Ο Μαραντόνα πέθανε λίγες ημέρες μετά τα γενέθλια του και εκατομμύρια θρηνούν τον θάνατο του.
Ο ίδιος τόσο στην Αργεντινή, όσο και στη Νάπολι λατρεύτηκε σαν θεός και πλήθος κόσμου έχει κατακλύσει τους δρόμους, αποτίοντας φόρο τιμής.
Επιπλέον, η πόλη της Νάπολη ντύθηκε στα μαύρα, όπως και ο λογαριασμός της ποδοσφαιρικής ομάδας στο Twitter.
Παράλληλα, οπαδοί βγήκαν στους δρόμους, ανάβοντας καπνογόνα για τον Μαραντόνα, μπροστά σε μια τεράστια προσωπογραφία του «Pibe de Oro» που κοσμεί ένα κτίριο, ενώ άλλοι άφησαν ένα αναμμένο κερί ή ένα κασκόλ ή έξω από το γήπεδο της ομάδας.
Nápoli. pic.twitter.com/V5MebJAJP1
— TyC Sports (@TyCSports) November 25, 2020
Επίσης, πολλές ποδοσφαιρικές ομάδες έχουν στείλει τα συλλυπητήρια τους, μέσω των social media, ενώ αρκετά ευρωπαϊκά γήπεδα φωτίστηκαν με το πρόσωπό του.
— Official SSC Napoli (@sscnapoli) November 25, 2020
Hasta siempre, Diego. pic.twitter.com/IDrvng1CSq
— River Plate (@RiverPlate) November 25, 2020
One of the greatest to play the game. An inspiration across the world. A huge loss to the football family.
RIP, Diego ❤️ pic.twitter.com/OnNwiNs8CP
— Arsenal (@Arsenal) November 25, 2020
A true great of the game.
Rest in peace, Diego Maradona. pic.twitter.com/jImGjnjhUl
— Liverpool FC (@LFC) November 25, 2020
https://twitter.com/acmilan/status/1331663171615158273
Μάλιστα, αποτελεί τεράστια σύμπτωση, πως ο Μαραντόνα πέθανε την ίδια μέρα με τον φίλο του Φιντέλ Κάστρο και τον θρύλο του Αγγλικού ποδοσφαίρου Τζορτζ Μπεστ.
Ακολουθούν φωτογραφίες από τον κόσμο που αποτίει φόρο τιμής στον Ντιέγκο Μαραντόνα ή αλλιώς «το χέρι του Θεού»:
Τα πρώτα χρόνια
Ο Ντιέγκο Μαραντόνα γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1960 στο Λανούς, μέσου μεγέθους πόλη στην ομώνυμη επαρχία του Μπουένος Άιρες, αλλά μεγάλωσε στη Βίλα Φιορίτο μια παραγκούπολη στα νότια προάστια του Μπουένος Άιρες, σε μια φτωχή οικογένεια όπου είχε μετακινηθεί από την επαρχία Κοριέντες
Στην ηλικία των 8 ετών εντοπίστηκε από έναν ανιχνευτή ταλέντων ενώ έπαιζε στην γειτονιά του, το σύλλογο Εστρέλια Ρόχα.
Ο τότε προπονητής της ομάδας νέων Κορνέγιο είχε πει: «Όταν ο Ντιέγκο ήρθε στην Αρχεντίνος Τζούνιορς για δοκιμές, ήμουν πραγματικά τρελαμένος από το ταλέντο του και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν μόλις οκτώ ετών. Τον ρωτήσαμε για την ταυτότητά του, ώστε να το ελέγξουμε, αφού παρόλο που είχε τη διάπλαση ενός παιδιού, έπαιζε σαν ενήλικας. Όταν ανακαλύψαμε ότι μας είπε την αλήθεια αποφασίσαμε να αφιερώσουμε τον εαυτό μας καθαρά σε αυτόν».
Έτσι στα 10 του έγινε βασικό κομμάτι της εφηβικής ομάδας των Αρχεντίνος Τζούνιορς του Μπουένος Άιρες, συλλόγου που ενδιαφερόταν για την προώθηση νέων ταλέντων.
Μέχρι τα 14 του έπαιζε στις ακαδημίες με την ομάδα να λέγεται Cebollitas, που σε κυριολεκτική μετάφραση σημαίνει «κρεμμυδάκια». Μέσα σε τρία χρόνια, οι Cebollitas κατάφεραν να μείνουν στην ιστορία ως η πιο διάσημη και πετυχημένη παιδική ομάδα της Αργεντινής.
