Νέες διαστάσεις στην έρευνα για τα δίκτυα δουλεμπόρων που οργανώνουν τα ταξίδια-θανάτου από τη Λιβύη στις ιταλικές ακτές ανακύπτουν από τις καταθέσεις των εννιά Αιγυπτίων που επέβαιναν στο αλιευτικό σκάφος που ναυάγησε νοτιοδυτικά της Πύλου.
Πρόκειται για τα εννιά άτομα που κατηγορούνται ως διακινητές και τα οποία έχουν ήδη κριθεί προφυλακιστέα και θα πάρουν το δρόμο για τη φυλακή.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, κάποιοι εξ αυτών έχουν δώσει στις ελληνικές Αρχές το όνομα του «ταμία» του κυκλώματος με έδρα τη Λιβύη. Σε μία από τις καταθέσεις αναφέρεται ότι μέσω τρίτου προσώπου τα μετρητά κατέληγαν σε εκείνον. Εκτιμάται ότι 2-3 εκατομμύρια ευρώ είναι το κέρδος των κυκλωμάτων από το κάθε δρομολόγιο με το συγκεκριμένο τύπο αλιευτικού σκάφους.
Επίσης, ένας από τους κατηγορούμενους για διακίνηση φέρεται να έχει δώσει τα στοιχεία δύο μελών του κυκλώματος, τα οποία έστειλαν «συνεργάτη» τους στο σπίτι όπου διέμενε προσωρινά στη Λιβύη (τα λεγόμενα safe house) για να του παραδώσει τα χρήματα για το «εισιτήριο θανάτου».
Οι ίδιες πηγές ενημέρωσης προσθέτουν ότι στις ελληνικές Αρχές δόθηκε και μία διεύθυνση στη Λιβύη όπου -κατά τη μαρτυρία κατηγορουμένου- βρίσκεται το «ταξιδιωτικό γραφείο» που οργανώνει τα δρομολόγια-θανάτου από το Τομπρούκ στη Λιβύη. Μάλιστα, έχει δοθεί περιγραφή για άντρα με κομβικό ρόλο στις διακινήσεις μεταναστών, ενώ αραβόφωνα ΜΜΕ αναφέρουν ότι συγγενείς Αιγυπτίων που επέβαιναν στο μοιραίο αλιευτικό που ναυάγησε στην Πύλο, έχουν κατονομάσει στην πατρίδα τους το «αφεντικό» στο οποίο έδωσαν τα χρήματα για τους δικούς τους ανθρώπους. Στα ίδια δημοσιεύματα έχει αναφερθεί ότι το άτομο αυτό αναζητείται μεταξύ Αιγύπτου και Λιβύης.
Τα στοιχεία από τις μαρτυρίες των Αιγυπτίων θα μπουν στο μικροσκόπιο για να «χαρτογραφηθούν» τα εγκληματικά δίκτυα. Αρμόδιες υπηρεσιακές πηγές σημειώνουν , πάντως, ότι «η κατάσταση στη Λιβύη και η κρίση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα της βόρειας Αφρικής δεν αφήνει πολλά περιθώρια για διεθνείς συνεργασίες στο κομμάτι της έρευνας. Στο παρελθόν έχουν δοθεί ξανά τέτοιου είδους στοιχεία στις Αρχές, χωρίς όμως να καταστεί δυνατό να ξεδιπλωθεί μία έρευνα που θα έφτανε στα υψηλά κλιμάκια κάποιου κυκλώματος. Και αυτό γιατί για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχει συνεργασία με τις λιβυκές Αρχές. Επίσης, πολλές φορές τα ονόματα που δίνονται στις καταθέσεις ή σε προφορικό επίπεδο είναι ψευδώνυμα».
Όσον αφορά στους ισχυρισμούς των εννιά κατηγορουμένων για διακίνηση, στο σύνολό τους αρνούνται τις κατηγορίες και σημειώνουν ότι και οι ίδιοι πλήρωσαν τα κυκλώματα για να ταξιδέψουν από τη Λιβύη στην Ιταλία. Η δικηγόρος Νάνσυ Δημοπούλου, η οποία εκπροσωπεί έναν από τους κατηγορουμένους, δηλώνει στο iΕidiseis ότι «ο πελάτης μου, ο οποίος εργαζόταν στην πατρίδα του ως οικοδόμος, είναι αθώος. Δεν έχει καμία σχέση με κανένα κύκλωμα διακινητών. Πλήρωσε περίπου 5.000 δολάρια για το ταξίδι. Έχει κατονομάσει τα άτομα στα οποία έδωσε τα χρήματα. Οι συνήγοροι των κατηγορουμένων ετοιμαζόμαστε να προσφύγουμε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Καλαμάτας για να κριθούν οι αποδείξεις ενοχής των πελατών μας αλλά κυρίως να κριθεί η αρμοδιότητα των ελληνικών δικαστηρίων επί του θέματος. Και αυτό διότι το σκάφος ήταν σε διεθνή ύδατα και έτσι τα ελληνικά δικαστήρια είναι αναρμόδια βάσει του νομοθετικού πλαισίου».
Πηγές με εμπειρία σε τέτοιου είδους ζητήματα σημειώνουν, σε σχέση με το θέμα της αρμοδιότητας ή μη των ελληνικών δικαστηρίων, ότι σε περίπτωση που το σκάφος είχε περάσει πριν το ναυάγιο από ελληνικά ύδατα τότε συντρέχουν οι προϋποθέσεις ανάληψης της υπόθεσης από τα ελληνικά δικαστήρια. Αυτό ωστόσο θα πρέπει να αποδειχθεί ότι συνέβη (μέσω κάποιου γεωγραφικού στίγματος επί παραδείγματι).
Ως προς τις συνθήκες της βύθισης του αλιευτικού σκάφους ο Αιγύπτιος πελάτης της κ. Δημοπούλου φέρεται να έχει καταθέσει ότι πλοίο τους προσέγγισε, τους ρυμούλκησε με σχοινί και τότε το σκάφος πήρε κλίση και ανετράπη. Δεν ήταν σε θέση να πει προς ποια κατεύθυνση γινόταν η ρυμούλκηση.
