Μία νίκη μακριά από την κατάκτηση του τρίτου παγκοσμίου κυπέλλου στην ιστορία της βρίσκεται η Γαλλία, η οποία θα αντιμετωπίσει την Αργεντινή στον μεγάλο τελικό του Μουντιάλ 2022 του Κατάρ. Μπορεί το τελευταίο τρόπαιο που σήκωσε η «Αλμπισελέστε» να ήταν το 1986, με τον Ντιέγκο Μαραντόνα να πρωταγωνιστεί, όμως οι «τρικολόρ» βρίσκονται πολύ κοντά στο να μείνουν για πάντα στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Πιο συγκεκριμένα, η εθνική Γαλλίας «απειλεί» ένα ρεκόρ που παραμένει ανέγγιχτο από το 1962 και ο προπονητής της, Ντιντιέ Ντεσάμπ, το ιστορικό ρεκόρ του 1938. Δεδομένου ότι ο έμπειρος τεχνικός κατάφερε να οδηγήσει το σύνολό του στην κατάκτηση του τροπαίου το 2018 στην διοργάνωση της Ρωσίας, βρίσκεται μία νίκη μακριά από το να επαναλάβει τον θρίαμβο.
Μόλις δύο έθνη κατάφεραν να κερδίσουν συνεχόμενα Παγκόσμια Κύπελλα, η Ιταλία το 1934 και το 1938 και η Βραζιλία το 1958 και το 1962, αλλά η «Σελεσάο» είχε δύο διαφορετικούς προπονητές. Αυτό σημαίνει ότι ο Βιτόριο Πότζο είναι ο μοναδικός προπονητής στην ιστορία του θεσμού, που κατάφερε να σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο δύο φορές και μάλιστα συνεχόμενες.
Γιατί ο Βιτόριο Πότζο δεν έχει παγκόσμια αναγνώριση;
Με το παρατσούκλι «Il Vecchio Maestro» (ο Παλιός Δάσκαλος) στους προπονητικούς κύκλους, ο Πότζο θεωρήθηκε οραματιστής της εποχής και πιστώνεται ως ένα από τα μυαλά πίσω από τον σχηματισμό 4-3-3 που βλέπουμε να χρησιμοποιείται σήμερα.
Ωστόσο, ο συγκεκριμένος προπονητής δεν έχει την αναγνωσιμότητα που θα έπρεπε και υπάρχει λόγος για αυτό, καθώς ο ιστορικός Δρ Άλεξ Αλεξάνδρου, πρόεδρος και συνιδρυτής του «Football and War network» εξηγεί:
«Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ποιος είναι. Αν σκεφτείτε την Ιταλία μετά το 1945 η FIFA και η Ιταλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου θέλησαν να προβάλλουν τον εαυτό τους, χωρίς όμως να δώσουν τα εύσημα στον Πότζο λόγω του παρελθόντος που είχε με την ακροδεξιά και τον φασισμό».
Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ανέλαβε για πρώτη φορά την ευθύνη της εθνικής ομάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του και δεν ήταν ποτέ μέλος του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος, η ιστορία του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ακροδεξιό κίνημα που κορυφώθηκε στη δικτατορία του Μπενίτο Μουσολίνι.
Τα τέσσερα αστέρια με περηφάνια ζωγραφισμένα στη φανέλα της εθνικής ομάδας της Ιταλίας για να συμβολίσουν την τετράδα των νικών τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο αναγνωρίζουν τις νίκες του 1934 και του 1938, αλλά υπάρχει ακόμα κάποια ανησυχία γύρω τους.
«Μετά τον πόλεμο, ο Πότζο δεν ήταν τόσο διάσημος επειδή κέρδισε ορισμένα τρόπαια υπό ένα φασιστικό καθεστώς», εξηγεί ο Ιταλός ποδοσφαιρικός ειδικός Τζον Φουτ στο BBC Sports, οπότε η μορφή του παρέμεινε… θολή με το πέρασμα των χρόνων.
No manager in World Cup history has won more knockout games than Didier Deschamps.
He’s now won eight, which puts him alongside legendary Italian manager Vittorio Pozzo. 🇫🇷🙌#FRA • #FIFAWorldCup pic.twitter.com/mQ1014QKgw
— Coaches' Voice (@CoachesVoice) December 14, 2022
