«Ελευθερία, τι κάνει η Αμοργός;». Τηλεφωνώ στην Ελευθερία Ψυχογιού που είναι δημοτική σύμβουλος στο νησί, στο κορίτσι με το ελεύθερο – αναρχοαυτόνομο πνεύμα που βλέπει τα πράγματα με διαφορετική ματιά. Μιλάς με την Ελευθερία για να σου γυρίσει ανάποδα το νόμισμα και για να δεις την άλλη πλευρά του. Ποταμός ορμητικός ο λόγος της, διεισδυτική και κοφτερή η σκέψη της.
«Ρε Δήμο, τι να κάνει η Αμοργός, δεν ξέρεις; Ζει και αυτή με τη θλίψη της απαξίωσης όπως ολάκερη η νησιωτική Ελλάδα. Εδώ, στην Αμοργό, πιο ενοχλητική πτυχή παραμένει η απελπιστική υποστελέχωση του Κέντρου Υγείας. Η καθημερινότητά μας μοιάζει με μια ρωσική ρουλέτα, καθώς οι συνθήκες είναι απρόβλεπτες. Όταν αρρωσταίνεις τη νύχτα, δεν υπάρχει ελικόπτερο να σε σώσει, ούτε πλωτό μέσο αν τυχαίνει να έχει απαγορευτικό. Οι κάτοικοι της Αμοργού, όμως, όπως όλοι οι νησιώτες, έχουμε μάθει να διαχειριζόμαστε τις δυσκολίες. Διαθέτουμε ενσυναίσθηση, φιλότιμο και ανθρωπιά, πληροί δε την καρδιά μας μια αστείρευτη αγάπη για τον τόπο μας. Στις κρίσιμες στιγμές, ο ένας στηρίζει τον άλλον».
– Δίκιο έχεις. Eσείς στην Αμοργό, όμως, έχετε και κάτι περισσότερο που δεν το έχουν οι άλλοι νησιώτες. Έχετε την Παναγιά την Χοζοβιώτισσα. Την τσιγκλάω για να με αρχίσει στον εξάψαλμο, αλλά εκείνη πιάνει το δικό της προσευχητάρι. Η προσέγγισή της με εκπλήσσει…
«Δίκιο έχεις. Οι περισσότεροι από εμάς είναι βαθιά θρησκευόμενοι και αυτή η πίστη μάς προσφέρει ελπίδα, θάρρος και κουράγιο. Ενώ κάποιοι έχουν απομακρυνθεί από την πίστη τους (προφανώς βρίσκεται μπροστά στον καθρέφτη της) , οι Αμοργιανοί έχουμε την Παναγία τη Χοζοβιώτισσα να μας προσφέρει ελπίδα και να μας προστατεύει ανάμεσα στους βράχους σαν από θαύμα. Η θρησκευτικότητα σφραγίζει τους δεσμούς μας και αυτό είναι πολύτιμο».
Και εκεί που γαληνεύει ο λόγος και η ψυχή της μαρσάρει, η σκέψη της και ξεσπάει (να η γνωστή Ελευθερία)…
«Άκου, Δήμο, και πέσ’ το στο συνάφι σου που κινεί τα νήματα στη δημοσιογραφική πιάτσα, στις κρίσιμες στιγμές, όπως τούτη εδώ με την παρατεταμένη σεισμική δραστηριότητα, η καλλιέργεια του φόβου είναι απόλυτα επικίνδυνη. Όσον αφορά στην προσωπική μου εμπειρία ως εκπαιδευμένη διασώστρια, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι οι φωνές πανικού δεν έχουν θέση εδώ. Δυστυχώς, βλέπουμε ορισμένα ΜΜΕ να επιδεινώνουν την κατάσταση, σπέρνοντας την εξαιρετική ανησυχία. Συγγενείς και φίλοι από άλλες περιοχές μάς καλούν με αγωνία, φοβούμενοι πολύ περισσότερο απ’ ό,τι εμείς. Η εργαλειοποίηση του φόβου είναι μεγάλη ύβρις και χυδαιότητα προς κάθε υγιή κοινωνία».
– Δηλαδή ΔΕΝ έχει καμία ζημιά στο νησί; Και τα ξεκολλημένα βράχια που βλέπουμε στην τηλεόραση;
«Για να ξεκαθαρίσουμε: ΔΕΝ έγινε ΚΑΜΙΑ κατολίσθηση λόγω του σεισμού, όπως αναφέρθηκε στα νέα. Οι κατολισθήσεις αυτές συμβαδίζουν με τον τόπο μας και συμβαίνουν κάθε χρόνο, ανεξαρτήτως σεισμικών γεγονότων. Μας ανησυχεί φυσικά η κατάσταση! Κρατάμε την ψυχραιμία και την προσοχή μας, γιατί αυτό είναι το σωστό. Από την Αμοργό έφυγαν ελάχιστοι, παρ’ όλη τη σεισμική δραστηριότητα. ΔΕΝ αποχωρούμε από το νησί μας! ΔΕΝ εγκαταλείπουμε όσους δεν μπορούν να φύγουν! Γνωρίζουμε ακριβώς τι πρέπει να κάνουμε. Γνωρίζουμε τη σεισμογενή φύση της περιοχής μας. Γνωρίζουμε τα πλεονεκτήματά μας και τις αδυναμίες μας».
– Άρα δεν μας χρειάζεστε;
«Προφανώς, θέλεις να τ’ ακούσεις, αλλά αυτή τη φορά δεν θα σου κάνω την χάρη, κύριε Δήμο. Ένα και ένα κάνουν δύο. Αν δεν έχετε σκοπό να μας προσφέρετε βοήθεια, τουλάχιστον αφήστε μας να παραμείνουμε ήρεμοι στην ανησυχία μας. Οι ζωές μας ήταν και παραμένουν σε επισφάλεια και θα τις προστατεύσουμε με κάθε δυνατό τρόπο, όπως θα υπερασπιστούμε και την ψυχή του τόπου μας, που κάποιοι ίσως επιθυμούν να την πωλήσουν στον διάβολο.
– Δηλαδή να αποχωρήσουν τα κανάλια απο το νησί, σας ενοχλούν; Αυτό καταλαβαίνω!
«Αυτό κατάλαβες τόση ώρα που σου μιλάω; Να παραμείνουν όσο θέλουν και να μεταδίδουν ό,τι θέλουν, αλλά με σεβασμό στον τόπο και τους ανθρώπους του. Η Παναγιά η Χοζοβιώτισσα δεν διώχνει κανέναν απο το νησί».
Δεν αναγνωρίζω τον λόγο της! Ο σεισμός έκανε το θαύμα του! Μετέτρεψε την Ελευθερία απο αντάρτισσα σε ηγουμένη… Θεος φυλάξοι!
