάποια κόμματα από την αντιπολίτευση έχουν υιοθετήσει την πρόταση μας».
«Θεωρούμε αδιανόητο εάν η σιωπή της κυβέρνησης σχετίζεται με τη στάση της η οποία είναι να εμφανίζει τους θανάτους συναδέλφων ή τους νοσούντες ιατρούς ως αποτέλεσμα ατομικής ευθύνης», σχολίασε και πρόσθεσε: «Αν διαβουλεύεται για να το πράξει (σ.σ. το αίτημά μας) έχει καλώς», αλλά η μέχρι τώρα πολιτική περιλαμβάνει «την απόκρυψη νοσούντων συναδέλφων, το ότι δεν έχει πει ούτε “συλλυπητήρια” σε συγγενείς θυμάτων, ή “περαστικά” στους εκατοντάδες νοσούντες από το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό αλλά και το κάλεσμα συναδέλφων σε απολογία επειδή νόσησαν».
«Αν προσπαθούν να περάσουν την αντίληψη ότι αυτό που συμβαίνει είναι ζήτημα ατομικής ευθύνης», επανέλαβε, «έχουμε να κάνουμε με μία κατάσταση εξοργιστική, απάνθρωπη, για τους συναδέλφους και τους συγγενείς των θυμάτων».
Ο επικεφαλής της ΠΟΕΔΗΝ σημείωσε, ακόμη: «Αν “πέσει” ένας πιλότος, και μάλιστα σε καρό ειρήνης, η πολιτεία στήνει ανδριάντες κλπ. Εν προκειμένω, 12 συνάδελφοι από την “πρώτη γραμμή” του πολέμου, έχασαν τη ζωή τους. Και δε ζητάμε ανδριάντα, ούτε άλλα χειροκροτήματα, αλλά πράξεις ουσίας».
Μιλώντας για τους συγγενείς των υγειονομικών που έχασαν τη ζωή τους ο κ. Γιαννάκος συμπλήρωσε πως «οι συγγενείς είναι σε απόγνωση, μας παίρνουν τηλέφωνο και μας λένε πως δε ξέρουν τι να κάνουν. Κάποιοι ζούσαν με ένα μισθό, π.χ. του συζύγου, του υγειονομικού υπαλλήλου που κατέληξε λόγω της Covid-19. Και τώρα είναι ξεκρέμαστοι».
Πέρα από το παραπάνω αίτημα, το οποίο θεωρεί πως θα πρέπει να αποτελέσει κοινή πρωτοβουλία όλων των κομμάτων της Βουλής, ο κ. Γιαννάκος θυμίζει, επίσης, πως οι υγειονομικοί ζητούν επαρκή μέτρα ατομικής προστασίας, προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού και μαζικά, προληπτικά τεστ στο ΕΣΥ, ενώ αναφέρει πως η διασπορά του ιού στα νοσοκομεία δε παρατηρείται λ.χ. από υγειονομικούς σε ασθενείς, αλλά το ανάποδο, καθώς και μεταξύ του προσωπικού, λόγω ελλείψεων στα παραπάνω.
Στην επιστολή του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ προς τον πρωθυπουργό, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, και τα κοινοβουλευτικά κόμματα αναφέρονται, αναλυτικά, τα παρακάτω:
«Ο θλιβερός κατάλογος νεκρών και διασωληνωμένων συναδέλφων μεγαλώνει. Θρηνούμε μέχρι στιγμής (σ.σ. το Σάββατο 12/12) 11 νεκρούς συναδέλφους. Φοβόμαστε ότι θα γίνουν ακόμη περισσότεροι.
Όλοι έπεσαν στη πρώτη γραμμή του υγειονομικού πολέμου. Για εμάς είναι αθάνατοι, ήρωες πολέμου και μας οδηγούν.
Δεν θα αφήσουμε τη πολιτεία να αφήσει απροστάτευτες τις οικογένειες τους. Άμεσα με κοινή απόφαση κυβέρνησης και κομμάτων της αντιπολίτευσης να ψηφισθεί διάταξη η οποία θα προβλέπει ότι οι πεσόντες συνάδελφοι χαρακτηρίζονται θύματα πολέμου. Ότι έχασαν τη μάχη για τη ζωή από εργατικό ατύχημα. Όπως τους αξίζει.
Τώρα υπάρχει κενό νόμου και δεν χαρακτηρίζεται εργατικό ατύχημα ο θάνατος των συναδέλφων. Είμαστε απροστάτευτοι. Και ζωντανοί με ελλιπή μέτρα προστασίας και νεκροί σε αυτό το πόλεμο. Μόνο λόγια και χειροκροτήματα.
Οι εκλιπόντες έχουν οικογένειες. Η Ευαγγελία, η Νικολέτα, η Ελένη, η Μυρσίνη, η Άννα, ο Μιχάλης, ο Ιωάννης, ο Νικόλαος, η Σοφία ο Γιώργος, η Ευθυμία όλοι νέοι άνθρωποι, μαχητές της πρώτης γραμμής έχουν παιδιά, συζύγους, εγγόνια, γονείς. Έστω τώρα να τους σκεφθεί η πολιτεία. Δεν ακούσαμε ούτε συλλυπητήρια έως σήμερα. Ψήφιση νόμου τουλάχιστον να απαλύνουμε το πόνο των οικογενειών. Να δικαιούνται αποζημίωση, σύνταξη και άλλα δικαιώματα (διορισμό μέλους της οικογένειας στο δημόσιο, κοινωνικές παροχές κλπ.).
Όμως πέραν των νεκρών έχουμε και συναδέλφους διασωληνωμένους στις ΜΕΘ (…). Παρ’ ότι είχαμε διασωληνωμένους συναδέλφους που κερδίζουν ή έχασαν τη μάχη για τη ζωή, δυστυχώς άλλοι νοσούντες συνάδελφοι πήραν τη θέση τους. Οι υπόλοιποι συνεχίζουν τον πολυήμερο αγώνα για τη ζωή. Ευχόμαστε περαστικά και να γυρίσουν όλοι σύντομα δυνατοί κοντά μας.
Κάντε και εσείς κάτι.
Έχετε υποχρέωση».
