«Όσοι νιώθουν ότι η μάσκα τους περιορίζει δεν έχουν ιδέα από περιορισμό». Αυτό δηλώνει, μιλώντας στον ΣΚΑΙ ο Δημήτρης Αντωνίου ακτιβιστής για τα δικαιώματα των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, από την Θεσσαλονίκη
«Βλέπουν την μάσκα σαν περιορισμό αλλά δυστυχώς πιστεύω ότι αυτό το νιώθουν και το λένε όσοι δεν έχουν ιδέα από περιορισμό» τονίζει υπογραμμίζοντας πως ο πραγματικός περιορισμός θα υπάρξει για αυτόν που νοσήσει από κορΟνοϊό και ενδεχομένως περάσει την ασθένεια «βαριά» έχοντας ενδεχομένως ανάγκη από εντατική θεραπεία.
«Περιορισμός θα είναι για αυτόν που θα βρίσκεται στην εντατική. Που θα πνίγεται μέσα στην πνευμονία του και θα υποφέρει επειδή κάποιος άλλος πίστευε ότι ο κορΟνοϊός δεν είναι κάτι σοβαρό» λέει συγκεκριμένα και συνεχίζει: «Άλλοι άνθρωποι με προβλήματα παιδείας νιώθουν καθημερινά τον περιορισμό στο πετσί τους. Αν εγώ δεν έχω πρόβλημα, πως έχουν κάποιοι άλλοι που έχουν πολλές περισσότερες διευκολύνσεις σε σχέση με εμένα»
«Είχαμε μια καλή αντιμετώπιση όσον αφορά την αρχή της εμφάνισης του κορονοϊού» σχολιάζει ο Δημήτρης λέγοντας πως η σε μεγάλο βαθμό αναπόφευκτη χαλάρωση που επήλθε εν συνεχεία έχει δημιουργήσει εύλογη ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι.
«Ας κάνουμε λίγο υπομονή, να χρησιμοποιούμε τη μάσκα μας, είναι μια προσπάθεια να μειωθούν οι πιθανότητες να διασποράς του ιού, είναι κοινός νους» καταλήγει.
Νωρίτερα, ο Δημήτρης εξέφρασε τις απόψεις του για την χρήση μάσκας μέσω από μια συγκλονιστική ανάρτησης του στο Facebook, η οποία έκανε τον γύρο του διαδικτύου.
«Αν πιστεύεις ότι η χρήση μάσκας σε περιορίζει τότε δεν έχεις ιδέα τι θα πει περιορισμός
Μακάρι να μην ήξερα και εγώ τίποτα από περιορισμούς. Μακάρι να διάβαζα τις αναρτήσεις σου για ‘’πρόβατα που φοράνε μάσκα’’ και να μην ένιωθα καμία προσβολή. Ας είσαι εσύ ο ‘’επαναστάτης’’ και εγώ ο βλάκας που θα ιδρώνω μεσ’ τη μάσκα μου και δεν θα αναπνέω καλά. Μου αρκεί που θα ξέρω ότι θα έχω κάνει ότι είναι δυνατό για να μην βάλω την υγεία κανενός άλλου σε κίνδυνο. Μου αρκεί που θα με δει κάποιος να παιδεύομαι με τη μάσκα μου και θα σκεφτεί να βάλει και αυτός τη δική του, για να μην μπει και η δική μου υγεία σε κίνδυνο.
Γιατί έτσι πάνε αυτά. Δεν χρειάζεται να είσαι σίγουρος για το τι ακριβώς συμβαίνει και το πόσο μεγάλος ή μικρός είναι ο κίνδυνος. Και μόνο οι υποψίες αρκούν. Και μόνο λίγες ενδείξεις είναι υπέραρκετες. Γιατί αν είχες ‘’πάθει’’, θα ήξερες ότι με την υγεία δεν παίζουμε για κανένα λόγο, πόσο μάλλον με τον ‘’αστείο’’ περιορισμό της χρήσης της μάσκας. Αν είχες βρεθεί σε μια εντατική για να ακούσεις ανθρώπους να πνίγονται μες την πνευμονία τους επειδή κάποιος έξυπνος έβηξε την ‘’απλή’’ γρίπη επάνω τους, ίσως φορούσες μάσκα όταν ένιωθες άρρωστος και πριν κορονοιού εποχή.
Από αύριο εγώ θα φοράω τη μάσκα μου σε όλους τους κλειστούς χώρους, όχι γιατί το επιβάλει ο νόμος, αλλά κυρίως γιατί το επιβάλει η συνείδηση μου. Γιατί ξέρω ότι μπροστά στους πραγματικούς περιορισμούς, αυτό είναι κάτι πραγματικά αμελητέο, που αν όμως το κάνουμε όλοι, ίσως κάνει και τη μεγάλη διαφορά.
Ας θυσιάσουμε μια μικρή ανάσα σήμερα, για να κερδίσουμε πολλές μεγάλες ανάσες αύριο. Μία δίκαιη ανταλλαγή, δεν συμφωνείτε;»
Ο Δημήτρης Αντωνίου καθηλώθηκε σε αναπηρικό αμαξίδιο με τετραπληγία, όταν σε ηλικία 16 ετών ένα αυτοκίνητο μπροστά στην αυλή του σχολείου, έχασε τον έλεγχο και τον χτύπησε ενώ αυτός βρισκόταν στο πεζοδρόμιο.
