Το βιβλίο έχει τίτλο «Λαθρεπιβάτης μιας ζωής» και είναι ιστορικό μυθιστόρημα του Βασίλη Ξ. Σπηλιωτόπουλου.
Η παρουσίασή του θα γίνει την Τρίτη 8 Απριλίου στις 19:30, στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού (Κουμπάρη 1, Αθήνα).
Θα μιλήσουν:
- Πάυλος Γερουλάνος, Βουλευτής
- Τάσος Σακελλαρόπουλος, Ιστορικός, Υπεύθυνος Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη
- Δημήτρης Σεβαστάκης, Ζωγράφος, Καθηγητής Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ
Τη συζήτηση θα συντονίσει η Ξένια Κουναλάκη, δημοσιογράφος της εφημερίδας Η Καθημερινή.
Μετά την εκδήλωση, θα ακολουθήσουν drinks στο καφέ του Μουσείου.
Τονίζεται ότι ο συγγραφέας διαθέτει το κύριο μέρος των εσόδων του από τις πωλήσεις του βιβλίου υπέρ του «ΕΛΠΙΔΑ» Σύλλογος Φίλων παιδιών με Καρκίνο.
Το μυθιστόρημα είναι αφιερωμένο σε όλους τους καρκινοπαθείς και όσους έχουν δώσει μάχη ή μάχονται ακόμη για τη ζωή. Ο ίδιος ο συγγραφέας έχει προσβληθεί τρεις φορές με πρωτογενείς καρκίνους.
Λίγα λόγια για το βιβλίο τίτλο «Λαθρεπιβάτης μιας ζωής»
«Πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα, το οποίο πραγματώνεται στη Ρωσία από το 1881 με την δολοφονία του τσάρου Αλέξανδρου Β’ ως και το 1918 αμέσως μετά τη Ρωσική Επανάσταση του Οκτωβρίου.
Η διήγηση παρακολουθεί τις ιστορικές εξελίξεις προς τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την έκρηξη της Ρωσικής Επανάστασης.
Στην ουσία της αφορά την οίηση και τον ναρκισσισμό, τις εγγενείς αντιφάσεις της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας, οι οποίες καταλήγουν σε ολέθριες διαψεύσεις και καταστροφές.
Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου, ο οποίος αναζητεί το ακραιφνές και έτσι έρχεται αντιμέτωπος με παραπειστικές λοξοδρομήσεις, τις τόσες «βεβαιότητες» της ανθρώπινης λογικής. Τέλος είναι μια φωνή ενάντια στον πόλεμο και την αδικία.
Ένας απόγονος απελεύθερων μουζίκων διηγείται την ιστορία της ζωής του.
Πρόκειται για έναν επιμελή και ιδιαίτερα ευφυή νέο, ο οποίος έχοντας κερδίσει την εκτίμηση και την εύνοια ενός ιεράρχη ολοκληρώνει τη φοίτηση του στο σχολείο και εισάγεται στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης.
Η ιστορία ουσιαστικά αρχίζει όταν ένα κυριακάτικο πρωινό ο ήρωας του βιβλίου ξεκινά για να συναντήσει μια εξαδέλφη του, η οποία έχει ζητήσει να τον δει, χωρίς όμως να του έχει αποκαλύψει το λόγο της συνάντησης.
Καθώς πλησιάζει τον τόπο του ανταμώματος γίνεται μάρτυρας της επίθεσης και τελικά της δολοφονίας του τσάρου Αλέξανδρου Β’, κατά τη διάρκεια της οποίας σκοτώνεται και η εξαδέλφη του.
Σε αυτή την τραγική συγκυρία η μοίρα του φοιτητή διασταυρώνεται με αυτήν του επίσης νεαρού πρίγκηπα Στρογγανώφ, τη ζωή του οποίου σώζει από τύχη. Λίγες ημέρες αργότερα ο αριστοκράτης ζητά να συναντήσει αυτόν, στον οποίο οφείλει τη σωτηρία του.
