Κολχικίνη: Η ελληνική πρόταση κατά του κορονοϊού – «Έχουμε ελπίδες και σημαντικές ενδείξεις»

Η ελληνική πρόταση κατά του κορονοϊού ακούει στο όνομα κολχικίνη. Πρόκειται για ένα φάρμακο ευρύτερα γνωστό, ενώ το ερευνητικό πρωτόκολλο, εγκρίθηκε ομόφωνα από την αρμόδια επιτροπή του ΕΟΔΥ, και θα αρχίσει άμεσα η κλινική μελέτη.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Σπύρο Δευτεραίο, ο οποίος μίλησε στο Μega, σημείωσε χαρακτηριστικά: «Αν δει κανείς την ερευνητική ομάδα θα δει ότι αποτελείται από 48 συναδέλφους και δείχνει ότι η επιστημονική κοινότητα είναι ενωμένη σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν μιλάμε για ένα απλό φάρμακο αλλά για ένα φάρμακο πάμφθηνο που υπάρχει εδώ και έναν αιώνα το αποκαλούμενο και «φάρμακο του φτωχού». Πριν από 10 χρόνια ανασύραμε το φάρμακο αυτό από άλλες παθήσεις και τολμήσαμε να το δοκιμάσουμε στην καρδιά. Αν στην υπάρχουσα θεραπεία προσθέσουμε και την ουσία αυτή με άγνωστες και γνωστές ιδιότητες μπορεί κάτι να γίνει. Η δική μας ομάδα εκτιμά ότι τις πρώτες ενδείξεις θα τις έχουμε σε έναν μήνα. Στον Καναδά τρέχει μια μελέτη που έχει συμπεριλάβει 6.000 ασθενείς. Αυτό δείχνει ότι και άλλοι συνάδελφοι έχουν τις ίδιες ανησυχίες και ελπίδες».

Μελέτη GRECCO-19 (The Greek study in the Effects of Colchicine in Covid-19 complications prevention)
Σπυρίδων Γ. Δευτεραίος, Γεράσιμος Σιάσος, Γεώργιος Γιαννόπουλος, Δημήτριος Α. Βραχάτης, Χρήστος Αγγελίδης, Σωτηρία Γ. Γιωτάκη, Παναγιώτης Γαργαλιάνος, Ελένη Γιαμαρέλλου, Χαράλαμπος Γώγος, Γεώργιος Δαΐκος, Μάριος Λαζανάς, Παγώνα Λάγιου, Γεώργιος Σαρόγλου, Νικόλαος Σύψας, Σωτήριος Τσιόδρας, Δημήτριος Χατζηγεωργίου, Νικόλαος Μουσσάς, Αναστασία Κοτανίδου, Νικόλαος Κουλούρης, Ευάγγελος Οικονόμου, Ανδρέας Καούκης, Χαράλαμπος Κοσσυβάκης, Κωνσταντίνος Ραϊσάκης, Κατερίνα Φουντουλάκη, Μιχάλης Κόμης, Δημήτριος Τσιαχρής, Ελένη Σαρρή, Ανδρέας Θεοδωράκης, Luis Martinez-Dolz, Sanz-Sánchez Jorge, Bernhard Reimers, Giulio G. Stefanini, Michael Cleman, Δημήτριος Φιλίππου, Χριστόφορος Δ. Ολύμπιος, Βλάσιος Ν. Πυργάκης, Ιωάννης Γουδέβενος, Γεώργιος Χάχαλης, Θεόφιλος Μ. Κωλέττης, Ευστάθιος Ηλιοδρομίτης, Δημήτριος Τούσουλης, Χριστόδουλος Στεφανάδης.

