Με πανό και συνθήματα ενάντια στον φασισμού, πλήθος κόσμου έδωσε το παρών στα Χανιά, στη μεγάλη πορεία υπερηφάνειας κατά του ρατσισμού.
Δυναμική είναι και η παρουσία των φοιτητών και φοιτητριών, οι οποίοι κρατώντας πανό που ανέγραφαν «η νεολαία στην πρώτη γραμμή ενάντια στον φασισμό, ρατσισμό» θέλησαν να στείλουν το δικό τους μήνυμα ενάντια στην ακροδεξιά που εμφανίστηκε με αυξημένα ποσοστά στην Βουλή, όπως μεταδίδει το Cretalive.gr.
Ανάμεσα στους φοιτητές ήταν και μέλη του ΛΑΟΤΚΙ+, αλλά και πολίτες που θέλουν να στηρίξουν τα ίσα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, με πανό που έγραφε «Αγαπιόμαστε μαζί, τσακίστε τους ναζί».
Γεμίζει διαρκώς με κόσμο η αγορά των Χανίων αποκλείοντας στην πράξη οποιαδήποτε ιδέα πρόσβασης στην πόλη για τους φασίστες.
Αγαπιόμαστε μαζί τσακίστε τους ναζί!
Κατάληψη Rosa Nera#Χανιά pic.twitter.com/mmcRw3uJSj— dimitra★ (@Jemma_dimitra) June 29, 2023
Η πορεία ξεκίνησε από το θέατρο Βλησίδης στο Κουμ Καπί και θα καταλήξει στην παραλία του παλιού Ξενία όπου θα γίνει «Sunset Queer Beach Party».
Νωρίτερα, δυναμική απάντηση έστειλεκαι η οργάνωση «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο», που σε μακροσκελή της ανάρτηση αναφέρει πως «θα μας βρείτε απέναντι!», ζητώντας από τους ακροδεξιούς να μείνουν μακριά από τις οικογένειες και τα παιδιά τους.
«Εμείς στον οχετό σας, στις ύβρεις σας, στην τρομοκρατία σας και τη ρητορική μίσους σας θα συνεχίσουμε να προβάλλουμε την αγάπη μας για τους ανθρώπους. Δεν θα μας σταματήσει τίποτα στον δρόμο μας μπρος τα εμπρός και σε αυτόν τον δρόμο δεν αφήσουμε κανέναν, καμία, κανένα πίσω. Μακριά από τις οικογένειές μας και τα παιδιά μας», γράφουν μεταξύ άλλων.
Υπενθυμίζεται πως οι «Σπαρτιάτες» είχαν καλέσει σε ομοφοβική αντιδιαδήλωση «αντιpride», η οποία έχει την υποστήριξη και δύο υποψηφίων βουλευτών του κόμματος σε Ρέθυμνο και Χανιά.
https://www.facebook.com/photo/?fbid=646695827508420&set=a.485533493624655
Ολόκληρη η ανάρτηση του συλλόγου «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο»
«Εκεί ανάμεσα στα άλλα άτομα, όπως και σε όλα τα προηγούμενα φεστιβάλ υπερηφάνειας πανελλαδικά θα βρεθούμε και μέλη των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο για να γιορτάσουμε και να διεκδικήσουμε, Πριν φύγουμε από το σπίτι θα έχουμε βάλει στο σακίδιο μπανάνες, νερό, πάνες, μπλούζες, μπιμπερό, πιπίλες. Αλλά κάποιες/οι δεν θα μας θεωρούν «ικανούς και καλούς» γονείς.
Θα έχουμε στο νου μας με ακρίβεια πόσες ώρες πέρασαν από τότε που κοιμήθηκε, έφαγε, ήπιε το παιδί μας. Αλλά κάποιες/οι δε θα μας θεωρούν «ικανούς και καλούς» γονείς.
Θα έχουμε ξυπνήσει από το κλάμα του παιδιού μας στις δύο το πρωί, στις τέσσερις, στις έξι. Αλλά κάποιες/οι δε θα μας θεωρούν «ικανούς και καλούς» γονείς.
Θα έχουμε σκουπίσει μύξες, θα έχουμε αλλάξει πάνες. Θα αλλάξουμε πάνες ξανά και ξανά και θα συνεχίσουμε να αλλάζουμε πάνες. Αλλά κάποιες/οι δε θα μας θεωρούν «ικανούς και καλούς» γονείς.
