Το ρεπορτάζ της Παρασκευής 3 Απριλίου στο iEidiseis, με τίτλο «Η εξέλιξη του κορονοϊού, το δέλεαρ των δημοσκοπήσεων και οι σκέψεις για πρόωρες κάλπες τον Σεπτέμβριο», προκάλεσε πολλές συζητήσεις και σήκωσε αρκετή σκόνη, καθώς έμοιαζε…«με σκηνές από ταινία προσεχώς»!
Τα πανομοιότυπα ρεπορτάζ που ακολούθησαν την Κυριακή και που επικαλούμενα και κυβερνητικές πηγές απέκλειαν κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αποτελούσαν την καλύτερη επιβεβαίωση του προβληματισμού του ρεπορτάζ του «iEidiseis».
«Αν η εικόνα παραμείνει εκείνη που αποτυπώνουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις, τότε μόνο αν τρελαθεί από καραντίνα ο Μητσοτάκης δεν θα κάνει εκλογές», επεσήμαινε στη στήλη του στα «Νέα» της Τρίτης ο Γιάννης Πρετεντέρης, που δεν μπορεί να κατηγορηθεί και για …αντιμητσοτακισμό! Προσωπικά δε, δεν θυμάμαι ούτε έναν πρωθυπουργό στη μεταπολίτευση που να μετάνιωσε γιατί προσέφυγε σε πρόωρες κάλπες (και μάλιστα σε συνθήκες πολύ ομαλότερες από τις σημερινές, καθώς οι εποχές δεν συγκρίνονται μεταξύ τους) και πολλούς που μετάνιωσαν πικρά που δεν το έπραξαν- μεταξύ αυτών και ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, το 1990!
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή:
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να λάβει τώρα καμία απόφαση για προσφυγή ή όχι στις κάλπες τον Σεπτέμβριο, καθώς δεν γνωρίζει τα δεδομένα. Πρώτο και κυριότερο, πόσο θα κρατήσει η καραντίνα, εάν θα χρειαστεί να επανέλθει, πότε θα βρεθεί το φάρμακο (γιατί για το εμβόλιο θα χρειαστεί να περιμένουμε) για τον κορονοϊό, εάν οιος θα επανέλθει με μεγάλες αντοχές από το φθινόπωρο. Ούτε, επίσης, γνωρίζει την ακριβή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αμοιβαιοποίηση ουσιαστικά του χρέους που θα δημιουργηθεί το διάστημα της πανδημίας- το γνωστό και ως … «κορονοϊο-χρέος».
Η επόμενη ημέρα της καραντίνας, ανεξαρτήτως των μισόλογων που λέγονται σήμερα, θα είναι εφιαλτική για την οικονομία, τόσο παγκοσμίως, όσο και στην Ελλάδα. Στη χώρα μας, μάλιστα, θα είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς η λεγόμενη εξωστρεφής οικονομία(τουρισμός, ναυτιλία και εξαγωγές), που τόσο έχει πολυδιαφημιστεί και που αποτελεί πάνω από το 41% του ΑΕΠ μας, έχει πληγεί καίρια.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρεθεί ενώπιον μεγάλων προβλημάτων, που το μέγεθός τους θα συνδέεται ασφαλώς και με τη διάρκεια της κρίσης. Το δε πρόγραμμα που θα κληθεί να εφαρμόσει δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το πρόγραμμα για το οποίο έχει λάβει την εντολή να κυβερνήσει στις 7 Ιουλίου-το πρόγραμμα εκείνο αντικειμενικά και όχι με ευθύνη του ιδίου, είναι πλέον ένα κουρελόχαρτο.
«Αν δεν προσφύγει στις κάλπες για μια νέα εντολή, θα κινδυνεύσει πιθανότατα να πάθει ότι και ο Γιώργος Παπανδρέου το 2010, που σερνόταν ως κυβέρνηση για δυο χρόνια», δηλώνει στα «Παιχνίδια Εξουσίας» παλαιός κοινοβουλευτικός, που δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αντιπάθεια ή, πολύ περισσότερο, για εχθρική στάση προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Με δεδομένες και τις δημοσκοπήσεις, που φέρουν τους πολίτες να επιβραβεύουν με θηριώδη ποσοστά την κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της κρίσης της πανδημίας, αλλά και τα γεγονότα του Έβρου με την Τουρκία, καθιστού μονόδρομο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη την προσφυγή στις κάλπες τον Σεπτέμβριο, πολύ περισσότερο που οι υποστηρικτές του σεναρίου θεωρούν ότι έτσι «θα κάψουν» και το «κεφάλαιο Τσίπρα», δημιουργώντας προβλήματα τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στο ΚΙΝΑΛ. Αλλά-πλην όμως υπάρχουν και πολλά αλλά, που καθιστούν το σενάριο ένα σενάριο για πολύ δυνατούς λύτες!
