Κυριακή περί τις 11 το πρωί της 28ης Ιανουαρίου του 1996, με ξυπνάνε από το ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 για να ρωτήσουν εάν γνωρίζω κάτι παραπάνω για τα όσα συμβαίνουν στα Ίμια.
-Ίμια; Τι είναι αυτά; Ρωτώ απορημένος: «Ξύπνα! Κάτι τρέχει δίπλα από την Κάλυμνο, σε μια βραχονησίδα. Κάποιοι έβαλαν μια τουρκική σημαία και οι ναύαρχοι του Αμαρουσίου (Ν.Φωστιέρης και Γρ. Δεμέστιχα) είναι ανήσυχοι».
Να είμαι ειλικρινής αρχικά δεν δίνω μεγάλη σημασία. Φτιάχνω πρώτα καφέ και καθισμένος στον καναπέ του σπιτιού μου τηλεφωνώ στον υφυπουργό Άμυνας Ν. Κουρή. Μου απαντάει αμέσως στο τηλέφωνο όπου και του αναφέρω την πληροφορία που είχα από τα σπλάχνα του ΑΝΤ1.
Ο Ν. Κουρής μου απαντάει λακωνικά και συνάμα αινιγματικά ως στρατιωτικός που βλέπει να έρχεται η θύελλα: «Όντως. Η πληροφορία επιβεβαιώνεται, όμως αυτή την στιγμή κυματίζει και πάλι η ελληνική σημαία στην βραχονησίδα Ίμια».
Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγη ώρα που ακούω την ονομασία «Ίμια» και σπεύδω να την γράψω πίσω από ένα κουτί τσιγάρων για να την συγκρατήσω.
Που να ήξερα εκείνη την στιγμή ότι τα Ίμια όχι μόνο θα αποτυπωθούν στην μνήμη μου αλλά θα γραφτεί με τόσο μελανά χρώματα στον τόμο της νεότερης ιστορίας του τόπου.
Αμέσως ενημερώνω τα Μέσα του εργάζομαι (ραδιοτηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ και την εφημερίδα «Έθνος») και σε λίγο ειδοποιούμαι να πάω στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας για ζωντανή σύνδεση στο μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων. Στο μεταξύ η τουρκική τηλεόραση αρχίζει να μεταδίδει ρεπορτάζ με πλάνα από την απόβαση των δημοσιογράφων της «Χουριέτ» με ιδιωτικό ελικόπτερο όπου τοποθετούν την σημαία με την ημισέληνο στα Ίμια….
Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει…
Μεταβαίνω στο υπουργείο και κατευθύνομαι στο γραφείο του Ν. Κουρή ο οποίος και μου δίνει το ρεπορτάζ: «Στις 8:30 το πρωί το περιπολικό «ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ» εντόπισε την τουρκική σημαία και αμέσως δόθηκε εντολή στο περιπολικό του «ΑΝΤΩΝΙΟΥ», να την υποστείλει και στην θέση της να τοποθετηθεί και πάλι η ελληνική σημαία, όπως και έγινε περί της 10:30».
Στο μεταξύ στο γραφείο του αρχηγού ΓΕΕΘΑ ναύαρχου Χ. Λυμπέρη συσκέπτονται οι αρχηγοί ΓΕΣ, ΓΕΝ και ΓΕΑ… Σ΄ αυτή την σύσκεψη, όπως μαθαίνουμε εκ των υστέρων από τον «Ντόρι», τον στρατηγό των Ειδικών Δυνάμεων Θ. Νικολαϊδη, ο ναύαρχος Λυμπέρης επιχειρεί να παραγκωνίσει τους καταδρομείς καταστρώνοντας επιχειρησιακό σχέδιο κάλυψης των βραχονησίδων αποκλειστικά και μόνο με τους βατραχανθρώπους. Όμως ο ναύαρχος Λυμπέρης υποστηρίζει ότι το ΓΕΣ εκείνη την ώρα δεν δήλωσε έτοιμο να υποστηρίξει την ελληνική σημαία στα Ίμια !!!
