Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, στις 14 Φεβρουαρίου, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν τον Άγιο Βαλεντίνο, την ημέρα των ερωτευμένων, κάνοντας ο ένας στον άλλο δώρα ή μια έκπληξη.
Πίσω όμως από τη ρόδινη εικόνα του Αγίου Βαλεντίνου, κρύβεται μια μυστηριώδης ιστορία αποκεφαλισμού και διασκορπισμού μελών ενός σώματος σε όλη την Ευρώπη. Του σώματος του Αγίου Βαλεντίνου.
Όπως μας πληροφορεί η Καθημερινή ο κληρικός στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία Άγιος Βαλεντίνος εκτελέστηκε τον τρίτο αιώνα στις 14 Φεβρουαρίου, γιατί πιστεύεται ότι παραβίασε τη ρωμαϊκή απαγόρευση για την τέλεση γάμων.
Μια εκκλησία στο Δουβλίνο ισχυρίζεται τώρα ότι έχει στα εκθέματά της την καρδιά του Αγίου. Το υποτιθέμενο κρανίο του εκτίθεται σε μια Βασιλική (εκκλησία) της Ρώμης, ο σκελετός του βρίσκεται σε ένα χρυσό κουτί σε μια μονή της Γλασκόβης, ο ώμος του αποτελεί αξιοθέατο σε μια Βασιλική της Πράγας και τα λείψανά του είναι εγκιβωτισμένα σε γυαλί σε εκκλησία της Μαδρίτης.
Στη συνέχεια, υπάρχει το Τέρνι στην κεντρική Ιταλία, η φημισμένη πόλη του Αγίου Βαλεντίνου. Εκεί τα λείψανά του προσελκύουν τους πιστούς στη Βασιλική του Αγίου Βαλεντίνου, η παλαιότερη κατασκευή της οποίας υποτίθεται ότι χτίστηκε πάνω από τον τάφο του. Συνολικά, ένας μεγάλος αριθμός από καθολικές εκκλησίες στην Ευρώπη διεκδικούν την ιδιοκτησία των λειψάνων αυτού του διάσημου αγίου. Όμως, δεν είναι σαφές πού βρίσκονται τα πραγματικά λείψανά του.
Αυτή η έλλειψη κοινής συναίνεσης υπογραμμίζει το βάθος των μυστηρίων γύρω από τον Βαλεντίνο. Η ιστορία του είναι τόσο θολή που, παρά το γεγονός ότι υπήρξε ένας αναγνωρισμένος άγιος, το 1969 διαγράφηκε από το Γενικό Ρωμαϊκό Ημερολόγιο – το λειτουργικό αλμανάκ που προσδιορίζει τις ημερομηνίες εορτασμού των αγίων – λόγω της απουσίας αξιόπιστων πληροφοριών για τη ζωή του.
Η ελληνική εκδοχή της Γιορτής των Ερωτευμένων
Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο και, όπως ήταν φυσικό, η ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν τον παραδέχτηκε. «Ο άγιος αυτός είναι για μας ανύπαρκτος. Είναι μια μυθοπλασία δυτικής προέλευσης», δηλώνουν άνθρωποι της Εκκλησίας. Με τη σειρά της και η Καθολική Εκκλησία στην αναθεώρηση του γενικού εορτολογίου της το 1969 υποβίβασε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σε τοπική εορτή, επειδή δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον βίο του, παρά μόνο ότι ετάφη στη Βία Φλαμίνια της Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου.
Όταν, όμως, ο ξενόφερτος άγιος άρχισε να μπαίνει για τα καλά και στη ζωή των Ελλήνων και η ημέρα αυτή να καθιερώνεται και στη χώρα μας ως η ημέρα των ερωτευμένων στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με πρωτοβουλία των ανθοπωλών, εκπρόσωποι της Εκκλησίας πρότειναν οι Έλληνες ερωτευμένοι να τιμούν και να γιορτάζουν αγίους που υπάρχουν στο ορθόδοξο εορτολόγιο.
Το 1994, ο τότε εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Συνόδου, Γιάννης Χατζηφώτης, πρότεινε να καθιερωθεί ως ημέρα των ερωτευμένων η γιορτή του Αγίου Υακίνθου, που τιμάται στις 3 Ιουλίου. Ο Υάκινθος καταγόταν από την Καισάρεια της Καπαδοκίας και υπηρετούσε ως κουβικουλάριος (θαλαμηπόλος) του ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού. Άνθρωπος εμπιστοσύνης του αυτοκράτορα, ο Υάκινθος προσηλυτίσθηκε στον Χριστιανισμό, προκαλώντας την οργή του Τραϊανού, που όταν το έμαθε διέταξε να τον φυλακίσουν χωρίς να του δίνουν καθόλου φαγητό, εκτός κι αν ήθελε να φάει ειδωλόθυτα. Σαράντα μέρες πέρασε έτσι ο Υάκινθος, χωρίς να αγγίξει τα ειδωλόθυτα. Την 41η, όμως, παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο, σε ηλικία 20 ετών.
Στην καθιέρωση της 3ης Ιουλίου ως ημέρα του έρωτα και της ποίησης πρωτοστάτησε ο γνωστός τραγουδοποιός από τα Ανώγεια της Κρήτης, Λουδοβίκος των Ανωγείων, που μαζί με ανθρώπους του πνεύματος και των γραμμάτων προχώρησαν στην ανέγερση ενός ναού σε μια πανέμορφη τοποθεσία, σε υψόμετρο 1.200 μέτρων στον Ψηλορείτη. Μπροστά από το εκκλησάκι αυτό, που είναι το μοναδικό στην Ελλάδα αφιερωμένο στον Άγιο, κάθε καλοκαίρι πραγματοποιούνται εκδηλώσεις με την επωνυμία Υακίνθεια.
Το 2000 ο μακαριστός Aρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στην προσπάθειά του να φέρει πιο κοντά τη νεολαία στην Εκκλησία, πρότεινε να εορτάζεται η γιορτή των ερωτευμένων στις 13 Φεβρουαρίου, ημέρα που η Ορθοδοξία τιμά τη μνήμη των Αποστόλων Ακύλα και Πρίσκιλλας, ενός ενάρετου ζευγαριού Ιουδαίων σκηνοποιών, που ζούσε στην Κόρινθο και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό.
Υπάρχει και μια τρίτη πρόταση, μάλλον από αρχαιόπληκτους, να εορτάζονται ως προστάτες των ερωτευμένων στις 14 Φεβρουαρίου ο πολυμήχανος Οδυσσέας και η πιστή του Πηνελόπη.
Με πληροφορίες από sansimera