151 βουλευτές με 45% , 158 με 50%, το «όχι» σε κυβέρνηση συνεργασίας
Πρώτα απ’ όλα υπάρχει ο απρόβλεπτος παράγοντας του κορονοϊού- κανείς δεν γνωρίζει εάν οι υγειονομικές συνθήκες θα επιτρέπουν το καλοκαίρι τέτοιες σκέψεις!
Δεύτερον , τα πράγματα καθίστανται ιδιαίτερα περίπλοκα, καθώς οι εκλογές θα διεξαχθούν με την απλή αναλογική. Τι σημαίνει αυτό;
-Για να λάβει απόλυτη αυτοδυναμία (151 δηλαδή βουλευτές) ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα χρειαστεί υπό προϋποθέσεις ποσοστό που να φτάνει και το 45%! Ακόμα και έτσι, δηλαδή, γιατί να κάνεις εκλογές για να πάρεις οριακή αυτοδυναμία, πετώντας στον κουβά την πλειοψηφία των 158 βουλευτών, που αν μη τι άλλο σου παρέχει σημαντική κοινοβουλευτική ασφάλεια τις κρίσιμες στιγμές;
-Για να εκλέξει το σημερινό αριθμό βουλευτών, πάλι με προϋποθέσεις, καθώς δεν γνωρίσουμε πόσα κόμματα θα μείνουν εκτός Βουλής κλπ, ίσως χρειάζεται πάνω από 50%! «Σήμερα το έχει», λένε κάποιοι, «ναι, ακόμα και αν το έχει, δεν μας διασφαλίζει τίποτε θα το έχει και το φθινόπωρο και κυρίως ότι αυτό θα υπάρξει και στις κάλπες» απαντούν κάποιοι άλλοι στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Το ερώτημα, δηλαδή, είναι, για την οποιαδήποτε απόφαση για εκλογή στις κάλπες, εάν θα εξασφαλίζει και προοπτική (για την ακρίβεια βεβαιότητα) εκλογικής αποτελεσματικότητας κα, συνεπώς, στρατηγική σταθερής αυτοδύναμης κυβέρνησης.
-Είναι φανερό, επίσης, πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν υπολογίζει σε καμία περίπτωση σε κυβέρνηση συνεργασίας με το ΚΙΝΑΛ, ακόμα και αν μπορούσε αυτή να συγκροτηθεί-οι θέσεις της Φώφης Γεννηματά δείχνουν πως κάτι τέτοιο είναι από δύσκολο έως αδύνατο. Οι κυβερνήσεις συνεργασίας σε τέτοιες συνθήκες αναγκάζονται να λάβουν τέτοιας δυσκολία μέτρα που δύσκολα κρατούν τη συνοχή τους.
Τις διπλές εκλογές τις προκηρύττεις στις 20 Αυγούστου -και οι δεύτερες κάλπες στήνονται…10 Οκτωβρίου!
Είναι γνωστό πως οι εισηγητές των πρόωρων εκλογών τον Σεπτέμβριο έχουν ως επιχείρημα, μεταξύ άλλων και το «κάψιμο» της απλής αναλογικής, τώρα που η δημοφιλία της κυβέρνησης είναι υψηλή και, συνεπώς, μπορεί να αντέξει και δεύτερες κάλπες, οι οποίοι θα διεξαχθούν με την ενισχυμένη αναλογική!
Αντέχει, όμως, η χώρα και η οικονομία μια τέτοια ταλαιπωρία, με τις πληγές να είναι χαίνουσες και ο κίνδυνος της επιστροφής του ιού υπαρκτός;
Προσέξτε: Εάν οι κάλπες προκηρυχτούν στις 20 Αυγούστου, οι πρώτες εκλογές θα διεξαχθούν στα μέσα Σεπτεμβρίου και οι δεύτερες κοντά στις 10 Οκτωβρίου! Γίνονται αυτά με τη οικονομία να απαιτεί άμεσα και επείγοντα μέτρα και τον κορονοϊό να καιροφυλακτεί; Δύσκολο, αν όχι αδύνατον ,θα υποστηρίζαμε εάν στοιχηματίζαμε.
Και υπηρεσιακή
Κάτι, επίσης, που δεν έχουν υπολογίσει διάφοροι «φωστήρες» αναλυτές είναι πως τυχόν δεύτερες εκλογές διεξάγονται με υπηρεσιακό πρωθυπουργό και υπηρεσιακή κυβέρνηση, μετά από κύκλο διερευνητικών εντολών από με τα τρία πρώτα κόμματα και με σύσκεψη των αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε μια ύστατη προσπάθεια για σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Ποιος βάζει τη χώρα, άραγε, σε τέτοια –επιπλέον- περιπέτεια;
