Κουλουβάχατα! Σύγχυση, ερασιτεχνισμός και σπασμωδικές κινήσεις… «Μπρος – πίσω» ,«είπα- ξείπα»… Και όλα αυτά λίγο πριν την έναρξη της κούρσας των εξοπλισμών εν μέσω μιας πρωτοφανούς τουρκικής προκλητικότητας.
Διαχρονικά επικρατεί η άποψη ότι οι αμυντικές προμήθειες γίνονται για τρεις σημαντικούς λόγους.
• Για την ενίσχυση της Εθνικής Άμυνας.
• Για την εξασφάλιση διπλωματικών ανταλλαγμάτων από τις κατασκευάστριες χώρες.
• Για την ενδυνάμωση της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Άμυνας.
Και οι τρεις αυτοί βασικοί λόγοι είναι αμφίβολο εάν λαμβάνονται υπόψη κατά την προετοιμασία έναρξης των διαδικασιών για τις νέες αμυντικές προμήθειες.
Καταρχάς δεν τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια οι τυπικές διαδικασίες που ορίζονται με ακρίβεια στην νομοθεσία ! Διαδικασίες για τις οποίες εκατοντάδες στρατιωτικοί βρίσκονται ήδη στο εδώλιο του κατηγορουμένου στις Μεγάλες -εν εξελίξει- Δίκες των εξοπλιστικών προγραμμάτων της περιόδου 1999-2004. Σημειωτέον ότι ορισμένοι εκ των κατηγορουμένων στρατιωτικών χάνουν την ζωή τους εν μέσω των Δικών μη μπορώντας να αντέξουν την βάσανο του ακροατηρίου. Δίκες τις οποίες προκάλεσε η ΝΔ ως αντιπολίτευση…
Σήμερα οι προτάσεις και οι επιλογές των οπλικών συστημάτων που εντάσσονται στα πλάνα αγοράς της κυβέρνησης έρχονται «φυτευτά» από τ´ πάνω και δεν αποτελούν προϊόν ενδελεχούς έρευνας ειδικών επιτροπών όπως αυστηρά ορίζει η νομοθεσία !
Χωρίς κανείς να αμφισβητεί τον πατριωτισμό , την αγωνία και την προσπάθεια της ηγεσίας (πολιτικής και στρατιωτικής) για την ανεύρεση της καλύτερης δυνατής λύσης σε τούτους τους χαλεπούς καιρούς, οφείλει να λαμβάνει υπόψη της, και τον δισταγμό, τις επιφυλάξεις αλλά και τον φόβο των εκτελεστικών οργάνων. Οι στρατιωτικοί δεν μπορούν και δεν πρέπει -γι’ άλλη μια φορά- να αποτελούν τα εξιλαστήρια θύματα μιας ενδεχόμενης νέας πολιτικής αντιπαράθεσης.
Προς το παρόν η αντιπολίτευση σιωπά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παρακολουθεί και ότι δεν περιμένει στην γωνία την κυβέρνηση ακονίζοντας τα μαχαίρια της. Μπορεί η αξιωματική αντιπολίτευση να μην αντιδράσει στην εκδήλωση ενδιαφέροντος για τις αμερικανικές φρεγάτες, τα τρία επιπλέον ελικόπτερα ROMEO ή τα F-35 επειδή και εκείνη ως κυβέρνηση είχε προβεί σε ανάλογες κινήσεις , ωστόσο είναι πολύ πιθανόν ο ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσει εξηγήσεις για τους «κουβάδες», τα συμπληρωματικά προγράμματα που παράτυπα «φύτεψαν» στις LOR (γράμμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος) για τις φρεγάτες και τα ελικόπτερα , όπως είναι ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών ΜΕΚΟ και τα βλήματα OTOMELARA !
Ενέργειες παράτυπες που είναι μαθηματικά βέβαιον ότι θα εξαγριώσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθώς στρέφονται ευθέως κατά της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας.
