Η φοιτήτρια του ΑΠΘ, Αγνή Τιτέλη, που ήταν επιβάτιδα του τρένου το οποίο συγκρούστηκε στα Τέμπη, το βράδυ της Τρίτης (28/02), με εμπορική αμαξοστοιχία, δήλωσε το Σάββατο (04/03) πως επρόκειτο να μπει στο δεύτερο βαγόνι, αλλά ο φίλος της τής είπε να μπει στο τελευταίο και έτσι σώθηκε. Από το δυστύχημα έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 57 άνθρωποι.
Συγκεκριμένα, σε σχετικές δηλώσεις της στο τηλεοπτικό δίκτυο TOP CHANNEL της Κοζάνης, η Αγνή Τιτέλη ανέφερε ότι είχε φύγει για το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας και πήρε το τρένο από την Αθήνα για να πάει στη Θεσσαλονίκη, όπου και φοιτεί. Αρχικά, όπως διευκρίνισε, ήταν να επιβιβαστεί στο δεύτερο βαγόνι αλλά από τύχη μπήκε στο έβδομο. «Ο φίλος μου λες και είχε προαίσθημα, μου έλεγε “πήγαινε στο τελευταίο”. Συνήθως κάθομαι μπροστά-μπροστά και για πρώτη φορά έκατσα στο τέλος, νιώθω υπερβολικά τυχερή, όπως και τα παιδιά που σώθηκαν, είναι τύχη, δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς».
Ακόμα, η ίδια είπε για το σιδηροδρομικό δυστύχημα: «Υπήρξε καθυστέρηση μισής ώρας περίπου στα Παλαιοφάρσαλα, δεν είχα καταλάβει πολλά γιατί φορούσα και ακουστικά. Μετά ξεκίνησε φυσιολογικά και δεν πέρασε μια ώρα και αρχίζει το βαγόνι μας να τρέμει, έπεφταν κάτω οι άνθρωποι, τα πράγματα, τσιρίδες, δεν μπορείς να δεις έξω τι συμβαίνει επειδή είναι τα φώτα ανοιχτά, νόμιζα ότι υπάρχει γκρεμός και πέφτουμε».
Η Αγνή Τιτέλη, στη συνέχεια, τόνισε: «Δεν μπορώ να διανοηθώ τι περάσαν τα παιδιά στο πρώτο βαγόνι. Εν τέλει σταμάτησε το τρένο, πανικός, καπνός, ακόμα και στο έβδομο βαγόνι είχε καπνό, μύριζε καμένο και μας φώναζαν “όλοι βγείτε έξω”. Το βαγόνι μου ήταν στο τούνελ. Όταν βγήκα, ήμουν σε τούνελ, άνοιξε η πόρτα και βγήκα, πανικός, μας τρόμαξαν γιατί μας έλεγαν για κίνδυνο να γίνει έκρηξη. Βγαίνω έξω, μαυρίλα, δεν είχα ιδέα τι είχε γίνει, νομίζαμε απλώς ότι εκτροχιάστηκε το τρένο. Δεν μπορώ να περιγράψω τις τσιρίδες του κόσμου, φώναζαν ότι καίγονται, πήγα προς τα εκεί και είδα πολλή φωτιά, μας έλεγαν να απομακρυνθούμε και έφυγα από την αντίθετη πλευρά, μέσα από τη σήραγγα».
Τέλος, η φοιτήτρια του ΑΠΘ σημείωσε: «Ήρθε κατευθείαν η Αστυνομία, πάρα πολύ γρήγορα, μετά η Πυροσβεστική και τα ασθενοφόρα. Φύγαμε με λεωφορεία για Θεσσαλονίκη κατά τις 2. Την ώρα που γινόταν η σύγκρουση, σκέφτηκα ότι μπορεί να πεθάνω και πήρα τον μπαμπά μου τηλέφωνο, έπαθα κρίσεις πανικού. Δεν έχω λόγια να πω για τα παιδιά που μας βοήθησαν, κάποιοι ήταν πολύ ψύχραιμοι, βοήθησαν ακόμα και εμένα που απλώς έπεσα».