Άνδρες της ΜΥΚ στα Ίμια
Εμείς οι δημοσιογράφοι με τα τηλεοπτικά συνεργεία κατασκηνώνουμε στο φουαγιέ της κεντρικής αίθουσας συσκέψεων του ΓΕΕΘΑ και ο στρατηγός Σταμπουλής, υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ τότε στριφογυρίζει μέσα στα πόδια μας, έχοντας ως μοναδικό μέλημά του να μην τσαλακώσουμε τις Σημαίες που χρησιμοποιούσαμε ως τηλεοπτικό ντεκόρ. Ο μακαρίτης , καλοκάγαθος στρατηγός που όμως έδινε την εντύπωση ότι δεν είχε πάρει χαμπάρι την θύελλα που πλησίαζε… Και εμείς τα «σκαθάρια» της δημοσιογραφίας που κάθε τόσο τον βλέπαμε να «σιδερώνει» με τις παλάμες του τις Σημαίες, του είχαμε βγάλει το παρατσούκλι ο «Στιρέλας» δανεισμένο από την διαφήμιση που έκανε τότε ο γνωστός μόδιστρος Β. Κωστέτσος με το σίδερο Στιρέλα…
Από το μεσημέρι της Κυριακής 28 Ιανουαρίου τα έκτακτα δελτία ειδήσεων δίνουν και παίρνουν. Το ένα διαδέχεται το άλλο με πληροφορίες που συγκεντρώνουμε για το «μπαράζ» των ναυτικών επεισοδίων στα Ίμια…
Πριν την έναρξη του Κεντρικού Δελτίου έχω την πληροφορία ότι άνδρες της ΜΥΚ που με ελικόπτερο Chinook μεταφέρθηκαν στην Κω και από κει μέσω της κανονιοφόρου Πυρπολητή αποβιβάστηκαν στα Ιμια. Επιχειρώ να επιβεβαιώσω την πληροφορία και απευθύνομαι στον Ν. Κουρή ο οποίος με χαμηλό αλλά αυστηρό ύφος μου λέει : «Η πληροφορία σας είναι ορθή αλλά δεν πρέπει να την μεταδώσετε. Οι βατραχάνθρωποι θα παραμείνουν στην βραχονησίδα μόνο τις νυχτερινές ώρες για να αποφευχθεί τυχόν νέα προσπάθεια Τούρκων ιδιωτών να υποστείλουν την ελληνική σημαία. Πριν χαράξει θα αποχωρήσουν και πάλι»…
Υπακούω στον πτέραρχο Κουρή και δεν αναφέρω τις πληροφορίες μου, αλλά η είδηση μεταδίδεται από τους απεσταλμένους ελεύθερους ρεπόρτερ που ήδη βρίσκονται στην Κάλυμνο…
Περί τις 12:30 τα μεσάνυχτα αποφασίζουμε να εγκαταλείψουμε την… σκοπιά για λίγες ώρες και να επιστρέψουμε με το πρώτο χάραμα. Ο «Στιρέλας» το χαβά του. Επιχειρεί να μας κάνει έξωση από τις Σημαίες, αλλά βάζουμε τις φωνές και υποχωρεί…
Το πρωί της Δευτέρας 29 Ιανουαρίου του 1996 κατα την συνεδρίαση του ΣΑΓΕ καταστρώνεται σχέδιο με την ένδειξη «Άκρως Απόρρητο». Στο μεσημεριανό δελτίο κάνουμε εκτενή αναφορά στο τουρκικό ελικόπτερο που επιχειρεί να πετάξει πάνω από τα Ίμια αλλά αναχαιτίζεται από το ελληνικό Φάντομ.
Τα πράγματα σοβαρεύουν όταν περί τις 3 το μεσημέρι ο ναύαρχος Λυμπέρης κατεβαίνοντας στο 2ο υπόγειο του ΓΕΕΘΑ που βρίσκεται το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων, κοντοστέκεται στο δημοσιογραφικό πηγαδάκι και μας ψιθυρίζει ότι έχουν ήδη αποδεσμευτεί οι κανόνες εμπλοκής για αποτροπή κάθε είδους αποβατική ενέργεια στο Ανατολικό Αιγαίο ή στον Έβρο…
Ο Λυμπέρης μας αφήνει σύξυλους. Κατεβαίνει στο ΕΘΚΕΠΙΧ και καταστρώνει το νυχτερινό του σχέδιο.
Στο μεταξύ ο τουρκικός στόλος αρχίζει σιγά – σιγά να βγαίνει στο Αιγαίο….
Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει….
Τρίτη πρωί της 30ης Ιανουαρίου του 1996 αποφασίζετε ο απόπλους του Στόλου από τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Η μέρα κυλάει με δεκάδες τηλεοπτικές συνδέσεις αλλά και με ορισμένες χαρακτηριστικές στιγμές όπως όταν ο ναύαρχος Λυμπέρης νωρίς το απόγευμα μας λέει: «Παιδιά απόψε ο θεός να βάλει το χέρι του. Η νύχτα θα είναι μεγάλη».
