Το καλοκαίρι το συνδέουμε συνήθως με θάλασσα, παραλίες και μπάνια, ωστόσο πολλοί επιλέγουν το βουνό είτε επειδή κατάγονται από κάποιο ορεινό χωριό είτε για να ξεφύγουν από τoν καύσωνα. Η οδήγηση σε βουνίσιο περιβάλλον είναι αρκετά απαιτητική, αφού οι ορεινοί δρόμοι περιλαμβάνουν πολλές και κλειστές στροφές, αλλά και μεγάλες ανηφόρες και κατηφόρες. Τι πρέπει λοιπόν να προσέξουμε, όταν αποφασίσουμε να πάρουμε με το αυτοκίνητό μας τα βουνά;
Καλή προετοιμασία
Η καλή προετοιμασία πριν από κάθε ταξίδι θεωρείται αυτονόητη, για τα βουνά όμως είναι ακόμη πιο απαραίτητη. Πριν ξεκινήσουμε θα πρέπει να έχουμε μία ξεκάθαρη εικόνα της διαδρομής με τα πιο απαιτητικά σημεία, π.χ. με τις περισσότερες στροφές και ανηφόρες. Η οδήγηση σε ορεινούς όγκους απαιτεί απόλυτη αυτοσυγκέντρωση, είναι απαιτητική και προκαλεί κόπωση στον οδηγό, οπότε φροντίζουμε να είμαστε ξεκούραστοι. Επίσης πρέπει να έχουμε ελέγξει προηγουμένως καλά το Ι.Χ. μας (τουλάχιστον την πίεση των ελαστικών, τα λάδια και τα νερά). Αν πρόκειται μάλιστα για ταξίδι στο εξωτερικό, συνιστάται οπωσδήποτε ένας έλεγχος του αυτοκινήτου μας σε συνεργείο.
Πίεση ελαστικών
Οι ορεινές διαδρομές απαιτούν υψηλή πρόσφυση των ελαστικών, άρα δεν τις πραγματοποιούμε με φθαρμένα λάστιχα, ενώ ελέγχουμε την πίεσή τους. Αν ταξιδεύουμε με πλήρες φορτίο, προσαρμόζουμε ανάλογα την πίεση των ελαστικών ακολουθώντας τις σχετικές οδηγίες του κατασκευαστή.
Σωστές σχέσεις
Η επιλογή της σωστής σχέσης στο σασμάν δεν είναι απλή υπόθεση, όταν κινούμαστε στα βουνά. Αν επιλέξουμε μία υψηλότερη σχέση από την κανονική (π.χ. τρίτη αντί δευτέρας), τότε ‘’κρεμάει’’ το αυτοκίνητο και δεν επιταχύνει σωστά, κάτι ιδιαίτερα επικίνδυνο την ώρα της προσπέρασης. Αν πάλι κινούμαστε με μία χαμηλότερη σχέση από την ενδεδειγμένη, καταπονείται το μοτέρ και ανεβάζουμε την κατανάλωση στα ουράνια. Προτιμούμε να κινούμαστε με μια σχέση, όπου θα λειτουργεί ο κινητήρας γύρω στις 3.000 σ.α.λ., για να μη ζορίζεται και να μπορούμε να επιταχύνουμε εύκολα όποτε χρειαστεί. Στις κατηφόρες επιλέγουμε μία χαμηλή σχέση για να διατηρούμε σταθερή την ταχύτητα του αυτοκινήτου μας, χωρίς να χρειαστεί να καταφεύγουμε συνέχεια στα φρένα.
Φρενάρουμε με τον κινητήρα
Όπως προαναφέραμε, προτιμούμε να επιβραδύνουμε στις κατηφόρες με τον κινητήρα και όχι πατώντας συνέχεια στα φρένα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να υπερθερμανθούν και να μειωθεί απότομα η απόδοσή τους. Αν χρειαστεί να φρενάρουμε κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης κατηφόρας, τότε είναι προτιμότερο να πατάμε δυνατά και για λίγο το πεντάλ και μετά να το ξαναφήνουμε, επειδή έτσι ψύχονται καλύτερα οι δισκόπλακες.
Δεν βιαζόμαστε
Πολλοί οδηγοί εκνευρίζονται αφάνταστα, όταν κινείται μπροστά τους ένα πιο αργό όχημα και επιχειρούν παράτολμες προσπεράσεις. Ειδικότερα στα βουνά απαιτείται υπομονή και αυτοσυγκράτηση, καθώς υπάρχουν πολλές στροφές χωρίς ορατότητα. Πίσω από αυτές μπορεί να κρύβονται κίνδυνοι, όπως οχήματα που προσπερνούν από την αντίθετη κατεύθυνση, ποδηλάτες, φορτηγά ή ακόμη και κάποιο ζώο. Καλύτερα λοιπόν να φτάσουμε δέκα λεπτά πιο αργά στον προορισμό μας, παρά να ρισκάρουμε τις ζωές μας.