Κέντρα Εξωτερικού
Department of Cardiovascular Medicine – Yale University, USA
Υπεύθυνος: Prof. Michael Cleman
Department of Cardiovascular Medicine, Humanitas Clinical and Research Institute, Rozzano, Milan, Italy
Υπεύθυνοι: Dr. Bernhard Reimers (Director), Prof. Giulio Stefanini
Cardiology Department, Hospital Universitario y Politécnico La Fe
University of Valencia. Valencia (Spain)

Τι είναι η κολχικίνη
Η κολ­χι­κί­νη, σύμφωνα με το e-rheumatology.gr, εί­ναι φαι­ναν­θρε­νι­κό πα­ρά­γω­γο (α­κε­τυλ­τρι­με­θυ­λο­κολ­χι­κι­νι­κό ο­ξύ), προ­ερ­χό­με­νο α­πό τα φυ­τά της οι­κο­γέ­νειας Lily, Colchicum autumnale και Gloriosa superba. Εί­ναι α­σθε­νής αν­τι­φλεγ­μο­νώ­δης πα­ρά­γον­τας, αλ­λά α­να­πο­τε­λε­σμα­τι­κός στη ΡΑ. Δεν έ­χει α­ναλ­γη­τι­κές ή αν­τι­πυ­ρε­τι­κές ι­δι­ό­τη­τες και δεν ε­πη­ρε­ά­ζει τον με­τα­βο­λι­σμό ή την α­πο­βο­λή του ου­ρι­κού ο­ξέ­ος, αν και εί­ναι πο­λύ α­πο­τε­λε­σμα­τι­κή στην ου­ρι­κή αρ­θρί­τι­δα.
Η κολ­χι­κί­νη έ­χει ό­ψη ω­χρο­κί­τρι­νης ά­μορ­φης σκό­νης, η ο­ποί­α σκου­ραί­νει ό­ταν ε­κτε­θεί στο φως. Δι­α­λύ­ε­ται στο ύ­δωρ, τον αι­θέ­ρα, την αλ­κο­ό­λη και το χλω­ρο­φόρ­μιο, αλ­λά υ­δρο­λύ­ε­ται στο λι­γό­τε­ρο ε­νερ­γό συ­στα­τι­κό κολ­χι­κεί­νη α­πό δι­α­λύ­μα­τα ο­ξέ­ων ή αλ­κα­λί­ων.
Η κολ­χι­κεί­νη έ­χει πο­λύ μι­κρή θε­ρα­πευ­τι­κή δρά­ση. Με­τά α­πό υ­δρό­λυ­ση α­πό ι­σχυ­ρά ο­ξέ­α με­τα­τρέ­πε­ται σε τρι­με­θυ­λο­κολ­χι­κι­νι­κό ο­ξύ. Ε­χει μο­ρια­κό βά­ρος 399.44.

ΧΗΜΕΙΑ
Χη­μι­κό ό­νο­μα : (S)-N-(5,6,7,9-tetrahydro-1,2,3,10-tetramethoxy-9-oxobenzo(a)heptalen–7-yl) acetamide
Μο­ρια­κός τύ­πος : C22H25NO6

ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ
Η ο­ξεί­α ου­ρι­κή αρ­θρί­τι­δα εί­ναι α­πο­τέ­λε­σμα φλεγ­μο­νώ­δους αν­τί­δρα­σης στους κρυ­στάλ­λους του ου­ρι­κού μο­νο­να­τρί­ου, οι ο­ποί­οι ε­να­πο­τί­θεν­ται στους αρ­θρι­κούς ι­στούς α­σθε­νών με αυ­ξη­μέ­να ε­πί­πε­δα ου­ρι­κού ο­ξέ­ος στα σω­μα­τι­κά υ­γρά. Η φλεγ­μο­νώ­δης αυ­τή αν­τί­δρα­ση ο­φεί­λε­ται στη φα­γο­κυτ­τά­ρω­ση των ου­ρι­κών κρυ­στάλ­λων α­πό κοκ­κι­ο­κύτ­τα­ρα. Α­κό­μα, στους υ­με­νι­κούς ι­στούς και τα λευ­κά αι­μο­σφαί­ρια τα σχε­τι­ζό­με­να με φλεγ­μο­νώ­δεις δι­α­δι­κα­σί­ες, η πα­ρα­γω­γή γα­λα­κτι­κού ο­ξέ­ος αυ­ξά­νε­ται ση­μαν­τι­κά, ευ­νο­ών­τας την το­πι­κή πτώ­ση του pH και ε­πο­μέ­νως την ε­να­πό­θε­ση του ου­ρι­κού ο­ξέ­ος.