Μόνο που έβαλε το χέρι του ο Αλλάχ και βοήθησε την Τουρκία, βυθίζοντας στην θλίψη την Ελλάδα.
Από νωρίς το βράδυ είχαμε μείνει μόνοι μας στο πεντάγωνο περιμένοντας τα τελειώσει το ΚΥΣΕΑ στην Βουλή. Μόνο ο υφυπουργός Ν. Κουρής μαζί με τους αρχηγούς των τριών επιτελείων ήταν στο πεντάγωνο και αυτοί κλεισμένοι στο υπόγειο του ΕΘΚΕΠΙΧ.
Η απάντηση των Τούρκων στην δυτική Ίμια
Οι ώρες κυλούν αργά και βασανιστικά και εμείς κατάκοποι καρφωμένοι στις τηλεοράσεις περιμέναμε να τελειώσει το ΚΥΣΕΑ για να αποχωρήσουμε….
Περί τις 2:30 βλέπουμε τον υφυπουργό Ν. Κουρή να αποχωρεί από το ΕΘΚΕΠΙΧ και να κατευθύνεται στο γραφείο του. Σπεύδουμε κοντά του όπου μας αποκαλύπτει ότι πριν από λίγη ώρα αποφευχθεί θερμό επεισόδιο καθ΄ ότι δύο τουρκικά ελικόπτερο πλησίασαν κοντά στα Ίμια και οι ελληνικές δυνάμεις ήταν έτοιμες να τα καταρρίψουν !!!
Ο πτέραρχος Κουρής αποσύρεται στο γραφείο του και πλαγιάζει στον καναπέ καθ΄ ότι τον βασανίζει ένας ιός της γρίπης. Δεν προλαβαίνει όμως να τον πάρει ο ύπνος….
Μισή ώρα μετά περί της 3 τα μεσάνυχτα μας ενημερώνει ο οδηγός του Γ. Λεβεντογιάννη τότε διευθυντή του MEGA ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων μεταδίδει πως τούρκοι κομάντος έχουν καταλάβει την δυτική βραχονησίδα των Ιμίων. Ο υπογράφων, μαζί με τον Γ. Τσακίρη από την Ελευθεροτυπία και το Πάρη Καρβουνόπουλο από τον ΑΝΤ1 εισβάλουμε στο γραφείο του Ν. Κουρή και τον ενημερώνουμε. Αστραπιαία φοράει το στρατιωτικό μπουφάν και τον συνοδεύουμε μέχρι την καγκελόπορτα του ΕΘΚΕΠΙΧ.
Η ίδια δημοσιογραφική ομάδα κατευθύνεται στο ΓΕΝ. Ο ναύαρχος Στάγκας έχει ήδη ενημερωθεί από τον Ν. Κουρή και κατεβαίνει το ΕΘΚΕΠΙΧ μαζί με τον διευθυντή του αντιπλοίαρχο Δ. Γούση, νυν αρχηγό ΓΕΝ!
Η πληροφορία του τουρκομαθή οδηγού του Γ. Λεβεντογιάννη επιβεβαιώνεται λίγο αργότερα από τους αμερικανούς και μεταδίδεται από τους συναδέλφους που ήταν στην Βουλή! Εμείς –όπως και η στρατιωτική ηγεσία- παρακολουθούμε αμήχανοι τις εξελίξεις. Νιώθουμε να έχουμε χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια μας. Η μία ψυχρολουσία διαδέχεται την άλλη. Περί τις 6:30 το πρωί και ενώ έχει ανακοινωθεί η ταυτόχρονη αποχώρηση των ναυτικών δυνάμεων από την περιοχή των Ιμίων, σε ζωντανή σύνδεση καθώς είμαι προσπαθώντας να αναλύσω τα όσα πέρασαν σαν κινηματογραφική ταινία μπροστά από τα μάτια μου τις τελευταίες ώρες, έρχεται και η επόμενη κατραπακιά. Βλέπω τον Γ. Τσακίρη να μου κάνει νόημα και με λοξές ματιές να προσπαθώ να διαβάσω τα χείλη του: «Χάσαμε ελικόπτερο στα Ίμια με τρεις αξιωματικούς», μου έλεγε για να το πω. Όμως δεν το τολμώ. Προς στιγμήν νομίζω ότι βλέπω παραισθήσεις. Δυστυχώς όμως δεν έβλεπα. Μου το γράφει και σε χαρτί το οποίο και διαβάζω…
Στιγμές που δεν σβήνονται ποτέ από την μνήμη όσων ζήσαμε αυτά τα δραματικά γεγονότα από πρώτο χέρι…