Σε αυτό το πρώτο τους συναπάντημα ο Στρογγανώφ από αίσθημα ευγνωμοσύνης προσφέρεται να βοηθήσει τον φοιτητή και μάλιστα του προτείνει να ενταχθεί στη συνοδεία του.
Η ανεξάρτητη και ασυμβίβαστη ιδιοσυγκρασία του φοιτητή αρνείται. Στη συνέχεια υπό το βάρος της αγωνιώδους εμπειρίας της δολοφονικής επίθεσης κατά του τσάρου και του χαμού της εξαδέλφης του εγκαταλείπει τις σπουδές και ταξιδεύει στα ανατολικά σε αναζήτηση απαντήσεων για τα βαθύτερα ερωτηματικά της ύπαρξης.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ξανασυναντιέται απρόσμενα με τον πρίγκηπα Στρογγανώφ, ο οποίος του επαναλαμβάνει την πρόταση να ενταχθεί στον στενό του περίγυρο, πράγμα που τελικώς αποδέχεται.
Από εκεί και πέρα μεταξύ των δύο ανδρών αναπτύσσεται βαθιά φιλία και εκτίμηση, έτσι που στην πορεία ο νεαρός φοιτητής καθίσταται εξ απορρήτων του πρίγκηπα.
Καθώς ο τελευταίος είναι σύμβουλος του τσάρου Νικολάου Β’, ο απόγονος των μουζίκων βιώνει από πρώτο χέρι τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων της αυτοκρατορικής Ρωσίας, τις αναταράξεις της δημόσιας ζωής, τις παλινωδίες της αυταρχικής εξουσίας.
Ο Στρογγανώφ ενημερώνει τον φίλο του για τα γεγονότα στην αυτοκρατορική αυλή, αλλά και τον χρησιμοποιεί σε εχέμυθες και ευαίσθητες αποστολές. Συχνά τον στέλνει να μεταφέρει χρήματα και αγαθά σε μια οικογένεια εργατών, η οποία είναι αποδέκτης της φιλευσπλαχνίας του ζάπλουτου αριστοκράτη.
Στα χρόνια που περνούν ο αφηγητής γνωρίζει τον έρωτα, την προδοσία, την αλαζονεία, αλλά και την ευγένεια της ανθρώπινης φύσης, προσπαθώντας να κρατήσει τις αρχές του σταθερές στα αντίρροπα ρεύματα της ταραχώδους εποχής.
Μέσα από τη διήγηση αποκαλύπτονται οι διαφορετικές, θεμελιωδώς αντικρουόμενες θέσεις των δύο ανδρών, καθώς ο ένας διατηρεί την κριτική ματιά της ταπεινής του καταγωγής, ενώ ο άλλος επιχειρεί να προασπιστεί τις αριστοκρατικές του καταβολές.
Η πάλη του επερχόμενου έναντι του οδυνηρού εκπεσμού των βεβαιοτήτων της συνήθειας φανερώνονται με όλο πιο τραγικό τρόπο κατά τη διάρκεια της κοινής πορείας των δύο φίλων και κορυφώνεται με την κατάρρευση της αυτοκρατορικής τάξης από τις επαναστάσεις του Φεβρουαρίου και του Οκτωβρίου.
Στις τραγικές συνθήκες της ανασφάλειας της επαναστατικής Ρωσίας οι δύο φίλοι αποφασίζουν κάποια στιγμή να δραπετεύσουν, το οποίο και επιχειρούν μέσω Φινλανδίας. Κατά την τελική φάση της φυγής τους συλλαμβάνονται από ένα απόσπασμα Μπολσεβίκων.