- Διερευνά δηλαδή η Αθήνα το ενδεχόμενο να αγοράσει από τις ΗΠΑ φρεγάτες και μαζί με αυτές οι Αμερικανοί να εκσυγχρονίσουν τις Γερμανικές φρεγάτες ; Από που και ως που θα μας πει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ;
- Αγοράζει δηλαδή η Ελλάδα ναυτικά ελικόπτερα από τις ΗΠΑ και μαζί με αυτά πάει να αγοράσει και βλήματα OTOMELARA; Από που και ως που θα μας πει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή;
- Πως και γιατί η Ελλάδα επιχειρεί στην ζούλα να αγοράσεις τα OTOMELARA εις βάρος των ευρωπαϊκών ( Νορβηγικών) βλημάτων Penguin της Kongsberg;
- Από που και ως που μπαίνει στο γράμμα LOR για τα τρία επιπλέον ελικόπτερα ROMEO η αναφορά ότι η υποστήριξη των εν λόγω ελικοπτέρων θα αναληφθεί από “πιστοποιημένο ιδιωτικό φορέα” ! Γιατί από ιδιωτικό συνεργείο και όχι από την ΕΑΒ ή το κρατικό 307 στο Στεφανοβίκειο της Μαγνησίας ; Είναι προφανές ότι εδώ κάποιοι στρώνουν τον δρόμο να αναλάβει την συντήρηση των ελικοπτέρων γνωστός ιδιωτικούς φορέας που εδρεύει στην δυτική Αττική αγνοώντας την ΕΑΒ για την οποία υποτίθεται ότι όλοι κόπτονται για την «ανάσταση» της ή και τα στρατιωτικά εργοστάσια επισκευής/ συντήρησης ελικοπτέρων που κατ’ επανάληψη έχουν επιδείξει άριστο έργο…
Και το καίριο ερώτημα είναι τούτο: Όλες αυτές οι παραδοξότητες θα περάσουν απαρατήρητες από την αντιπολίτευση;
Η λογική λέει ότι τα ακροβατικά στους εξοπλισμούς εάν δεν έχουν την σύμφωνη γνώμη και της αντιπολίτευσης θα προκαλέσουν πολλαπλές παρενέργειες εντός και εκτός τειχών, όπως :
1) Οι στρατιωτικοί θα φοβούνται να υπογράφουν και θα καθυστερούν τις διαδικασίες. Ήδη αυτό συμβαίνει με τα Rafale…
2) Η σκανδαλολογία θα δηλητηριάσει και πάλι την πολιτική ζωή.
3) Δυσαρέσκεια και εκνευρισμό σε τρίτες χώρες. Ήδη η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία πνέουν τα μένεα με την Αθήνα καθώς νιώθουν ότι με τα ακροβατικά της κυβέρνησης καταβάλλεται προσπάθεια να αποκλειστούν από την πίτα των ελληνικών εξοπλισμών, όταν την ίδια ώρα η Ελλάδα καλεί τις Ευρωπαϊκές Χώρες να κάνουν εμπάργκο όπλων στην Τουρκία….
Μαγκιά ή χαζομάρα;
Οι Βρυξέλλες απορούν με τα ακροβατικά της Αθήνας και δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί τα κάνει ; Από μαγκιά ή από χαζομάρα ; Ίσως από άγνοια κινδύνου ! Το βέβαιον είναι ότι οι Κοινοτικοί θεωρούν πως η Ελλάδα υπονομεύει την Ενιαία Ευρωπαϊκή Άμυνα. Το βασικό επιχείρημα της ΕΕ είναι ότι «εργαλείο» για την άσκηση της ενιαίας ευρωπαϊκής άμυνας είναι οι ένοπλες δυνάμεις που αποτελούνται από μονάδες απόλυτα συμβατές μεταξύ τους διαθέτοντας ενδοευρωπαϊκή αυτάρκεια υποστήριξης. Αυτό προϋποθέτει ισχυρή ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία η οποία να παράγει, με συνέργειες των μελών της ΕΕ, συγκεκριμένους τύπους μονάδων από τις οποίες να καλύπτονται οι επιχειρησιακές απαιτήσεις των κρατών μελών.
Είναι εμφανές λοιπόν ότι όταν η Ελλάδα καταφεύγει να προμηθευτεί όπλα από χώρες εκτός ΕΕ ουσιαστικά τορπιλίζει την «ενιαία ευρωπαϊκή άμυνα».