Η κύ­ρια φαρ­μα­κο­λο­γι­κή δρά­ση της κολ­χι­κί­νης α­σκεί­ται ει­δι­κά στην ου­ρι­κή αρ­θρί­τι­δα. Ο μη­χα­νι­σμός με τον ο­ποί­ο η κολ­χι­κί­νη α­να­κου­φί­ζει α­πό τις προ­σβο­λές της ο­ξεί­ας ου­ρι­κής αρ­θρί­τι­δας δεν εί­ναι πλή­ρως γνω­στός. Η κολ­χι­κί­νη έ­χει α­σθε­νή αν­τι­φλεγ­μο­νώ­δη, αλλ΄ό­χι α­ναλ­γη­τι­κή, δρά­ση και δεν έ­χει α­πο­τέ­λε­σμα σε άλ­λους τύ­πους πό­νου, φλεγ­μο­νής ή αρ­θρί­τι­δας. Δεν έ­χει δι­ου­ρη­τι­κή δρά­ση και δεν ε­πη­ρε­ά­ζει την νε­φρι­κή α­πέκ­κρι­ση του ου­ρι­κού ο­ξέ­ος ή τα ε­πί­πε­δά του ου­ρι­κού στο αί­μα, ό­πως και την δι­α­λυ­τό­τη­τα του ου­ρι­κού στο πλά­σμα ή την σύν­δε­ση με τις πρω­τε­ΐ­νες του πλά­σμα­τος.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ-ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΔΡΑΣΗΣ
Μει­ώ­νει ά­με­σα την πα­ρα­γω­γή γα­λα­κτι­κού ο­ξέ­ος α­πό τα πο­λυ­μορ­φο­πύ­ρη­να λευ­κά αι­μο­σφαί­ρια και έμ­με­σα ε­ξα­σθε­νών­τας την φα­γο­κυτ­τά­ρω­ση, α­να­στέλ­λον­τας τον με­τα­βο­λι­σμό, την κι­νη­τι­κό­τη­τα και την χη­μει­ο­τα­ξί­α των πο­λυ­μορ­φο­πυ­ρή­νων λευ­κών αι­μο­σφαι­ρί­ων ή/και άλ­λων λευ­κο­κυτ­τα­ρι­κών λει­τουρ­γι­ών (Valerius NH, 1978; Spilberg I et al, 1979; Schre­inier A et al, 1980).
Η δρά­ση αυ­τή δι­α­κό­πτει τον κύ­κλο της ε­να­πό­θε­σης των κρυ­στάλ­λων του ου­ρι­κού μο­νο­να­τρί­ου και την φλεγ­μο­νώ­δη αν­τί­δρα­ση η ο­ποί­α τρο­φο­δο­τεί την προ­σβο­λή της ο­ξεί­ας ου­ρι­κής αρ­θρί­τι­δας. Η ο­ξεί­δω­ση της γλυ­κό­ζης στα φα­γο­κυτ­τα­ρού­με­να και μη λευ­κά αι­μο­σφαί­ρια κα­τα­στέλ­λε­ται α­πό την κολ­χι­κί­νη, in vitro. Η δρά­ση αυ­τή μπο­ρεί να ε­ξη­γή­σει την μει­ω­μέ­νη πα­ρα­γω­γή γα­λα­κτι­κού ο­ξέ­ος.
Η α­να­στο­λή της χη­μει­ο­τα­ξί­ας θε­ω­ρεί­ται η κύ­ρια αν­τι­φλεγ­μο­νώ­δης δρά­ση της κολ­χι­κί­νης. Α­πο­δί­δε­ται σε μεί­ω­ση της έκ­φρα­σης των μο­ρί­ων συγ­κόλ­λη­σης στη μεμ­βρά­νη των ου­δε­τε­ρο­φί­λων ή σε τρο­πο­ποί­η­ση της πα­ρα­γω­γής κυτ­τα­ρο­κι­νών α­πό τα πο­λυ­μορ­φο­πύ­ρη­να (Al­len JN et al, 1991).

