Στην απολογία της η Ρούλα Πισπιρίγκου έκανε λόγο για τον «μύθο» που είχε δημιουργηθεί πριν από την σύλληψη της, ότι σκότωσε τα παιδιά της.
Μόλις ξεκίνησε η δίκη, η κατηγορούμενη έδειξε στο δικαστήριο τους νάρθηκες και το κολάρο που φορούσε η Τζωρτζίνα και μάλιστα ξέσπασε σε κλάματα.
Αρχικά η κατηγορούμενη είπε: «Είναι κάποια πράγματα που δεν συνάδουν. Για κάποιους σκοπούς, που δεν τους γνωρίζω, άρχισαν να βγαίνουν από Φεβρουάριο δημοσιεύματα και όλη η κοινή γνώμη να παρασύρεται εναντίον μου και να έχει αυτό το μένος, χωρίς να με γνωρίζει εμένα και τον -τότε- σύζυγο μου. Δεν γνώριζε κανένας, τι συνέβαινε στο σπίτι μας. Κανείς. Δε δίναμε δικαιώματα στον περίγυρο. Δεν ήμασταν και δημόσια πρόσωπα για να ασχοληθεί κάποιος. Ακούστηκε μία ιστορία για στατιστικό παράδοξο, τρία παιδιά μέσα σε τρία χρόνια και ξαφνικά έγινε όλο αυτό».
«Έχω μιλήσει άπειρες φορές με δημοσιογράφους, δεν έχω να κρύψω κάτι»
«Έχω μιλήσει άπειρες φορές με δημοσιογράφους, δεν έχω κάτι να κρύψω. Εδώ είναι τα μηνύματα και σας τα προσκομίζω. Υπάρχουν κάποια όρια, ειδικά όταν μιλάμε για μωρά και το Γολγοθά που τραβάει μία οικογένεια. Κάποια στιγμή μας ξέφυγε όλο αυτό, δεν το προλαβαίνουμε. Ο Μάνος, ενώ ήταν σε δρομολόγιο, παρακολουθούσε τις εκπομπές. Δεν έχω καταλάβει γιατί γύρισε όλο αυτό από το κλίμα της συμπόνιας, στο ότι η μάνα σκοτώνει τα παιδιά για τον πατέρα.
Είναι ανόητο, χαζό. Πρέπει να είσαι ψυχασθενής για να βάλεις ένα τέτοιο κίνητρο χωρίς αποδείξεις, τίποτα. Έγινε όλο αυτό, διότι ήμουν μόνη μου με το παιδί μου στο θάλαμο. Ήταν αυτό που μου είχε απομείνει. Και αδέλφια να είχε η Τζωρτζίνα, εκεί θα ήμουν όπως όταν αρρώστησε η Μαλένα», είπε σε δικαστές και ενόρκους ιδιαίτερα φορτισμένη.
Στη συνέχεια η κατηγορούμενη περιέγραψε αναλυτικά, με πολλές λεπτομέρειες τα γεγονότα, την ημέρα της σύλληψης: «Έρχεται 30 Μαρτίου. Βγαίνει ο Λαμπρόπουλος στην εκπομπή του κ. Ευαγγελάτου και λέει ότι βρέθηκε κεταμίνη. Κάπνιζα, μου χτυπάνε το παράθυρο, νόμιζα ήταν δημοσιογράφοι, τελικά ήταν αστυνομικοί από το Ανθρωποκτονιών.
Μπήκαν μέσα. Τους είπα “θέλετε κάτι;”. Μου είπαν “όχι, δε θα καθίσουμε”. Μου είπαν “όπως είστε φορέστε τα παπούτσια σας και πάμε, γιατί σας θέλει ο διοικητής στην Ερμού (Ασφάλεια Πάτρας)”. Μου λένε, “μία ερώτηση θα σου κάνει, πέντε λεπτά”. Παίρνω το κινητό μου, τους λέω να ενημερώσω τον κ. Λύτρα. Μου λένε “όχι δεν χρειάζεται”. Πάω στο μπάνιο να ντυθώ και μου λέει ένας “να έχεις ανοικτή την πόρτα”. Δεν μου έδειξαν κανένα χαρτί και ούτε μου είπαν για ένταλμα σύλληψης, για προσαγωγή. Τους λέω “να πάρω το Μάνο, τότε”.
Τους λέει η αδελφή μου “θα αργήσει;”, και λένε “όχι, σε δύο ώρες θα είναι πίσω”. Μου λένε “τελικά μετά δε θα πάμε Ερμού, αλλά ΓΑΔΑ”. Λέω “να πάρω ιατρικούς φακέλους;”, μου λένε “ναι”. Ήταν ένα ένα μαύρο τζιπ έξω. Πάω εγώ να πάρω τον Λύτρα και ήταν μία γυναίκα αστυνομικός και με χτύπησε στο χέρι και μου λέει “τέλος με κινητό. Δεν ξαναμιλάς”” Μου έβαλαν χειροπέδες. Ήταν τόσο σφιχτές, που είχαν αφήσει σημάδι».
Ο ξυλοδαρμός στη ΓΑΔΑ για να ομολογήσει
Η ίδια, αργότερα στην απολογία της, υποστήριξε ότι ξυλοκοπήθηκε στη ΓΑΔΑ για να ομολογήσει.
«Μου έλεγαν “πες για Δασκαλάκη. Θα πούμε ότι σου έδωσε την κεταμίνη αυτός. Εσύ θα φας δέκα χρόνια και θα κανονίσουμε και για τις φυλακές και δε θα σε πειράξει κανείς”. Τους έλεγα “δεν ξέρω τι λέτε”. Ρώτησα “έχετε συλλάβει και τον Μάνο;”.
Μου είπαν πως “εμείς μιλήσαμε μαζί του και δε θέλει να σε ξέρει και οι γονείς σου, δε θέλουν να σε ξέρουν”. Μου έλεγαν συνέχεια “πες για τον Δασκαλάκη να τελειώνουμε”.
Μετά μου είπαν έχεις καταλάβει πού βρίσκεσαι;. Τους είπα μου λέτε να σας πω πράγματα που δεν ισχύουν. Φεύγει ο ένας και κάθεται, όχι ο Χασιώτης, αλλά ο άλλος. Μου λέει “κοίτα με, γιατί δεν το λες;”.
Του είπα “θέλω το δικηγόρο μου”. Μου λέει “κοίτα με στα μάτια, την σκότωσες την Τζωρτζίνα;”, του λέω “όχι” και άρχισε και με χτυπούσε. Μου είπε “σήκω όρθια” και με χτύπησε στο στομάχι. Και μου έλεγε “πες το, να τελειώνουμε. Πες για Δασκαλάκη να τελειώνουμε”. Τους έλεγα να με αφήσουν ήσυχη» είπε κλαίγοντας η κατηγορούμενη, προσθέτοντας πως στη συνέχεια πέταξαν μία πίτα στο πάτωμα και της είπαν να φάει από αυτό.
