Ο 47χρονος Βασίλης Δημάκης βρέθηκε νεκρός από συγκρατούμενούς του, το πρωί της Πέμπτης (07/02), μέσα στο κελί του στις φυλακές Κορυδαλλούς. Η ιατροδικαστική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη ώστε να διαπιστωθούν τα ακριβή αίτια θανάτου του.
Την προανάκριση έχει αναλάβει η Υποδιεύθυνση Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Πειραιά, ενώ για την υπόθεση έχει διαταχθεί πειθαρχική έρευνα.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας για τον θάνατό του, ο Βασίλης Δημάκης διακομίστηκε χωρίς τις αισθήσεις του στο Νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Από τις ληστείες στο Πανεπιστήμιο
Γνωστός με το προσωνύμιο «ο ληστής με το καλάσνικοφ», ο Βασίλης Δημάκης έχει καταδικαστεί σε συνολική ποινή κάθειρξης 44 ετών για ληστείες, παράνομη οπλοφορία και πλαστογραφία.
Το 2016 αποφάσισε να πάρει το απολυτήριο λυκείου ενώ βρισκόταν στις φυλακές Γρεβενών και αποφοίτησε με 19,9 ως αριστούχος. Έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ και μάλιστα δεύτερος ανάμεσα σε όλους τους μαθητές των εσπερινών λυκείων της χώρας.
Ο Βασίλης Δημάκης βρέθηκε στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης λόγω του αγώνα του για να σπουδάσει καθώς βρισκόταν υπό κράτηση. Οι αρχές επανειλημμένως – και σε διάφορες περιόδους (2018, 2020, 2022 και 2023) – απέρριπταν τη χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας επικαλούμενες μια σειρά από λόγους.
Αυτή η στάση πυροδότησε ένα κίνημα αλληλεγγύης προς το πρόσωπο Βασίλη Δημάκη, ο οποίος με τη σειρά του πραγματοποιούσε κάθε φορά μακροχρόνιες απεργίες πείνας και δίψας, ζητώντας δικαίωση και κινδυνεύοντας ακόμη και να χάσει τη ζωή του. Κάθε φορά η δικαίωσή του, συνοδευόταν από κάποιο χρόνο σπουδών και μετά νέα προσκόμματα.
Το 2022 αποφάσισε να προχωρήσει σε μια κίνηση που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και συζητήσεις, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Παραβίασε τους περιοριστικούς όρους της άδειάς του και έσπασε το βραχυολάκι. Λίγες ημέρες μετά συνελήφθη εκ νέου και οδηγήθηκε εκ νέου στη φυλακή.
Σε επιστολή του ανέφερε για την ενέργειά του πως ήταν μια συμβολική πράξη αντίστασης στον αυταρχισμό και τη διαφθορά των αρχών των φυλακών και την ομηρία του από το κράτος και σε καμία περίπτωση δεν είχε σκοπό να επιστρέψει στην παραβατικότητα. Εξάλλου, όπως ανέφερε, γνώριζε πως οι ημέρες του εκτός φυλακής θα ήταν λίγες και σύντομα θα επέστρεφε στο κελί του.
Ο γάμος με την Ερασμία Μάνου
Λίγο καιρό αργότερα, τον Μάιο του 2023, όντας κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού, παντρεύτηκε την κόρη της Σοφίας Βόσσου, Ερασμία Μάνου.
«Με τον Βασίλη αρχίσαμε να επικοινωνούμε όταν έκανε την απεργία πείνας για να διεκδικήσει το δικαίωμά του στο να σπουδάσει. Του έστειλα ένα μήνυμα συμπαράστασης στα social media, δεν το διαχειριζόταν ο ίδιος αυτό το προφίλ και οι άνθρωποι που το είχαν του μετέφεραν την πληροφορία», είχε αποκαλύψει τότε η Ερασμία Μάνου.
«Εκείνος επικοινώνησε μέσα από τη φυλακή, ακολούθησαν επισκεπτήρια που πήγαινα να τον δω στον Κορυδαλλό κάθε 15 ημέρες. Είχαμε πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη ο ένας τον άλλον για κάποιον λόγο που δε μπορώ να εξηγήσω. Είναι πολύ δύσκολο αλλά παράλληλα είναι μοναδικό».
Τον Φεβρουάριο του 2024 ανακοινώθηκε η λύση του συμφώνου που είχαν υπογράψει για αυστηρά προσωπικούς λόγους – όπως είχαν δηλώσει – παίρνοντας συναινετικό διαζύγιο.
Μετά την είδηση του θανάτου του, η Ερασμία Μάνου προχώρησε σε μια συγκινητική ανάρτηση δημοσιεύοντας μια φωτογραφία και γράφοντας πως θα τον αγαπά για πάντα.
«Δεν βγαίνει καμία λέξη. Μόνο σιωπή και ατελείωτες αναμνήσεις. Αυτό το χαμόγελο σου. Αυτό το κολάζ με τις φωτογραφίες μας. Πόνος! Θα σ’ αγαπάω όσο αναπνέω όπως σου υποσχέθηκα. Αντίο ψυχή μου. Πέτα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ. Θα βρεθούμε και πάλι, για όσα αφήσαμε στη μέση», ανέφερε.
