Συγκεκριμένα, στο ΣτΕ είχαν προσφύγει ομοσπονδίες, σωματεία κ.λπ. εργαζομένων στην υαλουργία, την τσιμεντοβιομηχανία, στη διακίνηση τσιμέντου, στα λατομεία αδρανών υλικών, στη χημική βιομηχανία, στην κατεργασία ελαστικών και πλαστικών, στον κινηματογράφο, κ.ά. και ζητούσαν να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. Φ10221/οικ. 26816/929/30.11.2011 απόφαση του υπουργού Εργασίας που αφορούσε τις βαριές και ανθυγιεινές εργασίες κατά το σκέλος εκείνο που εξαιρέθηκαν από την υπαγωγή στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα ορισμένες ειδικότητες εργαζομένων μελών των σωματείων τα οποία είχαν προσφύγει στο ΣτΕ.
Τέλος, το ΣτΕ απέρριψε τόσο τους ισχυρισμούς των σωματείων περί παράβασης των συνταγματικών αρχών της ισότητας, της αναλογικότητας και της κρατικής μέριμνας στην κοινωνική ασφάλιση λόγω θέσπισης αυστηρότερων κριτηρίων, κ.λπ., όπως και τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση εκδόθηκε κατά πλάνη περί τα πράγματα, όσο και τις αιτήσεις ακύρωσης που είχαν καταθέσει.