Σε συγ­κεν­τρώ­σεις 8Χ10-8 Μ, 5Χ10-8 Μ, και 1Χ10-8 Μ, η κολ­χι­κί­νη κα­τα­στέλ­λει την χη­μει­ο­τα­ξί­α την προ­κα­λού­με­νη α­πό βα­κτη­ρί­δια ή ο­ρό ε­νερ­γο­ποι­η­μέ­νο α­πό α­νο­σο­συμ­πλέγ­μα­τα ή εν­δο­το­ξί­νη, αν­τί­στοι­χα.

Σε υ­γι­ή ά­το­μα, χο­ρη­γού­με­νη σε δό­ση 1 mg η­με­ρη­σί­ως ε­πί 8 η­μέ­ρες, κα­τα­στέλ­λει έν­το­να την χη­μει­ο­τα­ξί­α, η ο­ποί­α α­πο­κα­θί­στα­ται στο φυ­σι­ο­λο­γι­κό 48 ώ­ρες με­τά την δι­α­κο­πή του φαρ­μά­κου. Αν­τί­θε­τα, σε πά­σχον­τες α­πό οι­κο­γε­νή με­σο­γεια­κό πυ­ρε­τό θε­ρα­πευ­ό­με­νους με κολ­χι­κί­νη σε δό­σεις 0.6-1.8 mg/24ωρο τα πο­λυ­μορ­φο­πύ­ρη­να λευ­κά αι­μο­σφαί­ρια με­τα­να­στεύ­ουν κα­νο­νι­κά σε α­πάν­τη­ση σε χη­μει­ο­τα­κτι­κό ε­ρέ­θι­σμα.

Οι α­σθε­νείς που παίρ­νουν κολ­χι­κί­νη έ­χουν ση­μαν­τι­κά λι­γό­τε­ρα πο­λυ­μορ­φο­πύ­ρη­να λευ­κά αι­μο­σφαί­ρια σε δερ­μα­τι­κά «πα­ρά­θυ­ρα» 24 ώ­ρες με­τά την α­πό­ξε­ση (Ehrenfeld M et al, 1980).
Α­πο­κα­θι­στά την α­νε­πάρ­κεια των Τ-κα­τα­σταλ­τι­κών κυτ­τά­ρων και φυ­σι­ο­λο­γι­κο­ποι­εί τις πα­θο­λο­γι­κές σχέ­σεις των βο­η­θη­τι­κών κυτ­τά­ρων/κα­τα­σταλ­τι­κά, σε α­σθε­νείς με οι­κο­γε­νή με­σο­γεια­κό πυ­ρε­τό, σε δό­ση 1 mg/24ωρο (Schlesinger M et al, 1983).

