Δεν χωρά αμφιβολία πως η Ευρωπαϊκή Ένωση, για μια ακόμα φορά, εμφανίστηκε κατώτερη των περιστάσεων. Δέσμια της ιδεοληψίας του Βερολίνου και των δορυφόρων της, έχασε την ευκαιρία να υψώσει ασπίδα απέναντι στην κρίση, να δημιουργήσει κλίμα αλληλεγγύης και εμπιστοσύνης μεταξύ τω μελών της προωθώντας στην πράξη πολιτική της ενοποίηση, ενώ ενδέχεται με τις τωρινές της αποφάσεις να οδηγήσει προσεχώς σε νέα κρίση χρέους χώρες-μέλη της. Αφήνει δε ανοιχτή την πόρτα για ενίσχυση των φυγόκεντρων τάσεων στο εσωτερικό της, για ενίσχυση του εθνικισμού και της ακροδεξιάς – ποιος πιστεύει ότι ο Σαλβίνι δεν θα είναι ο ωφελημένος προσεχώς στην Ιταλία ή δεν θα έχει πολιτικά κέρδη η Λεπέν στη Γαλλία;
Η Ελλάδα δεν είναι από τις χώρες που είναι ωφελημένη από τις έως τώρα αποφάσεις των ευρωπαϊκών οργάνων. Το ποσό που μπορεί να λάβει είναι 6,5 έως 7 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ χωρίς να προσφύγει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης μόλις και μετά βίας το ποσό αυτό μπορεί να φτάσει 4,5 δισ. Πολύ λίγα, δηλαδή, για μια χώρα που μπορεί να πρόλαβε την υγειονομική τραγωδία, αλλά που η οικονομία της θα πληγεί περισσότερο από πολλές άλλες λόγω της επίπτωσης από τον τουρισμό και τη ναυτιλία- τα δυο μεγάλα της όπλα έως σήμερα, που ελπίζουμε να πάρουν μπρος όσο πιο γρήγορα μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Και είναι λάθος που η ελληνική κυβέρνηση δεν διεκδίκησε περισσότερα, δεν εμφανίστηκε τις προηγούμενες ημέρες διεκδικητική, παρά το ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν μεταξύ των εννέα ηγετών που υπέγραψαν για την έκδοση ευρωομολόγου!
Με δεδομένο ότι τώρα γίνονται οι ζυμώσεις για το περιεχόμενο του Ταμείου Ανάπτυξης, τον τρόπο και τους όρους λειτουργίας του, καθώς και αν αποτελεί έμμεση κεφαλαιοποίηση του χρέους, η Αθήνα οφείλει να διαμορφώσει στρατηγική για τις επιδιώξεις της, με διάλογο μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και εν συνεχεία να διαπραγματευτεί για τα συμφέροντά της. Να διαμορφώσει συμμαχίες, να δείξει ότι μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην Ευρώπη.
Ξέρουμε πως οι δυνατότητές μας δεν είναι απεριόριστες, αλλά δεν είναι και τέτοιες που δεν μας επιτρέπουν να βγούμε από την πίσω σειρά προς τα μπρος…