Στα 12 του διασκέδαζε τους θεατές δείχνοντας τη μαγεία του με την μπάλα κατά τη διάρκεια των διακοπών του ημιχρόνου των παιχνιδιών πρώτης κατηγορίας καταφέρνοντας να κερδίσει το θαυμασμό του κοινού.
Επαγγελματική καριέρα
Οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις κίνησαν γρήγορα το ενδιαφέρον του ομοσπονδιακού προπονητή Σέσαρ Λουίς Μενότι που τον κάλεσε στην Εθνική ομάδα με το ντεμπούτο του να υλοποιείται στις 27 Φεβρουάριου του 1977 σε φιλικό αγώνα με την Ουγγαρία (5-1) σε ηλικία 16 ετών και 4 μηνών, όπου μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο σαν αλλαγή.
Στις 3 Απριλίου 1977 έκανε το ντεμπούτο του ως μέρος της ομάδας νέων της Αργεντινής, με την οποία έπαιξε στο Πρωτάθλημα Νέων της Νότιας Αμερικής, που πραγματοποιήθηκε την ίδια χρονιά στη Βενεζουέλα. Όταν η Αργεντινή διοργάνωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 δεν έλαβε μέρος, καθώς δεν είχε κλείσει καν τα 18 χρόνια του και θεωρήθηκε πολύ μικρός για να παίξει στην εθνική σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση.
Ήταν μάλιστα ο τελευταίος παίκτης που αποκλείστηκε από την ομάδα 13 ημέρες πριν από την έναρξή της. Το 1979, συμμετείχε στην ομάδα νέων στο πρωτάθλημα της Νότιας Αμερικής. Εκεί, οι Αργεντινοί κατέλαβαν τη δεύτερη θέση, χάνοντας μόνο από τους οικοδεσπότες της διοργάνωσης, Ουρουγουάη.
Στη συνέχεια, η Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε διθυραμβικά την απόκτησή του και κλείνοντας συμβόλαιο ύψους ρεκόρ στην ποδοσφαιρική ιστορία.
Ο Μαραντόνα έγινε παίκτης της ομάδας της Καταλονίας από το 1982 μέχρι το 1984 αγωνιζόμενος περισσότερο ως επιθετικός μέσος παρά ως καθαρόαιμος επιθετικός όπως ξεκίνησε την καριέρα του, σημείωσε 38 γκολ συνολικά σε 58 επίσημους αγώνες.
Έκανε το ντεμπούτο του στις 4 Αυγούστου σε αγώνα προετοιμασίας με την Μέπεν στη Γερμανία (0-5). Ο Ντιέγο προσαρμόστηκε γρήγορα στην καινούργια του ομάδα, σκόραρε στον πρώτο του αγώνα στο πρωτάθλημα απέναντι στη Βαλένθια (4 Σεπτεμβρίου, ήττα με 2-1), πέτυχε χατ-τρικ στην πρώτη του συμμετοχή στο Κύπελλο Κυπελλούχων με αντίπαλο τον Απόλλωνα Λεμεσού και δύο ακόμα γκολ μέσα στο Βελιγράδι στον δεύτερο γύρο επί του Ερυθρού Αστέρα.[84] Ωστόσο την περίοδο αυτή η υγεία του κλονίστηκε (ηπατίτιδα) με αποτέλεσμα να απουσιάσει 4 μήνες την περίοδο 1982-1983 και 14 αγώνες πρωταθλήματος.
Έπειτα, κατέληξε στην Ιταλία και την Νάπολι, την ομάδα της οποίας με τη συνεισφορά του συνέβαλε να μετατραπεί από μια μικρή ομάδα (που την τελευταία χρονιά προτού τον ερχομό του είχε γλιτώσει τον υποβιβασμό για ένα βαθμό) σε μια από τις πιο αγαπητές τότε στον κόσμο έχοντας αποκτήσει με τη πάροδο του χρόνου πολλούς οπαδούς. Μία από τις φτωχότερες περιοχές της χώρας είχε μόλις υπογράψει τον πιο ακριβό παίκτη στον κόσμο. Όπως το έθεσε μια τοπική εφημερίδα εκείνη την εποχή, «η πόλη δεν είχε δήμαρχο, σπίτια, σχολεία, δουλειά, λεωφορεία, και αποχέτευση, αλλά κανένα από αυτά δεν έχει σημασία επειδή έχουμε το Μαραντόνα».
Διαβάστε επίσης:
- Πέθανε ο Μαραντόνα
- Από τι πέθανε ο Ντιέγκο Μαραντόνα
- Μαραντόνα: Όταν υποκλίθηκε ο πλανήτης στα πόδια του