Α­να­στέλ­λει την κυτ­τα­ρι­κή δι­αί­ρε­ση στη με­τά­φα­ση πα­ρεμ­βαί­νον­τας στην μι­τω­τι­κή ά­τρα­κτο και τον μετασχηματισμό πηκτής γέλης, ο ο­ποί­ος α­να­στέλ­λε­ται και στα μη δι­αι­ρού­με­να κύτ­τα­ρα. Η δρά­ση αυ­τή έ­χει πα­ρα­τη­ρη­θεί σε ι­στι­κές καλ­λι­έρ­γει­ες και στα κύτ­τα­ρα α­σθε­νών θε­ρα­πευ­ό­με­νων με κολ­χι­κί­νη. Κατ΄ άλ­λους, έ­χει μι­κρή ση­μα­σί­α στις θε­ρα­πευ­τι­κές δό­σεις που χρη­σι­μο­ποι­ούν­ται στη θε­ρα­πεί­α της ο­ξεί­ας ου­ρι­κής αρ­θρί­τι­δας.
Η αν­τι­μι­τω­τι­κή δρα­στη­ρι­ό­τη­τα της κολ­χι­κί­νης δεν σχε­τί­ζε­ται με την α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τά της στην ο­ξεί­α ου­ρι­κή αρ­θρί­τι­δα, δε­δο­μέ­νου ό­τι το τρι­με­θυ­λο­κολ­χι­κι­νι­κό ο­ξύ, έ­να α­νά­λο­γο της κολ­χι­κί­νης, έ­χει αν­τι­μι­τω­τι­κή δρά­ση μό­νο σε ε­ξαι­ρε­τι­κά με­γά­λες δό­σεις.

Οι αν­τι­μι­τω­τι­κές και αν­τι­φλεγ­μο­νώ­δεις δρά­σεις της κολ­χι­κί­νης μπο­ρεί να ο­φεί­λον­ται σε κοι­νό μη­χα­νι­σμό δρά­σης, ο ο­ποί­ος πι­θα­νώς σχε­τί­ζε­ται με την δι­ά­λυ­ση των μι­κρο­σω­λη­να­ρί­ων των πο­λυ­μορ­φο­πυ­ρή­νων λευ­κών αι­μο­σφαι­ρί­ων α­πό την κολ­χι­κί­νη. Η αν­τι­μι­τω­τι­κή δρά­ση της κολ­χι­κί­νης μπο­ρεί να ευ­θύ­νε­ται για την το­ξι­κό­τη­τά της στους πολ­λα­πλα­σι­α­ζό­με­νους ι­στούς, ό­πως ο μυ­ε­λός των ο­στών, το δέρ­μα και οι τρί­χες.

ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ :
Μει­ώ­νει την έκ­κρι­ση ιν­σου­λί­νης, θυ­ρο­ξί­νης, TSH, α­μυ­λά­σης και κα­τε­χο­λα­μι­νών (Wallace SL, 1974)
Μει­ώ­νει την α­πε­λευ­θέ­ρω­ση της ι­στα­μί­νης α­πό τα μα­στο­κύτ­τα­ρα (Wallace SL, 1974)
Α­να­στέλ­λει την με­τα­φο­ρά του κολ­λα­γό­νου στον ε­ξω­κυτ­τά­ριο χώ­ρο (Wallace SL, 1974)
Α­να­στέλ­λει τον πολ­λα­πλα­σια­σμό των ι­νο­βλα­στών σε α­σθε­νείς με πρω­το­πα­θή χο­λι­κή κίρ­ρω­ση και μει­ώ­νει την πα­ρα­γω­γή IL-1 α­πό τα μο­νο­κύτ­τα­ρα (Kershenobich D et al, 1990)

Συγ­κεν­τρώ­νε­ται στα κοκ­κι­ο­κύτ­τα­ρα σε με­γα­λύ­τε­ρες συγ­κεν­τρώ­σεις απ΄ό, τι στα λεμ­φο­μο­νο­πύ­ρη­να κύτ­τα­ρα, με­τά α­πό ε­πα­νει­λημ­μέ­νη χο­ρή­γη­σή της (Chappey ON et al, 1993). Π.χ. σε α­σθε­νείς με οι­κο­γε­νή με­σο­γεια­κό πυ­ρε­τό οι συγ­κεν­τρώ­σεις της στα κοκ­κι­ο­κύτ­τα­ρα προ­σεγ­γί­ζουν το 3πλάσιο των συγ­κεν­τρώ­σε­ων στα λεμ­φο­μο­νο­πύ­ρη­να. Οι αυ­ξη­μέ­νες συγ­κεν­τρώ­σεις της κολ­χι­κί­νης στα κοκ­κι­ο­κύτ­τα­ρα μπο­ρεί να ευ­θύ­νον­ται για την α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τά της στον οι­κο­γε­νή με­σο­γεια­κό πυ­ρε­τό.
Έ­χει αν­τι-ι­νι­δι­κή δρά­ση στο ή­παρ α­ρου­ραί­ων θε­ρα­πευ­ό­με­νων με τε­τρα­χλω­ρι­ού­χο άν­θρα­κα (CCl4) και δι­α­τη­ρεί τα ε­πί­πε­δα των η­πα­τι­κών εν­ζύ­μων σε φυ­σι­ο­λο­γι­κά ό­ρια και την πε­ρι­ε­κτι­κό­τη­τα του ή­πα­τος σε γλυ­κο­γό­νο (Palmerini CA et al, 1996; Nava-Ocampo AA et al, 1997).

Μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει α­να­στρέ­ψι­μο σύν­δρο­μο δυ­σα­πορ­ρό­φη­σης, δε­δο­μέ­νου ό­τι μει­ώ­νει την α­πορ­ρό­φη­ση της βι­τα­μί­νης Β12, του λί­πους, του να­τρί­ου, του κα­λί­ου, του α­ζώ­του, της ξυ­λό­ζης και άλ­λων ε­νερ­γά με­τα­φε­ρό­με­νων σακ­χά­ρων, το ο­ποί­ο ο­δη­γεί σε ε­λάτ­τω­ση των ε­πι­πέ­δων της χο­λη­στε­ρό­λης και της κα­ρο­τέ­νης στον ο­ρό. Οι δρά­σεις αυ­τές έ­χουν α­πο­δο­θεί σε με­τα­βο­λή της λει­τουρ­γι­κής ι­κα­νό­τη­τας του βλεν­νο­γό­νου του ει­λε­ού. Η κολ­χι­κί­νη μει­ώ­νει την γα­λα­κτι­κή δε­ϋ­δρο­γε­νά­ση και αυ­ξά­νει την δρα­στη­ρι­ό­τη­τα των λυ­σο­σω­μι­κών εν­ζύ­μων στον εν­τε­ρι­κό βλεν­νο­γό­νο.

Προ­λα­βαί­νει την νε­φρο­το­ξι­κό­τη­τα της κυ­κλο­σπο­ρί­νης, πι­θα­νώς λό­γω μεί­ω­σης του α­ριθ­μού των α­πο­πτω­τι­κών κυτ­τά­ρων (Li C et al, 2002)
Κα­τα­στέλ­λει νό­ση­μα πα­ρό­μοι­ο με νό­σο Peyronie, ε­άν χο­ρη­γη­θεί πρώ­ι­μα, στους α­ρου­ραί­ους (el-Sakka AI et al, 1999)
Μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει α­να­στρέ­ψι­μη δυ­σα­πορ­ρό­φη­ση της βι­τα­μί­νης Β12, πι­θα­νώς μει­ώ­νον­τας τον α­ριθ­μό των υ­πο­δο­χέ­ων της βι­τα­μί­νης Β12 στον εν­τε­ρι­κό βλεν­νο­γό­νο, σε ιν­δό­χοι­ρους.

Διαβάστε ακόμη:

13033: Τι πρέπει να γράφει το sms για την απαγόρευση κυκλοφορίας

Έντυπο δήλωσης μετακίνησης: Πού θα το βρείτε για εκτύπωση

Κορονοϊός: Αυτά είναι όλα τα νέα δεδομένα για τα συμπτώματα

Κορονοϊός: Έχω συμπτώματα, τι πρέπει να κάνω

Σούπερ μάρκετ: Το νέο ωράριο λειτουργίας ως τις 25 Απριλίου