Θα έχουμε ντύσει έναν μικροσκοπικό άνθρωπο, μόνο για να τον γδύσουμε και να τον ξαναντύσουμε από την αρχή, 10 λεπτά αργότερα, γιατί θα πασαλείψει τον εαυτό του, το τραπέζι και το πάτωμα με γιαούρτι. Αλλά κάποιες/οι δε θα μας θεωρούν «ικανούς και καλούς» γονείς.
Θα έχουμε πάει από το πρωί το παιδί στον παιδικό, θα πάρουμε το παιδί από τον παιδικό, θα ρωτήσουμε αν έφαγε, τί έφαγε, πόσο έφαγε, με ποιόν έπαιξε. Αλλά δε θα μας θεωρούν «ικανούς και καλούς» γονείς.
Θα μάθουμε να διαβάζουμε, να γράφουμε, να μετράμε από την αρχή, θα ντύσουμε βιβλία, θα βάλουμε τετράδια σε τσάντες. Αλλά κάποιες/οι δε θα μας θεωρούν «ικανούς και καλούς» γονείς.
Έχουν περάσει 18 χρόνια από το πρώτο φεστιβάλ υπερηφάνειας στην Ελλάδα. 18 χρόνια αργότερα, τίποτα δεν έχει αλλάξει για οικογένειες σαν τις δικές μας. Με ή χωρίς σύμφωνο συμβίωσης, πολλοί/πολλές/πολλά από μας είμαστε στα πάντα ανύπαρκτοι/ ανύπαρκτες/ ανύπαρκτα.
Δεν μπορούμε να παρέχουμε στα παιδιά μας ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δεν έχουμε το ίδιο επίθετο. Δεν έχουμε κανένα νόμιμο αποδεικτικό της σχέσης μας μαζί τους, γιατί ο νόμος έχει αποκλείσει κάθε δυνατότητα το όνομα μας να εμφανίζεται στο ίδιο χαρτί με αυτό του παιδιού μας.
Δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε με το παιδί μας.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε πως αν η σύντροφος μας ή ο σύντροφος μας πάθει κάτι, το παιδί θα συνεχίσει να ζει μαζί μας. Για κάποιους/κάποιες/κάποια από εμάς δεν υπάρχει τρόπος να αποκτήσουμε παιδί, άλλοι/άλλες/άλλα από εμάς πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στο σύμφωνο συμβίωσης και στην πρόσβαση σε μεθόδους Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Δεν μπορούμε να παιδοθετήσουμε ούτε το παιδί που μεγαλώνουμε ήδη, ούτε κάποιο άλλο.
Ζούμε σε έναν τόπο που μας βάζει στην άκρη και μας λέει: «Εσύ κάποια πράγματα δεν τ’αξίζεις. Αυτά που ισχύουν αυτονόητα για τους άλλους/άλλες/άλλα εσύ να τα ξεχάσεις».
Ένα παιδί μεγαλώνει καλύτερα σε ένα ίδρυμα παρά μ’εσένα. Καλό θα ήταν όλοι/όλες/όλα να κάνουν από ένα, δύο, τρία παιδιά. Αλλά όχι εσύ.
Έχουν περάσει 18 χρόνια από το πρώτο φεστιβάλ υπερηφάνειας στην Ελλάδα. Για κάποια/ κάποιες/ κάποιους από εμάς έχουν περάσει 3,5,7,10,20.30.40 και 50 χρόνια που έχουν παιδιά, που έχουν εγγόνια και που λένε: «Κάποτε, κάτι θα αλλάξει. Δεν θα είναι πάντα έτσι».
Κι όμως… Δε θα αλλάξει τίποτα αν δεν συσπειρωθούμε κι εμείς και οι σύμμαχοι μας απέναντι στην ρητορική μίσους που μας λέει άρρωστους, ανήθικους, ανώμαλους και άλλα «ωραία» προσβλητικά κοσμητικά επίθετα…
Δε θα αλλάξει τίποτα εάν εμείς δεν βγούμε μπροστά να διεκδικήσουμε ίσα δικαιώματα για μας και τα παιδιά μας!
Δε θα αλλάξει τίποτα αν τους επιτρέψουμε να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους!
Καλούμε τους πολίτες της πόλης των Χανίων και ολόκληρης της Κρήτης να πλαισιώσουν το αυτοοργανωμένο φεστιβάλ υπερηφάνειας και να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα σε όσα άτομα θεωρούν ότι μπορούν να ελέγξουν τις ζωές μας και να μας κλείσουν ξανά στην «ντουλάπα». Να μην τους επιτρέψουμε να τρομοκρατούν ανθρώπους με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που στάζουν μίσος, ύβρεις και οχετό.
Να μας βρουν όλα, όλες, όλους ΑΠΕΝΑΝΤΙ
Οικογένειες Ουράνιο Τόξο»