Αντιμέτωποι με τον εφιάλτη της εξόντωσης, καθώς αναμετρώνται με το ίδιο τους το τέλος, έκπληκτοι διαπιστώνουν πως οι φρουροί απλά τους διευκολύνουν στην απόδραση. Στην κορύφωση της σύγχυσης ο επικεφαλής των Μπολσεβίκων αποχαιρετά τον πρίγκηπα αποκαλώντας τον «πατέρα».
Σαστισμένος ο τόσων χρόνων επιστήθιος φίλος και συνοδοιπόρος του Στρογγανώφ ζητά εξηγήσεις – τί σημαίνει η προσφώνηση του επαναστάτη – γιατί εντέλει τους βοήθησαν στη φυγή τους;
Με τα πολλά ο Στρογγανώφ αποκαλύπτει πως ο επικεφαλής Μπολσεβίκος ήταν γιος του, καρπός του έρωτα του με την φονευμένη εξαδέλφη του φίλου του. Ομολογεί πως εκείνη είχε μείνει έγκυος και παρά τις αντιρρήσεις του είχε γεννήσει το παιδί, το οποίο εκείνος δεν ήθελε σε καμιά περίπτωση να αναγνωρίσει.
Σε μια τελευταία, απεγνωσμένη προσπάθεια πίεσης η ατυχής μητέρα είχε ζητήσει να συναντήσει τον ξάδελφό της για να του γνωστοποιήσει την αδικία και την παλιανθρωπιά του πρίγκηπα, με σκοπό να φτάσουν όλα στον υψηλά ιστάμενο ιερωμένο – ευεργέτη του νεαρού ξαδέλφου της.
Ο Στρογγανώφ φρόντισε να σπεύσει στο σημείο της συνάντησης για να αποτρέψει την αποκάλυψη του καταστροφικού για εκείνον μυστικού. Η τρομοκρατική ενέργεια κατά του τσάρου, η δολοφονία της εξαδέλφης ανέτρεψαν τα σχέδια της βουβαίνοντας το ένοχο μυστικό.
Από εκεί και πέρα ο πρίγκηπας παρέδωσε την κηδεμονία του νόθου παιδιού του σε μια εργατική οικογένεια, την οποία φρόντιζε να υποστηρίζει υλικά, θέλοντας κατά ένα τρόπο να καλύψει, αλλά και να επουλώσει τις βαρύτατες ενοχές του. Σε αυτή του την προσπάθεια δε δίστασε να χρησιμοποιήσει τον φίλο του και θείο του παιδιού.
Για τον αφηγητή οι αποκαλύψεις αυτές, την ώρα που και οι δύο εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, καθώς ο κόσμος τους έχει παρασυρθεί αμετάκλητα στο παρελθόν, παίρνουν τη μορφή «εξόδου» από έναν «παράδεισο», η οποία μέσω της καθολικής διάψευσης κι όμως αφήνει να διαφανούν προοπτικές.
Θα μπορούσε από την κατάρρευση να προκύψει ελπίδα;
Οφείλω να διευκρινίσω ότι τα ιστορικά γεγονότα τα οποία αναφέρονται είναι εξ’ ολοκλήρου πραγματικά, αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας.»
Ποιος είναι ο Βασίλειος Ξ. Σπηλιωτόπουλος
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966 Σπούδασε νομικά στην Γερμανία, όπου παρακολούθησε και μαθήματα κοινωνιολογίας. Επίσης έχει παρακολουθήσει μαθήματα φιλοσοφίας στην Αγγλία.
Εργάστηκε και εξακολουθεί έτσι ως επιχειρηματίας, καθώς επίσης έχει για χρόνια αρθρογραφήσει σε διάφορα Μ.Μ.Ε. με κείμενα ιστορικού, αλλά και ευρύτερου ενδιαφέροντος, όπως στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής», στο Protagon.gr, στην Lifo κ.α..
Το «Λαθρεπιβάτης μιας ζωής» είναι το πρώτο του ιστορικό μυθιστόρημα, το οποίο ολοκληρώθηκε μετά από πολύχρονη έρευνα.
