Για όσους θέλουν να βιώσουν ένα απόλυτα κατανυκτικό Πάσχα, πλούσιο σε όμορφα τοπία αλλά και ευλαβικά θρησκευτικά έθιμα, η Σκιάθος είναι σίγουρα ο ιδανικός προορισμός.
Γνωστή για την καταπράσινη βλάστηση, τα καταγάλανα νερά και την πανέμορφη Χώρα, με τα γραφικά σοκάκια και τα αναπαλαιωμένα πέτρινα σπίτια της, η Σκιάθος είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς καλοκαιρινούς προορισμούς στην Ελλάδα, ωστόσο λίγοι ξέρουν ότι αποτελεί έναν κατάφυτο, κατανυκτικό παράδεισο και το Πάσχα.
Η πασχαλινή περίοδος είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για τον επισκέπτη, όχι μόνο να απολαύσει το νησί της Σκιάθου σε ολόκληρο το μεγαλείο της, αλλά και για να ζήσει μια μοναδική εμπειρία, καθώς θα γίνει μάρτυρας των ξεχωριστών εθίμων που επικρατών εδώ και αιώνες στο μοναδικό αυτό νησί.
Ακόμα και το όνομα του νησιού «Σκιάθος» (που σημαίνει «σκιά του Άθους», δηλαδή του Αγίου Όρους) μας προκαταλαμβάνει για τα θαυμαστά μυστήρια που λαμβάνουν χώρα στον όμορφο αυτό τόπο.
Το Πάσχα στην Σκιάθο
Ο ταξιδιώτης που θα επιλέξει τη Σκιάθο, θα έχει και τη μοναδική ευκαιρία να γίνει κοινωνός μιας εμπειρίας που μόνο μια άλλη περιοχή στην Ελλάδα τηρεί ευλαβικά κάθε χρόνο.
Ο λόγος για το Αγιορείτικο τυπικό.
Η Σκιάθος, λοιπόν, είναι και η μόνη περιοχή σε ολόκληρη τη χώρα πέρα από το Άγιο Όρος, όπου εφαρμόζεται το ίδιο τυπικό στις ακολουθίες των λειτουργιών με τις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους.
Αυτό σημαίνει πως η Ακολουθία του Επιταφίου της Μεγάλης Παρασκευής ξεκινά στη 01:00 μετά τα μεσάνυχτα και ολοκληρώνεται στις 04:00 τα ξημερώματα, κάτι που σημαίνει ότι ουσιαστικά πραγματοποιείται κατά τις πρώτες πρωινές ώρες του Μεγάλου Σαββάτου.
Η θρησκευτική παράδοση επιτάσσει στους κατοίκους του νησιού να μην στρώνουν το τραπέζι στο σπίτι τους, αλλά ούτε και να κάνουν χειραψίες, όταν συναντούν τους γνωστούς τους στο δρόμο.
Η μέρα αυτή βρίσκει όλους τους Σκιαθίτες σιωπηλούς, καθώς συμπάσχουν και συμπορεύονται με τα Πάθη του Ιησού, ακολουθώντας τον Επιτάφιο σε μια πένθιμη πομπή, κρατώντας τα φαναράκια τους, καθώς περνούν από τα στενά σοκάκια της Χώρας.
Ακολουθεί η λιτανεία στο Ναό των Τριών Ιεραρχών, η οποία και ξεκινά στις 05:30 το πρωί, με όλους τους πιστούς να στέκονται μπροστά στην κλειστή πόρτα της εκκλησίας, στο απόλυτο σκοτάδι. Οι καμπάνες σιγούν και οι ψαλμωδίες σταματούν, ενώ σε ολόκληρη τη Σκιάθο μοιάζει να απλώνεται η απόλυτη σιωπή.
Αυτή είναι η στιγμή που γίνεται η αναπαράσταση της Καθόδου του Ιησού στον Άδη, όπου και κήρυξε το Ευαγγέλιο στους νεκρούς. Τότε, ο πρώτος ιερέας αναφωνεί «Άρατε πύλας!» και αμέσως, ένας άλλος -ο οποίος αναπαριστά τον Άδη- προσπαθεί να εμποδίσει την είσοδο, ρωτώντας τον ποιος είναι αυτός ο βασιλιάς της πίστης («Τις εστίν ούτος ο βασιλεύς της Δόξης;»).
Η διαδικασία επαναλαμβάνεται συνολικά τρεις φορές, μέχρι ο ιερέας που αναπαριστά τον Χριστό να σπρώξει την πόρτα του ναού με δύναμη και να εισβάλει στο χώρο, για να λυτρώσει τους αμαρτωλούς. Την ίδια στιγμή, τα φώτα του ναού ανάβουν και η δοξολογία του επιταφίου συνεχίζεται.
Μόλις ολοκληρωθεί η τελετή, οι κάτοικοι επιστρέφουν στα σπίτια τους για λίγες ώρες, έως ότου κληθούν και πάλι στην εκκλησία από τις χαρμόσυνες καμπάνες της Πρώτης Ανάστασης. Εκεί, ο παπάς θα ράνει τους πιστούς με φύλλα βάγιας, τα οποία συμβολίζουν τη νίκη της ζωής στο θάνατο.
Η περιφορά του επιταφίου στη Σκιάθο:
