Η απαγόρευση των συναθροίσεων, με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, από τον αρχηγό της ΕΛΑΣ, κατ΄εντολήν της κυβέρνησης, καταγράφει επιστημονικές απόψεις, αλλά και φέρνει στην επιφάνεια πολιτικές διεργασίες και υπόγειες διασυνδέσεις.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον εμφανίζει το γεγονός ότι την απόφαση του αρχηγού της ΕΛΑΣ και κατ΄επέκταση της κυβέρνησης (ας μην παριστάνουμε τους αφελείς, την απόφαση έλαβε προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης), χαρακτήρισαν ως συνταγματική δυο εμβληματικοί συνταγματολόγοι: Ο Νίκος Αλιβιζάτος και ο Αντώνης Μανιτάκης. Βέβαια, όπως αποκάλυψε ο Χάρης Καστανίδης, είναι οι συντάκτες του νόμου πάνω στον οποίο στηρίχτηκε η κυβέρνηση για να επιβάλλει την απαγόρευση, γεγονός που έχει σαφώς την αξία του. Στην ίδια θέση κινείται και ο Ευάγγελος Βενιζέλος με συνεχείς παρεμβάσεις του από την επομένη κιόλας της απόφασης, δείχνοντας και την πολιτική βούληση του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά και πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί πως κανείς άλλος συνταγματολόγος , εκτός και αν κάποιος έχει διαφύγει της προσοχής μας, δεν χαρακτηρίζει συνταγματική την απόφαση, γεγονός που επίσης αξιολογείται τόσο επιστημονικά, όσο και πολιτικά.
Συνολικότερα, πάντως, το λεγόμενο «εκσυγχρονιστικό κέντρο», πολύ περισσότερο αυτό που ονομάζεται «ακραίο κέντρο», δεν διαφοροποιήθηκε, ούτε προβληματίστηκε από την απαγόρευση των συναθροίσεων. Το ίδιο και οι φιλελεύθερες δυνάμεις που στηρίζουν τον πρωθυπουργό και που στην προηγούμενη περίοδο αποτελούσαν έναν ευρύτερο κύκλο γύρω από τον Κώστα Σημίτη. Αποδεικνύοντας έτσι πως η πλειοψηφία των φιλελεύθερων στη χώρα μας στον οικονομικό τομέα είναι πρωτίστως νεοφιλελεύθεροι και στον κοινωνικό τομέα, σε κάποια τουλάχιστον ζητήματα, όχι και τόσο …φιλελεύθεροι! Δυστυχώς, προέχουν οι κομματικές τους σκοπιμότητες.
