Έφυγε από τη ζωή ο ζωγράφος, Γιώργος Λαζόγκας. Ο εικαστικός ήταν γεννημένος το 1945 στη Λάρισα.
Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1963-1970) έχοντας ως δάσκαλο τον Χρήστο Λεφάκη και αργότερα στην ζωγραφική στην École des Arts Decoratifs στο Παρίσι (1976) με υποτροφία της Κυβέρνησης της Γαλλίας.
Μετά την αποφοίτηση του (1970) ξεκίνησε να διδάσκει σχέδιο και ζωγραφική στην σχολή της Αρχιτεκτονικής στο Α.Π.Θ. έως και το 1999 και λίγο αργότερα υπήρξε καθηγητής ζωγραφικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα .
Ταυτόχρονα είχε αρχίσει να εκθέτει τα έργα του μαζί και με άλλους ζωγράφους στο Ινστιτούτο Γκαίτε στην Θεσσαλονίκη ενώ το 1972 βραβεύεται πρώτος στον διαγωνισμό της ελληνοαμερικανικής ένωσης .
Ο Γιώργος Λαζόγκας Από πολύ νωρίς είχε τη συνήθεια να σχεδιάζει σε σελίδες γραφομηχανής και ταυτόχρονα αρεσκόταν να καταγράφει αισθητικά τις διάφορες φάσεις ενός αντικειμένου καθώς έφτανε στην διαδικασία της καταστροφής του. Στην δεκαετία του ’70 ξεκίνησε να ασχολείται ιδιαίτερα με την φωτογραφία και την χρήση των διάφορων τεχνικών τυπώματος. Έδωσε έμφαση ,επίσης , στην δημιουργία κολλάζ με ποικίλους τρόπους όπως είναι η χρήση σπρέι και τα φωτοαντίγραφα. Την ίδια περίπου περίοδο καταφέρνει να εγκαινιάσει το «Παλίμψηστο» το οποίο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο καταγραφής του χρόνου στην νέα του εικόνα.
Κατά την δεκαετία του 1980 συνεχίζει να εξελίσσεται και να εμπλουτίζει το βιογραφικό του στον τομέα της τέχνης εισάγοντας την νέα ενότητα της «Τυφλής Ζωγραφικής». Αυτή η ειδική γραφή η οποία χαρακτηρίζεται αυτόματη ,αποτελεί έναν σύνθετο συνδυασμό αποτελούμενο από την χρήση καρμπόν , υφασμάτων και τελάρων. Αξιοσημείωτη ήταν επίσης και η επαναδιατύπωση του «Παλίμψηστου» στο πλαίσιο της ενότητας «Θραύσματα». Πρόκειται για ένα θεώρημα βασισμένο στο τέλος μιας συνολικής εικόνας που αποτυπώνει το όλον. Χαρακτηριστικά σημεία στα έργα του Λαζόγκα είναι η διαδικασία επεξεργασίας της ύλης καθώς και το βιωματικό και ταυτόχρονα υπαρξιακό τους περιεχόμενο.
Εκθέσεις των έργων του
Ιδιαίτερα δημοφιλείς ήταν οι ατομικές του εκθέσεις στις οποίες εκθέτονταν τα έργα του. Μεταξύ άλλων:
– Το 2006 ,«Α4 Αναδρομική Σχεδίου», Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη Ατομική Έκθεση, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα
– Το 2008 ,«Διαδρομές», μόνιμη εικαστική εγκατάσταση, Αττικό Μετρό, σταθμός Ελαιώνα
– Το 2012 ,”Errata”, Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Αθήνα
Εκτός από τις δικές του μοναδικές εκθέσεις έχει διεξάγει και ομαδικές εκθέσεις διεθνώς όπως στο Παρίσι 1980-81 ,Μπιενάλε της Λισαβόνας 1980,Τριενάλε Wroclaw 1981 κ.α.
Η τελευταία του έκθεση εγκαινιάστηκε τον Μάιο στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Με τίτλο «Το χθες είναι τώρα. Γιώργος Λαζόγκας: Μύθοι και Αρχαιότητα» και θα διαρκέσει μέχρις τις 20 Αυγούστου 2022, όπου έργα του συνδιαλέγονται με τεχνουργήματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, από την προϊστορική, αρχαϊκή και κλασική περίοδο.
Στην έκθεση αυτή, που άνοιξε τις πύλες της για το κοινό την Δευτέρα 9 Μαΐου 2022, 30 έργα, 28 σχέδια και σε 2 προθήκες 21 σχέδια και 2 βιβλία του Γιώργου Λαζόγκα «συνοδοιπορούν» με 23 ειδικά επιλεγμένες αρχαίες καλλιτεχνικές δημιουργίες από τις συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Η έκθεση υπομνηματίζει στο ευρύ κοινό την πολυποίκιλη ενασχόληση του Λαζόγκα με το παρελθόν και το νοητό διάλογο που δημιουργείται ανάμεσα στο χθες και το σήμερα.
Από την αρχή της πορείας του ο καλλιτέχνης ανασύρει στα έργα του ιστορικά και μυθολογικά σπαράγματα για να δημιουργήσει νέες οπτικές και εννοιολογικές αφηγήσεις. Οι εκάστοτε αναφορές μεταμορφώνονται σε αινιγματικές αλληγορίες του παρόντος, σε οπτικές ιστορίες που ξετυλίγονται «εν κρυπτώ», κινητοποιώντας τη φαντασία. Προτρέπουν σε καινούριες αναγνώσεις ανοίγοντας παράθυρα για νέες ερμηνείες. Τις περιπλανήσεις του Γιώργου Λαζόγκα στο παρελθόν αφουγκράζονται επιλεγμένα αρχαία έργα, τα οποία μεταφέρουν μηνύματα, δημιουργούν συνειρμούς και καλούν τον επισκέπτη σε έναν διαρκή αναστοχασμό.
Η έκθεση χωρίζεται στις ενότητες: «Αποδράσεις στη Μεσόγειο», «Θραύσματα μνήμης» και «Μεταμορφώσεις εικόνων». Και οι τρεις ενότητες αποτελούν παλίμψηστα του χρόνου, έννοια που καθιέρωσε ο Λαζόγκας στην ορολογία της εγχώριας ιστορίας της τέχνης τη δεκαετία του ’70 για να περιγράψει τις στρωματογραφίες της εικόνας σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.
Ο Γιώργος Λαζόγκας ήταν πολιτικοποιημένος και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 2000.