Ειδικότερα, όπως αναφέρει η ΓΣΕΕ έχει τοποθετηθεί ρητά και με σαφήνεια ήδη από τον Φεβρουάριο του 2019 οπότε και εκδόθηκε η επίμαχη Εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας.
Η Συνομοσπονδία είχε στείλει επιστολή στην απερχόμενη υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου, στην οποία ανέφερε ότι «η σύγχυση επιτείνεται τόσο από το γεγονός ότι η υπ. αριθμ. πρωτ.7613/395/18-2-2019 Εγκύκλιος του Υπουργείου Εργασίας δεν παίρνει σαφή θέση ως προς το θέμα της αναγνώρισης του χρόνου προϋπηρεσίας των εργαζομένων, όσο και από τη διατήρηση σε ισχύ διατάξεων που περιορίζουν τα κατώτατα όρια προστασίας των εργαζομένων, όπως κατ’ εξοχήν είναι οι διατάξεις που αναστέλλουν επ’ αόριστον την προσαύξηση λόγω προϋπηρεσίας του κατώτατου μισθού μετά την 14-2-2012 παράλληλα με την άνιση μεταχείριση ως προς την προϋπηρεσία των μακροχρόνια ανέργων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, αλλά και αυτές που περιορίζουν τη μετενέργεια των όρων ΣΣΕ που έληξε».
Η Συνομοσπονδία υπενθύμισε ότι η αναγνώριση της επαγγελματικής προϋπηρεσίας των εργαζομένων δεν είναι ζήτημα «πολιτικής βούλησης», αλλά συλλογική εργατική κατάκτηση, η οποία οφείλει να αντιμετωπίζεται με θεσμική και νομική σοβαρότητα.
Επίσης, η ΓΣΕΕ έχοντας κατορθώσει με σειρά προσφυγών και αγώνων την αναγνώριση του παράνομου χαρακτήρα σειράς μνημονιακών αντεργατικών μέτρων, ζήτησε την άμεση κατάργησή τους, δεδομένου ότι η διατήρησή τους σε ισχύ επιτείνει τη σύγχυση και ενισχύει την πολυσχιδή εργοδοτική παραβατικότητα.
Όσο τα αιτήματα αυτά παραμένουν εκκρεμή, η ευθύνη για την εργασιακή ζούγκλα θα μεγαλώνει, καλλιεργώντας βέβαια τις εργοδοτικές προσδοκίες για επιχειρηματικότητα χωρίς αυστηρή εργατική προστασία.
