Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οι περισσότεροι από εμάς φέτος δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα που θα περάσουμε τις ημέρες της άδειάς μας. Συνήθως οι λόγοι είναι οικονομικοί -τα ακτοπλοϊκά και αεροπορικά εισιτήρια έχουν εκτοξευτεί και, αν κάποιος πρέπει να νοικιάσει αυτοκίνητο στον προορισμό του, τα πράγματα είναι ακόμα πιο σκούρα. Πόσο μάλλον αν δεν μιλάμε για μεμονωμένους ταξιδιώτες ή ζευγάρια αλλά για οικογένειες με παιδιά.
Όμως, μην απογοητεύεστε. Υπάρχουν παραλιακοί οικισμοί κοντά στην Αθήνα που ανταποκρίνονται στο τρίπτυχο Ήλιος – Θάλασσα – Διασκέδαση, χωρίς να βουλιάζουν από τον κόσμο, όπου οι τιμές είναι ακόμα συγκρατημένες σε λογικά επίπεδα.
Νημπορειό (Εύβοια)
Για να φτάσετε στο Νημπορειό η αλήθεια είναι ότι θα χρειαστείτε πλοίο. Η εναλλακτική λύση, να ταξιδέψετε οδικώς από τη Χαλκίδα, είναι ασύμφορη.
Όμως, το καραβάκι από την Αγία Μαρίνα, σε μικρή απόσταση από το Σχινιά, θέλει μόλις 40 λεπτά για το πέρασμα στα Νέα Στύρα και τα δρομολόγια το καλοκαίρι είναι πολλά και διαρκούν μέχρι αργά. Από εκεί θα κατευθυνθείτε νότια προς τα Στύρα και από εκεί θα αναζητήσετε οδηγίες για να βρείτε τον (καλό) χωματόδρομο που θα σας οδηγήσει στον προορισμό σας.
Η απόσταση δεν είναι μεγάλη και ο χωματόδρομος λειτουργεί ως ανάχωμα απέναντι στο μαζικό τουριστικό κύμα. Το λιμανάκι που είναι και ο τελικός προορισμός σας μοιάζει σαν να έχει βγει από ελληνική ταινία.
Πεντακάθαρα νερά, ξαπλώστρες για εκείνους που δεν κάνουν χωρίς, που δεν καταλαμβάνουν όλη την έκταση της παραλίας, καθαρά δωμάτια προς ενοικίαση, ευγενικοί άνθρωποι, καλό φαγητό. Ακόμα και η καντίνα στην παραλία σερβίρει μπέργκερ με σπιτικό μπιφτέκι.
Επίσης, αν έχετε διάθεση για εκδρομές, με αυτοκίνητο ή πεζοπορικές, η γύρω περιοχή έχει ανεξερεύνητές παραλίες, στις οποίες βρίσκουν καταφύγιο κότερα, δασωμένα βουνά, πηγές και παλαιολιθικά μνημεία.
Επίδαυρος (Αργολίδα)
Για την Επίδαυρο οι περισσότεροι έχουν την εικόνα του αρχαίου θεάτρου. Όμως η περιοχή προσφέρεται για πολύ περισσότερα από εκδρομές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Το Γιαλάσι είναι ένας μικρός οικισμός πάνω στη θάλασσα όπου κανείς μπορεί να απολαύσει τις βουτιές του, δίπλα σε ξενοδοχεία, ταβέρνες και καφέ, όλα family friendly. Τα λιγοστά σπίτια δεν ενοχλούν και σε απόσταση αναπνοής είναι η Παλιά Επίδαυρος και, προσβάσιμη από μονοπατάκι βρίσκεται μια δεύτερη παραλία, ανοργάνωτη, με γαλαζοπράσινα νερά κι ένα κρυμμένο θησαυρό.
Σε βάθος μόλις δύο μέτρων κάτω από τη θάλασσα έχουν βρεθεί από θεμελιώσεις κτιρίων μέχρι μυκηναϊκοί τάφοι του 12ου αιώνα και αμφορείς. Διακρίνονται ακόμη και πλακόστρωτα στα οποία πριν από αιώνες περπατούσαν οι κάτοικοι της περιοχής, όπως και ο αρχαίος λιμενοβραχίονας.
Στη σκιά του Ελικώνα (Βοιωτία)
Η Βοιωτία δεν είναι γνωστή για τις παραλίες της, τις οποίες απολαμβάνουν κυρίως οι ντόπιοι. Όμως, την τελευταία δεκαετία το Φεστιβάλ Δάσους της Αρβανίτσας, ένα από τα πρώτα μουσικά – κατασκηνωτικά φεστιβάλ στην Στερεά, έγινε η αιτία μια νέα γενιά να γνωρίσει τα μαγικά τοπία του Ελικώνα και τις παραλίες της περιοχής.
Η παραλία που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των περισσότερων είναι η παραλία Σαράντη. Σε απόσταση μίας ώρας και δεκαπέντε λεπτών από την Αθήνα με αυτοκίνητο, τους παραθεριστές υποδέχονται μια υπέροχη ακτή με λεπτό βότσαλο, γραφικά ταβερνάκια και μικρές ξενοδοχειακές μονάδες.
Για να φτάσει κανείς εκεί κατευθύνεται προς Θήβα και από εκεί ακολουθεί τον δρόμο για Γαλαξίδι και ακολουθεί τις πινακίδες προς το χωριό Πρόδρομος. Από εκεί η παραλία απέχει ελάχιστα χιλιόμετρα.
Φυσικά, για τους τολμηρούς που οδηγούν μοτοσυκλέτα ή τζιπ, υπάρχει και εναλλακτική λύση. Η παραλία Ζάλτσας είναι μία πανέμορφη παραλία με κρυστάλλινα νερά στην οποία φτάνει κανείς διανύοντας 14 χιλιόμετρα σε χωματόδρομο.
Στη παραλίας Ζάλτσας δεν υπάρχουν υποδομές για φαγητό και σκιά γι’ αυτό, όποιος θελήσει να την επισκεφτεί, πρέπει να είναι από πριν εφοδιασμένος με τα απαραίτητα, κυρίως νερό
