Αύριο, Τετάρτη, θα γνωστοποιηθούν τα πλήρη στοιχεία του Νίκου Σ. στις αρμόδιες Δικαστικές Αρχές, μαζί με αντίγραφο της καταγγελίας του ίδιου στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) η οποία στρέφεται κατά σκηνοθέτη – ηθοποιού, σύμφωνα με την ανακοίνωση των δικηγόρων του, Γεωργίας Παλαιολόγου και Πατρίκιου Πατρικουνάκου.
Πρόκειται για τον άνθρωπο που πρώτος κατήγγειλε τον θεατράνθρωπο, η υπόθεση του οποίου έχει ήδη φτάσει στη Δικαιοσύνη, μέσω διαδικτυακής συνέντευξής του στο 2020mag.gr, στην οποία μιλά για τον βιασμό του από τον καλλιτέχνη.
Κατά τα παραπάνω, ο Νίκος Σ. είναι ο τέταρτος άνθρωπος που στρέφεται στη Δικαιοσύνη εναντίον του σκηνοθέτη και ηθοποιού, μετά τον Βασίλη Κ. και τα άλλα φερόμενα ως θύματα του, τα οποία περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο.
Από τους δικηγόρους του, διευκρινίζεται πως η καταγγελία του Νίκου Σ. κατατέθηκε χθες, Δευτέρα, στο ΣΕΗ, αλλά και ότι δεν είχε προηγηθεί κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς από πλευράς του, τις προηγούμενες μέρες, όπως είχε μεταδοθεί.
Και ενώ η υπόθεση του έχει παραγραφεί, όπως κι εκείνη του Βασίλη Κ., η μαρτυρική κατάθεσή του Νίκου Σ. – εφόσον οι εισαγγελείς τον καλέσουν – ενδέχεται να αξιοποιηθεί στο πλαίσιο της έρευνας των αρχών.
«Να μην υπάρξουν άλλα θύματα»
Υπενθυμίζεται πως ο Νίκος Σ. είχε αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής, μιλώντας στο 2020mag.gr:
«Θέλω να συμβάλω (…) στο να μην υπάρξουν άλλα θύματα. Μιλάμε για παιδιά, νέους ανθρώπους με όνειρα και ταλέντο. Όταν έσπασε η συνωμοσία της σιωπής και της συγκάλυψης, κατάλαβα ότι δεν είμαι μόνος, πήρα κουράγιο. Για πολλά χρόνια δεν μπορούσα καν να διαβάσω για τέτοιες ιστορίες. Όταν γνωστοποιήθηκε η ιστορία της Μπεκατώρου, δεν μπόρεσα να διαβάσω λεπτομέρειες. Κάτι με πατάει στο στήθος.
Στη διάρκεια της πολύχρονης ψυχοθεραπείας μου, ο ψυχαναλυτής μου μου έκανε μια φαινομενικά άσχετη ερώτηση. Και ξεκίνησα να κλαίω ασταμάτητα, ασταμάτητα, ασταμάτητα. Τότε κατάλαβα ότι είχα θάψει την κτηνωδία τόσο βαθιά μέσα μου, που νόμιζα ότι την είχα ξεπεράσει. Αλλά τώρα βγήκε πάλι στην επιφάνεια, σαν να έγινε χθες.
Όταν είδα τη Ζέτα Δούκα να μιλάει στην τηλεόραση, αισθανόμουν τον πόνο της στο στήθος μου. Ο κόμπος στο λαιμό της έκοβε και τη δική μου ανάσα.
Είπα “τέλος”.
Ο λόγος που θέλησα να μιλήσω, είναι γιατί δεν ασχολούμαι και δεν θα ξανασχοληθώ με αυτό το επάγγελμα. Κανένας σκηνοθέτης δεν μπορεί να με εκμεταλλευτεί, να με χρησιμοποιήσει, να με απορρίψει. Ένας άλλος λόγος που θέλησα να μιλήσω, είναι επειδή τόσα νέα παιδιά που γνωρίζω μου είπαν “βγες, μίλα και εμείς θα ακολουθήσουμε”. Αλλά ένας ακόμα πολύ σημαντικός λόγος για μένα, είναι ότι δεν μπορώ να εξαιρέσω από την αφήγησή μου το τρίτο πρόσωπο.
Δεν μπορώ να πω ψέματα ότι εκείνο το βράδυ ήμασταν μόνον εγώ κι ο σκηνοθέτης. Υπήρχε κι ένα άλλο άτομο εκεί, που μπορεί να θεωρείται θύτης, αλλά για μένα, στην ηλικία που ήταν, ήταν κι αυτός θύμα. Δεν μπορώ στην ηλικία που είμαι τώρα να βγω και να καταστρέψω ή να στοχοποιήσω ή να στιγματίσω ένα παιδί που ήταν τότε 22 ετών και βρέθηκε στη θέση να εκτελεί εντολές από ένα άτομο το οποίο είχε τέτοια δύναμη, όχι μόνο στο χωρο, αλλά και επάνω του. Θέλω να προστατέψω αυτό το παιδί γιατί υπήρξε θύμα -κι ας άσκησε κι αυτός βία επάνω μου. Αλλά ναι. Στην ηλικία που είμαι, μπορώ να διακρίνω το θύτη από το θύμα».
