Ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας αλλά εντύπωση προκαλλεί το γεγονός ότι σε πολλούς τουριστικούς προορισμούς παραμένουν πολλές κενές θέσεις εργασίας κυρίως σε ξενοδοχεία και την εστίαση.
Ο Γενικός Διευθυντής Εργασιακών, Υγείας Ασφάλειας και Ενταξης στην Εργασία, Κωνσταντίνος Αγραπίδας, δίνει απαντήσεις για τον λόγο που συμβαίνει αυτό.
Μιλώντας στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega», αναφέρει πως δεν είναι άλλος από τις συνθήκες γαλέρας που παρατηρούνται σε αυτές τις θέσεις εργασίας.
Τα βασικά προβλήματα είναι τα ατέλειωτα ωράρια εργασίας κι ο τεράστιος όγκος δουλειάς που καλείται να βγάλει κάθε εργαζόμενος, κάνοντας εργασίες που θα έκαναν σε ένα ιδεατό εργασιακό περιβάλλον άλλοι δύο ή τρεις άνθρωποι. Επίσης, οι κακές συνθήκες διαμονής παίζουν καταλυτικό ρόλο, με εργαζόμενους να μοιράζονται καταλύματα-τρώγλες με άλλους συναδέλφους και να κοιμούνται ουσιαστικά με βάρδιες, ανέφερε ο κ. Αγραπιδάς.
Μπορεί η ανάγκη για εργασία να είναι τεράστια, ωστόσο οι νέοι δεν επιλέγουν τα τουριστικά επαγγέλματα σεζόν, ενώ την ίδια στιγμή παρατηρείται και brain drain στον τουρισμό. Προτιμούν δηλαδή να δουλέψουν σε χώρα του εξωτερικού.
«Ο τουρισμός πάει πολύ καλά, και δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Ωστόσο υπάρχει ανεργία και παρότι δημιουργούνται θέσεις εργασίας, δεν επιθυμούν να εργαστούν για τους παραπάνω λόγους. Το υπουργείο Εργασίας από την πλευρά του, έχει επεκτείνει δύο συλλογικές συμβάσεις σε όλον τον κλάδο και αφορά στα ξενοδοχεία που ο κατώτατος μισθός είναι στα 800 ευρώ και εξελίσσεται στα 850-900 ευρώ. Επίσης στα επισιτιστικά καταστήματα υπάρχει συλλογική σύμβαση που καλύπτουν μαζί, πάνω από 400.000 εργαζόμενους. Τα ωράρια απασχόλησης είναι πρόβλημα. Τα ωράρια είναι εξοντωτικά και λόγω της πίεσης και των κενών, οι εργαζόμενοι καλύπτουν 2 και 3 θέσεις», ανέφερε ο κ. Αγραπίδας.
Δυσεύρετοι είναι λοιπόν για τους εργοδότες, ξενοδοχοϋπαλλήλοι, σερβιτόροι, ρεσεψιονίστ, σομελιέ, μπάρμαν και βοηθητικό προσωπικό για καθαρισμό (πισίνας – παραλίας).
Δεν αξίζει πλέον τον κόπο
Η Μ, μια 45χρονη που δεν ήθελε να δώσει το πλήρες όνομά της, άρχισε να εργάζεται στον κλάδο του τουρισμού το 1999, με τα τελευταία χρόνια να τα περνάει σε ξενοδοχείο στην Κυλλήνη, στην Πελοπόννησο, αλλά αυτό το καλοκαίρι αποφάσισε να τα παρατήσει.
«Ουσιαστικά με ανάγκασαν να τα παρατήσω, αφού μου ζήτησαν να δουλεύω τέσσερις ώρες το πρωί και τέσσερις ώρες το απόγευμα, πράγμα που σημαίνει ότι θα έπρεπε να πηγαινοέρχομαι 40 χιλιόμετρα δύο φορές την ημέρα», είπε, υποστηρίζοντας ότι με τις τιμές των καυσίμων αυτή τη στιγμή γύρω στα 2,50 ευρώ το λίτρο δύσκολα θα έβγαζε χρήματα.
Ίσως και να έμενα, αν το ξενοδοχείο δεν μου «έκλεβε» τα φιλοφωρήματα, δεν έχει δικαίωμα η διεύθυνση να σου παίρνει τα tips.
«Τώρα, όταν μαθητευόμενοι έρχονται για την πρώτη τους δουλειά, τους κάνουν να δουλεύουν 12-14 ώρες, παίρνουν τα φιλοδωρήματά τους, τους δίνουν σάπιο φαγητό και τους κάνουν να δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες, τι κίνητρο έχουν να δουλέψουν;», λέει η Μ στο Politico.