Η μόνη εξαίρεση που θα μπορούσε να δεχτεί ενδεχομένως η Ε.Ε είναι η προμήθεια πολεμικών αεροσκαφών καθώς η μηνιαία παραγωγή αεροσκαφών από τους αμερικανικούς κολοσσούς αντιστοιχεί κατ΄ελάχιστον σε ετήσια ευρωπαϊκή παραγωγή. Αυτό δημιουργεί μια τεράστια οικονομία κλίμακος καθ΄ όσον μειώνει δραστικά το κόστος σχεδίασης, ανάπτυξης και υποστήριξης οπότε, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, είναι ασύμφορη, οικονομικά, η προμήθεια ευρωπαϊκών πολεμικών αεροσκαφών.
Όμως, σε πλοία, άρματα, οχήματα, πυρομαχικά , τα Ευρωπαϊκά είναι ισοδύναμα και κατά περίπτωση ακόμη και καλύτερα των αμερικανικών.
Επομένως η Ελλάδα επιλέγοντας αμερικανικά αντί ευρωπαϊκών προϊόντων ουσιαστικά κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτή της αναπτυσσόμενης θεωρίας περί κοινής ευρωπαϊκής άμυνας.
Η απλή λογική λέει ότι η Ευρώπη θα έπρεπε «να καθίσει» να σχεδιάσει και να παράγει την Ευρωπαϊκή Φρεγάτα, Κορβέτα, Υποβρύχιο, άρμα, τεθωρακισμένο όχημα, τυφέκιο κλπ με συμμετοχή στην διαδικασία παραγωγής όλων των μελών της.
Αλλά απ´ ότι φαίνεται κάτι τέτοιο δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα συγκεκριμένων χωρών που σήμερα λυμαίνονται τον χώρο των εξοπλισμών.
Άρα ποια Ενωμένη Ευρώπη ποια ενιαία Ευρωπαϊκή Άμυνα…
«Ρήτρα»…αποστασιοποίησης
Βεβαίως – βεβαίως υπάρχει και ο “αστικός μύθος” περί διασύνδεσης των αμυντικών προμηθειών με την διπλωματία και με τις διακρατικές σχέσεις και συμμαχίες. Η ιστορία έχει δείξει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει! Όπως έχει πει ο ναύαρχος Αποστολάκης: «Την ώρα της κρίσης με την Τουρκία θα είμαστε μόνοι μας». Όσα αεροπλάνα και πλοία και εάν αγοράσει η Ελλάδα από τις ΗΠΑ ή την Ευρώπη κανείς δεν θα σπεύσει δίπλα της για να πολεμήσει μαζί της.
Θυμάστε τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί στην Αθήνα αρχές Σεπτεμβρίου ότι στην Συνάντηση της Κορσικής ο Πρόεδρος Μακρόν και ο Έλληνας πρωθυπουργός θα υπέγραφαν ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής που πρακτικά συνεπάγεται εμπλοκή των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων εάν η χώρα μας αναμετρηθεί στρατιωτικώς με τη Τουρκία.
Την είδατε ποτέ ; Ακόμη την υπογράφουν…
Μετά την συνάντηση με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε περιχαρής ότι η Ελλάδα θα αγοράσει Rafale ! Όταν όμως ρωτήθηκε για την «ρήτρα», ο Έλληνας πρωθυπουργός ξεροκατάπιε και σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ανέφερε ότι «τέτοια ρήτρα υπάρχει στην ΕΕ και προβλέπει τις υποχρεώσεις κρατών μελών όταν ένα άλλο κράτος μέλος δέχεται ένοπλη επίθεση»…
Κοινώς «παρ´ τ´ αυγό και κούρεφτο»…
Ας μην ξεγελιόμαστε: Οι εξοπλισμοί είναι μπίζνες. Είναι βαριά βιομηχανία. Είναι οικονομία…
ΥΓ: Και επειδή δεν είμαστε ανιστόρητοι, δεν ξεχνάμε ότι: Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 21ου αιώνα ήρθε με το χρηματιστηριακό κραχ, που ξεκίνησε στις 24 Οκτωβρίου του 1929. Ενώ το τέρμα της κρίσης στις ΗΠΑ ταυτίστηκε με το έναυσμα της «πολεμικής οικονομίας» του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου γύρω στο 1939 όπου ξεκίνησε να δουλεύει η βαριά βιομηχανία παράγοντας άρματα μάχης…
